Een reis rond de wereld met vice-wereldkampioen kitesurfen Leander Vyvey

 

Leander: Ik was zeven toen ik voor het eerst surfte. Windsurfen was dat, maar ’t was pas later dat de vonk definitief oversloeg. Al lopend zag ik op het strand vaak mensen die zeilden en kitesurften, en vooral dat laatste vond ik zo spectaculair. Thuis verzamelde ik wat meer info online en even later kocht ik het nodige materiaal om zelf te gaan kitesurfen. Dat was vooral goedkoop en dus niet het beste materiaal. Ondertussen moet je toch zeker 1500 euro rekenen voor een deftig basispakket.

Leander: Het bestaat inderdaad nog niet zo lang. Ik denk dat het zo’n acht à tien jaar geleden voor het eerst in België opdook, en dan ben ik ook begonnen. Ik was dus een van de eersten die als klein jongetje leerde kiten. Sindsdien is het aantal kitesurfers exponentieel gegroeid en zie je op het strand de ene kite naast de andere. ’t Is ook niet zo heel moeilijk om ermee te starten. Natuurlijk heb je wel een korte uitleg nodig, voor je eigen veiligheid, maar wie drie dagen les heeft gevolgd, kan zeker op zichzelf beginnen. Het leuke is ook dat het dan onmiddellijk lukt, want wie golfsurft, moet toch een aantal jaar oefenen voor je even deftig kan blijven rechtstaan op die plank. Je hoeft zelfs niet echt fit te zijn om te gaan kiten. Ikzelf werk wel aan mijn conditie, aan de hand van blessurepreventieve oefeningen bijvoorbeeld, maar ik ben er als topsporter dan ook dagelijks vijf tot zes uur per dag mee bezig.

Leander: Ik ben eigenlijk maar twee keer een goede maand in België, net voor de examens, daarnaast reis ik de wereld rond van de ene wedstrijd naar de andere.

Leander: In juli 2008 behaalde ik in Italië goud op het wereldkampioenschap, dus dat is ongetwijfeld het beste resultaat. Verder ben ik een paar keer tweede geweest. Het wereldkampioenschap bestaat uit tien manches in elk continent. Brazilië, Tarifa in Spanje, in Marokko temidden van de woestijn, Zuid-Afrika enzovoort. Supertoffe bestemmingen en toffe ervaringen, maar na de zomer ben ik het wel kotsbeu en dan verlang ik naar het Belgische klimaat. En in april, als het echte seizoen opnieuw begint, kijk ik telkens weer vol enthousiasme uit naar de verschillende surftrips.

Leander: Ik volg deeltijds les en kan me daarom nog voor de volle honderd procent concentreren op m’n sport. Normaal duurt de studie handelsingenieur vijf jaar, maar ik zal er tien jaar over doen. Amai, dat is nog wel even… (lacht) Ik heb voor dit diploma gekozen, omdat ik niet wist wat ik wou doen. Handelsingenieur is een richting waar je nog alle kanten mee uitkan, denk ik.

GUIDO: Ben je een goede student?

Leander: Door te kiten heb ik bij mezelf discipline gekweekt, dus het lukt me wel. Net zoals veel andere studenten heb ik nu en dan wel eens nood aan frisse lucht, en de hele dag binnen zitten te blokken is dus echt niets voor mij. Voor de examens zal ik wel even op mijn tanden bijten, maar langer hou je mij hier niet vast. (lacht)

Leander: Tijdens wedstrijden drink ik niet, dat zou belachelijk zijn, maar daarbuiten moet dat wel kunnen. Tenslotte duurt de wedstrijd meestal vijf dagen en ben ik in totaal zo’n twee weken ter plekke. Genoeg vrije tijd dus. Ik moet natuurlijk wel een beetje mijn manieren houden, want ondertussen heb ik al ondervonden dat blessures meestal komen de dag nadat je – te veel? – alcohol hebt gedronken. Andere topsporters gaan bovendien ook calorieën optellen en kruipen elke avond op een vast uur in hun bed, maar dat vind ik een beetje overdreven.

Leander: Toppers kunnen ervan leven, dat is waar, maar ik doe het niet voor het geld. Ik beschouw het gewoon als een uit de hand gelopen hobby.

Leander: Kitesurfen valt wel onder de term ‘extreme sports’, maar dat valt allemaal best mee hoor. Ik denk dat er in totaal in België één dode is gevallen. Wie met een fiets rijdt, kan ook omver gereden worden hé. Af en toe hang ik wel redelijk hoog, maar er bestaat zoiets als een veiligheidskoord. Als de wind onverwachts zou toenemen of er een probleem de kop opsteekt, kan je daaraan trekken en dan valt de kite onmiddellijk naar beneden. Aan de andere kant is freestyle net mijn specialiteit, en dus moet ik met originele en spectaculaire stunts afkomen. Ik zoek het gevaar dus wel een beetje op, maar ernstige kwetsuren heb ik nog niet gehad. Mijn enkel is een keer gebroken op twee plaatsen, maar daar is het tot nu toe bij gebleven.

Leander: (denkt na)Canada, Marokko en Egypte waren zeker subliem. Binnenkort ga ik naar Hawaï, dat zal me ook wel liggen denk ik. En Zuid-Afrika was ook wel super! Daar zwom drie dagen een grote haai in eenzelfde baai in Kaapstad, waar wij op dat moment aan het surfen waren. Dat gaf wel een kick. Daar is trouwens ook plotseling een zeehond vlakbij mij uit het water gesprongen, en ik kan je garanderen: daar schrik je toch even van! Maar er is overal wel iets te zien en ik wil alles gaan bekijken, zolang het maar geen musea en kathedralen zijn, daar heb ik mijn buik van vol. 

Leander: We gaan ook naar Duitsland en Nederland hoor, en het is niet altijd stralend weer. Soms is het zelfs echt koud, en niets is hatelijker dan in een nat surfpak te kruipen terwijl het zand overal aan je lichaam plakt. Maar eens ik in het water zit, is dat het allemaal wel waard. Gelukkig zijn de wetsuits ook dik in orde. ’t Is geen pyjamabroek natuurlijk, maar ze zitten echt goed. Het is slechts drie millimeter dik en dus voelt het aan alsof je in je blootje rondloopt. Leuk! (lacht) Trainen zie ik trouwens nooit als een opgave. Ik blijf op het water zolang ik me amuseer en ik zoek ook altijd naar nieuwe uitdagingen en nieuwe tricks. Zo vliegen de uren voorbij.