Student-topsporter Wannes aan het woord: “Ik zou ooit graag bij Perugia volleyballen”
Wannes Van Alboom is een achttienjarige student Sport en Bewegen aan Howest in Brugge, en hij speelt volleybal bij Caruur Volley Gent. Daar zit hij bij de Liga A, de hoogste nationale klasse binnen het herenvolleybal. Hij vertelt aan Guido hoe hij volleybal en zijn studies combineert.
GUIDO: Vanaf welke leeftijd speel je volleybal?
Wannes: Ik ben eerst begonnen met voetbal, toen ik vijf of zes jaar was, en heb dat twee jaar gedaan. Ik deed dat wel graag, maar ging toch liever naar de volleybalwedstrijden van mijn broer kijken dan dat ik zelf match speelde. Toen heeft dat bij mijn ouders wel de klik gemaakt en hebben ze me aangesloten in de volleybal. Ik was toen acht jaar en ben gestart bij Caruur Volley Gent, bij de U11 (Under 11: dit zijn spelers onder de elf jaar - nvdr). Daar ben ik gebleven tot aan de U15, en erna ben ik overgestapt naar de topsportschool in Vilvoorde.
GUIDO: Wilde je als kind ook al volleyballer worden?
Wannes: Nee, ik wou voor professioneel voetballer gaan. Spelen bij een ploeg als Barcelona was de grote droom.
GUIDO: Als je broer geen volleybal speelde, zou je dan ooit zelf in die sport beland zijn?
Wannes: Da’s een moeilijk vraag, maar ik denk van wel. Het zou misschien niet zo vroeg geweest zijn, maar alsnog sprak het me aan.
GUIDO: Wanneer heb je beslist dat je sporten naar een hoger niveau wilde tillen?
Wannes: Ik heb dat in overleg met mijn ouders gedaan. In het eerste secundair heb ik al de detectietrainingen voor de topsportschool in Leuven gedaan, maar zowel mijn ouders als ik vonden dat dat nog iets te vroeg was voor mij. Want in Leuven was het meetrainen met de topsportschool, en ik wilde liever nog wat bij mijn eigen ploeg blijven. In het tweede secundair heb ik dan opnieuw de detectietrainingen gedaan, voor de topsportschool in Vilvoorde. Daar ben ik uiteindelijk gestart in het derde secundair.
GUIDO: Heb je het gevoel dat je bepaalde zaken in je jeugd gemist hebt, die je vrienden wel hebben kunnen ervaren?
Wannes: Ja, vooral in de topsportschool. Veel activiteiten, zoals uitgaan, heb ik niet kunnen doen. In de week zit je op internaat en in het weekend is het match. Daarbij komt ook dat iedereen in de ploeg van een andere regio komt, en dat maakt het moeilijk om samen uit te gaan. Ook met vrienden heb ik bepaalde dingen niet kunnen doen. Wij zijn hevige fan van KAA Gent en zij hadden een abonnement. Ik kon dat niet doen, en ik vind het heel jammer dat ik die sfeer gemist heb.
GUIDO: Waarom heb je gekozen voor de studie Sport & Beweging?
Wannes: Eerst deed ik ergotherapie, maar dat was niet combineerbaar met de volleybal. Ik blijf graag met sport bezig, en deze richting gaat over meerdere sporten. Ik wil daar een bredere kennis over hebben. Ik zou er later mijn beroep van willen maken, bijvoorbeeld als beweegcoach of fitnessinstructeur.
GUIDO: Train je nu vooral overdag of ’s avonds?
Wannes: Ik train vijf dagen per week, gemiddeld zo’n 20 uur per week en da’s meestal ’s avonds. In het begin van mijn studies deed ik de trainingen overdag nog mee, maar op een bepaald moment zag ik in dat ik wat meer voor school moest doen. De fysieke trainingen kan ik op mezelf doen dus heb ik aan mijn trainer laten weten dat ik toch liever iets meer op school focus. Gelukkig zijn die ook niet verplicht, die trainingen zijn vooral voor de profspelers. Maar als ik geen les heb, ga ik er wel naartoe.
GUIDO: Je zit momenteel bij de U20 van de nationale ploeg. Hoe gebeurt zo’n selectie?
Wannes: Je wordt gescout. De meeste van de ploeg hebben in de topsportschool gezeten, en onze trainer daar was ook de trainer van de U20. Hij kent ons dus al een beetje. De spelers die niet van topsportscholen komen, worden gescout tijdens jeugdtoernooien. Ze kijken wie er uitblinkt en die spelers nodigen ze uit voor trainingen. Je hebt dan enkele weken voorbereiding en start met 20 spelers. Elke week vallen er dan een paar spelers af, tot je met de kern van 14 spelers eindigt.
GUIDO: Heb jij al teleurstellingen gehad binnen de topsport?
Wannes: Ja, wel al enkele. Vorige zomer bijvoorbeeld was het niet zeker of ik mee mocht gaan met de U19. Er was twijfel over of onze kapitein mee zou gaan met de nationale ploeg senior Red Dragons of met ons. Dat bepaalde of er in onze ploeg iemand zou afvallen. Uiteindelijk werd beslist dat hij met ons mee zou gaan. Ik had niet mijn beste zomer en toen is de knoop doorgehakt dat ik thuis moest blijven. Dat was wel even slikken, maar ik ben er positief mee omgegaan en het was een extra motivatie om nog beter te doen.
GUIDO: Wat zijn je top 3 hoogtepunten uit je carrière tot nu toe?
Wannes: Mijn beste moment is zonder twijfel toen Caruur me vorig jaar vroeg om terug voor hen te komen spelen, na het afstuderen op de topsportschool. Op nummer twee zet ik het EYOF (European Youth summer Olympic festival), waar we met de U20 de vierde plek gehaald hebben. Op nummer drie komt de titel van Vlaams kampioen met de U15 van Caruur.
GUIDO: Wat is jouw ultieme sportdroom?
Wannes: Op korte termijn is dat om volgend seizoen met Caruur een paar rondes verder te geraken op Europees vlak en om een basisplek in het team te krijgen, waardoor ik vast op het veld zou staan. Op lange termijn zou ik graag met de Red Dragons naar de Olympische Spelen gaan, in Italië of Polen. En als ik ooit een buitenlandse carrière zou kunnen beginnen, dan zou ik bij Perugia willen spelen, een Italiaans volleybalteam.
GUIDO: Als topsport niet uitdraait zoals gehoopt, wat zou je dan willen doen?
Wannes: Als ik ooit niet meer graag zou volleyballen, dan zou ik keeper in het voetbal willen worden. Een niet-sport gerelateerde job zie ik mezelf niet doen. Ik zou niet weten wat te doen zonder sport, da’s zo een groot deel van mijn leven.
Een doorsnee dag in het leven van Wannes Van Alboom
- 6u30 opstaan
- Trein en bus naar de campus nemen, voor de les van half negen
- Tot half elf de eerste les
- Drie uur pauze: fysiek doen in tussentijd in de daarvoor voorziene ruimte
- Half twee tot half vier de tweede les
- Naar huis gaan, thuis om vijf uur/ kwart na vijf
- Meteen de tas pakken om naar training te gaan
- Training van zes tot acht
- Erna even ontspannen, in de zetel met de kat
Tekst: Larissa Sowowna