Forest Swords: Engravings
De stiel van muziekmaker is keihard. Matthew Barnes, aka Forest Swords, gooide bijna de handdoek in de ring door helse tinnitus voor en tijdens het maken van dit tweede album, maar voltooide het dan toch. En dat brengt op. Waar Dagger Paths soms nog te kil kon klinken, is er nu veel meer plaats voor emotie, warmte en ruimte. De klankkleuren blijven als van oosterse spokenschimmen, mistige queestes langsheen onheilspellend vijandelijk gebied, maar de hand wordt uitgestoken naar de stem en de teneur is net warmer dan vroeger. Barnes kruist er flinters vocale samples in, de loops blijven zuiver en helder in eenvoud, altijd eerbiedig buigend voor de kracht van melodie. Engravings baadt in dat totale filmische, onwerkelijke, van melancholisch majestueus tot intiem meeslepende gevoel. Bijna gebroken geluid met helder en toch vals slagwerk belegd in ‘An hour’, bijna als neef van Holy Other of de door snaren gedreven intro van ‘The plumes’, die zo evengoed een intro van Amen Ra zou kunnen zijn, akelig heerlijk. Sublieme mystieke ambient.
(LAD)