Sieg De Doncker: "Op een domme manier in de tv-wereld gerold"

Samen met Olga Leyers trok de 29-jarige Sieg De Doncker - ooit nog Held bij Ketnet en ondertussen de coming man van VTM - De Wereld Rond met 80-jarigen. GUIDO mocht niet mee op reis wegens te jong, maar ging wel een pateeke eten met de sympathieke voormalige scout en sportleerkracht.
 
"Elk jaar ga ik met de oud-leiding van de scouts op kamp," vertelt Leuvenaar Sieg. "Daar zijn zeventigers bij, en dat viel telkens zo goed mee dat ik direct ook zin had in dit avontuur. Jammer genoeg heb ik het scoutskamp moeten afzeggen om dit programma te kunnen doen, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad."
 
GUIDO: Het was zeker geen typische 'bejaardenreis', met een bus bomma's naar Benidorm. Wat was het wel?
Sieg: We zijn begonnen in Dallas, van daar verder naar Mexico, vervolgens IJsland, Dubai, Zuid-Afrika, Thailand, Mongolië en Japan. In één reis van 36 dagen.
GUIDO: Een stevig tempo!
Sieg: Ja, maar er reisde ook een team van een twintigtal personen mee om onze tachtigers onderweg in de watten te leggen. Mijn ogen zijn opengevallen toen ik zag dat mensen van die leeftijd best nog in staat zijn om te reizen. Dat was fantastisch om te zien.
GUIDO: Olga Leyers was ook mee, die telt nog maar 21 lentes.
Sieg: Dat was spannend, want vóór de opnames kende ik Olga nog niet. We vullen elkaar goed aan. Zij is de jonge spring-in-'t-veld: wild, chaotisch en out-of-the-box, terwijl ik wat gecontroleerder en gestructureerder uit de hoek kom. Een goeie match.
GUIDO: Was Olga het populairst bij de opa's en jij bij de oma's?
Sieg: Nee, zo is het niet verlopen. We hingen allemaal goed aan elkaar tijdens de reis.
 
Eerst studeren, dan spelen
 
GUIDO: Olga kon er niet bij zijn voor dit interview omdat ze examens had. Iets waar jij al lang van verlost bent.
Sieg: (lacht) Gelukkig maar! Ik zou het niet graag opnieuw willen doen.
GUIDO: Wat heb je gestudeerd?
Sieg: Ik kwam uit het technisch sportonderwijs en wou daarna graag naar het RITCS gaan in Brussel. Daar zat niet echt een concreet plan achter, zolang ik maar iets creatiefs kon doen. De hele tijd achter boeken of een laptop zitten, dat zag ik niet zitten. Mijn ouders wilden echter liever dat ik eerst leerkracht Lichamelijke Opvoeding ging studeren. Dat is ook geen boekenrichting, want je bent constant aan het sporten en bewegen.
GUIDO: Een klassiek geval van: studeer eerst maar iets serieus, daarna kun je altijd nog de artiest uithangen?
Sieg: Natuurlijk! Ouders willen zekerheid voor hun kinderen, zo gaat dat. Mijn leerkrachten in het secundair vonden dat ik het in me had om een goede leraar te worden. Ik trok vaak de hele klas mee, op positieve wijze. Aangezien ik toch al in een sportrichting zat, was de overstap naar leerkracht Lichamelijke Opvoeding niet zo groot. Ik ben na het secundair naar Groep T gegaan, in Leuven.
GUIDO: Want je bent van Leuven.
Sieg: Ja, maar toch heb ik een kot gehuurd, op 500 meter van mijn deur. (lacht) Pas op, mijn ouders hebben me bijna niet gezien in de periode dat ik op kot zat.
 
De varkens van Groep T
 
GUIDO: Voor wie opgroeit in een boerendorp en op zijn achttiende in Leuven arriveert, gaat een nieuwe wereld open. Hoe was dat voor jou, want jij kende Leuven toen al als je broekzak?
Sieg: Het verschil was dat ik als student niets moest verantwoorden tegenover mijn ouders. Ik vond het kotleven en het echte studentenleven fantastisch! Leuven heeft trouwens nog veel meer te bieden dan dat, iets wat de studenten uit de 'boerendorpen' zoals jij ze noemt, wel eens vergeten, want na drie, vier jaar zijn die weer weg. Ik woon vandaag nog altijd met veel plezier in Leuven. Doordat ik er ben opgegroeid, zijn mijn Leuvense vrienden vooral degenen die ik al van vroeger ken, uit de scouts en zo. Velen van hen zijn, net als ik, nooit vertrokken uit Leuven.
GUIDO: Ging je dan niet uit met je studiegenoten van Groep T?
Sieg: Natuurlijk wel! Wij van de Lichamelijke Opvoeding stonden zelfs bekend als de varkens van Groep T. (lacht) Daarmee bedoel ik dat wij de meest luidruchtige studenten van Leuven waren. Heel joviaal en luid.
GUIDO: Was je studententijd de mooiste tijd van je leven?
Sieg: Goh, dat zou wel erg zijn hé, want het zou willen zeggen dat het de rest van je leven alleen maar bergaf gaat. Mijn studententijd was een hele mooie tijd waarin ik enorm veel heb geleerd en die me heeft gekneed tot wie ik ben geworden, maar ik denk en hoop dat mijn jaren als dertiger de mooiste van mijn leven zullen zijn. Je hebt vast werk, je begint goed te verdienen, je weet wie je vrienden zijn... Ik kan nu meer genieten van het leven zelf, terwijl je als student vooral geniet van het studentenleven: feesten en uitgaan. Een groot deel van mijn keuzes zijn inmiddels gemaakt. Nu kan ik leven zoals ik wil leven. Dankzij de tachtigers die ik heb leren kennen in De Wereld Rond, weet ik dat gelukkig zijn niet stopt op een bepaalde leeftijd. En da's maar goed ook.
GUIDO: Als je weer achttien was, zou je je studies anders aanpakken?
Sieg: Ik denk het niet. Lichamelijke Opvoeding was een geschikte studie voor mij. Die richting lag binnen mijn capaciteiten en ik heb ze graag gevolgd. Wat voor mij telt, is gelukkig zijn. Dat is veel belangrijker dan presteren. Ik ben heel gelukkig in wat ik doe, dus waarom zou ik iets willen veranderen?
   Foto: VTM