STROMAE: "Als student was ik een flierefluiter, maar ik heb toch mijn diploma gehaald."

Na een pauze van zes jaar staat Stromae terug op het voorplan. Hij heeft nog niets van zijn genie verloren, want de eerste twee singles uit zijn nieuwe album Multitude werden al meteen instant monsterhits. Hoe is een verlegen filmstudent uitgegroeid tot de meest besproken artiest van ons land? We gaan op zoek naar een antwoord in de studentenjaren van de jonge Paul Van Haver.

Stromae: Eigenlijk wou ik graag naar een van de Brusselse kunstscholen gaan. Twee jaar lang heb ik vruchteloos toelatingsexamens afgelegd, maar ik geraakte nergens binnen. Ondertussen deed ik allerlei jobs om een spaarpotje aan te leggen, zodat ik indien nodig een privéschool zou kunnen betalen. De school die ik verkoos, werd echter niet erkend door de staat, zodat ik geen studiebeurs kon krijgen. Kortom, ik zat in de problemen.

Luisteren naar mama

GUIDO: Heb je er dan maar meteen de brui aan gegeven?

Stromae: Nee, ik ben uiteindelijk film gaan studeren aan de Inraci-hogeschool in Vorst. Er zijn scholen met een betere reputatie, maar toch vind ik dat ik daar alles heb geleerd wat ik moest weten. Het was een heel polyvalente opleiding. Ik heb veel bijgeleerd, ook op technisch vlak. De basis is erg belangrijk, zoals bij alle studies, maar de praktijk vond ik zelf het leukst. We gingen dan draaien met professioneel materiaal. Dat leek allemaal heel echt. Ik was toen al dol op muziek, dus in het slechtste geval kon ik dankzij die opleiding geluidsingenieur worden, of opnameleider. Iets in de branche, in elk geval.

GUIDO: Naar verluidt heeft je moeder je moeten dwingen om je studies af te maken.

Stromae: Ja, ze vond dat ik eerst en vooral een diploma moest halen, en daarna mocht ik doen wat ik wou. Ik heb dus maar doorgezet, al zat ik met mijn gedachten vaak ergens anders. Ik had de capaciteiten wel, maar ik was nogal lui... Vandaag ben ik mijn ma natuurlijk wel dankbaar dat ze me op het rechte pad heeft gehouden en me dat diploma heeft doen halen.

Uitslapen tot 's middags

GUIDO: Wat voor student was je?

Stromae: Een flierefluiter die al z'n studiewerk liet liggen tot de laatste minuut, om dan een nachtje door te steken vlak voor het examen. (lacht) Als ik er nu op terugkijk, vind ik dat nogal stom van mezelf. Als ik alles mooi had voorbereid zoals het hoort, had ik wellicht meer aan mijn studies gehad. Dan zou ik me nu tenminste nog iets herinneren van die cursussen.

GUIDO: Zat je toen op kot?

Stromae: Nee, ik woonde thuis. Mijn ouders hadden geen geld genoeg om een kot te betalen. We woonden toen in de Brusselse rand en ik had nog geen auto, dus dat pendelen was soms lastig. Toch lukte het me wel er een uitgaansleven op na te houden. We trokken dikwijls naar de bibliotheek van de ULB, waar we altijd wel een paar gasten tegen het lijf liepen die maar al te graag de boeken wilden ontvluchten om het zwijn te gaan uithangen.

GUIDO: Hoe zat het met de combinatie muziek en studeren?

Stromae: Hé, ik heb 'Alors on dance' geschreven toen ik in mijn derde jaar filmschool zat. Het kan dus perfect! Ik geef toe dat het niet optimaal is voor je studies als je 's nachts tot drie of vier uur met je muziek bezig bent, zoals ik dikwijls deed. Ik bleef meestal tot 's middags in mijn nest liggen. Maar zelfs dan bleek het mogelijk om de twee te combineren, want kijk: ik heb mijn diploma gehaald én ik heb het gemaakt als muzikant.

Tekst: Sébastien Daloze