Studente Eva over studeren in het buitenland: “Ik had nooit verwacht dat Erasmus zo’n impact zou hebben op mijn leven.”

Het is voor de 22-jarige Eva Eeckhout altijd een droom geweest om in het buitenland te studeren. Het komt dan ook niet als een verrassing als ze na het behalen van haar bachelordiploma journalistiek besluit om haar master in het buitenland te volgen. Ze vertelt aan Guido hoe die rollercoaster voor haar geweest is.

GUIDO: Heb je tijdens het kiezen van een studie rekening gehouden met de opties van studeren in het buitenland?

Eva: Ja. Ik heb eerst een studie aan de UGent gevolgd, en was heel teleurgesteld over hoe zij hun Erasmus hadden opgesteld. Daar hangt je nominatie af van je cijfers en was het strijden om je plekje. Hun aanbod was ook heel beperkt, vond ik. Toen ik research begon te doen naar de studie journalistiek, zag ik dankzij een vriendin de lijst met alle beschikbare universiteiten waar je heen kunt gaan, en da’s een lijst met heel veel mogelijkheden, ook buiten Europa. Dat heeft voor mij wel een rol gespeeld in waarom ik uiteindelijk voor journalistiek ben gegaan.

GUIDO: Waarom heb je als Erasmusbestemming voor Toronto in Canada gekozen?

Eva: Ik denk dat het een beetje voor zichzelf spreekt dat je voor een land binnen Europa zou kiezen, aangezien je dan de Erasmusbeurs krijgt. Juist daarom zag ik het als een kans om buiten Europa te gaan, want je moet daar geen studiegeld betalen en de hogeschool helpt je met het verblijf. Het is een mooie kans om wat verder te reizen, zonder al het organisatorische te moeten doen.

GUIDO: Hoe was je ervaring in Toronto?

Eva: Het was een uitdaging, omdat ik de enige van de richting journalistiek was die daarheen ging. Het heeft me wel toegelaten om verder dan mijn eigen vriendengroep te gaan zoeken. Vooral het netwerken is heel sterk binnen Erasmus, en dat is wat me heeft gemotiveerd om me daarna ook voor een buitenlandse master aan te melden. In Toronto bevielen de lessen me heel goed. Ze maakten een hele mooie balans tussen de keuzevakken en de verplichte vakken. Ik heb daar vooral fashion en communicatie gestudeerd, en ervaarde veel meer vrijheid dan in België.

GUIDO: Welke levensles heb je uit die ervaring kunnen halen?

Eva: Ik denk dat binnen je comfortzone blijven iets moois is, maar dat er ook iets heel speciaals is aan buiten die comfortzone gaan en iets helemaal nieuws te doen.

GUIDO: Heeft jouw buitenlandse ervaring van jou een betere journalist gemaakt?

Eva: Ik denk van wel. In het buitenland wordt journalistiek als een academisch vakgebied gezien, wat in België niet zo is. Daardoor heb ik het binnen een ander perspectief moeten studeren en heeft het me andere inzichten geboden.

GUIDO: Op welk moment heb je besloten dat je een buitenlandse master wilde doen?

Eva: Oorspronkelijk was ik van plan om in België te blijven en zo via een schakelprogramma een master in communicatie te doen, zoals velen binnen de journalistiek. Maar door in Canada met enkele professoren heel verklarende gesprekken te hebben, zag ik in dat het niet zo moest zijn. Ik zocht minder werkdruk en meer vrijheid in mijn master, en jammer genoeg bood de UGent me dat niet aan. Dus ik ben op onderzoek gegaan en ben met veel research op de master gekomen die ik nu doe: business and finance. Ik heb me daarvoor aangemeld en was heel blij toen ik aanvaard werd.

GUIDO: Da’s natuurlijk een volledig nieuwe weg die je inslaat. Heb je van jezelf interesse in business and finance?

Eva: Ik vraag me af of die interesse er ooit echt is bij mensen, in financiën. (lacht) Ik doe een dubbele master. Het eerste jaar studeer ik Journalism & Media aan de Aarhus University in Denemarken, en volgend jaar ga ik naar de City University of London waar ik Business and Finance ga studeren. Het is dus een master die me wat van het oude geeft, maar ook iets volledig nieuws.

GUIDO: Hoe staan je ouders hiertegenover?

Eva: Emotioneel gezien denk ik dat het heel moeilijk is, want ik ben het grootste deel van het jaar weg. Toen ik het voorstel deed van deze master, stonden ze er volledig voor open. Ze wisten dat als ik mijn droommaster in België zou hebben gevonden, ik die ook gewoon had gedaan. Het voordeel in Denemarken is dat ik geen schakeljaar moet doen, aangezien ze journalistiek als een academisch vakgebied zien. Da’s een reden dat ik hiervoor gekozen heb en ook mijn ouders zagen dit als een positief punt. Natuurlijk is het wel een grote financiële kost, maar ik werk hier parttime en zie het als een investering voor de toekomst. Gelukkig zien mijn ouders het ook zo en staan ze volledig achter mij.

GUIDO: Hoe is de manier van lesgeven anders dan wat je kent in België?

Eva: In België is je studietraject al voor je uitgekozen het moment dat je gaat studeren, en dat stoorde mij mateloos. Ik vond het verschrikkelijk om dingen te moeten studeren waar ik eigenlijk niet zo geïnteresseerd in was. Daarom heb ik in Canada al mijn vakken zelf gekozen, en die vrijheid is ook typerend aan buitenlandse universiteiten. Dat was voor mij echt een verademing. In mijn master liggen mijn vakken dit jaar vast, maar ik vind dat niet zo erg, want ik heb 'm vrijwillig gekozen en heb veel moeite gedaan om hier te kunnen zijn. Volgend jaar kies ik de vakken zelf.

GUIDO: Wil je na je studies in de journalistieke of economische wereld aan de slag?

Eva: Ik denk dat ik mij eerst ga wagen aan de journalistieke wereld. Na mijn studies blijf ik nog wat in Engeland, om een job te zoeken. Dat zit in de studentenvisa, dus ik ga die kans ook nemen en zoeken wat er is. Londen staat wel bekend om zijn financiële markt, dus ik denk dat het iets gemakkelijker zou zijn om in iets in dat vakgebied te vinden. Maar ik sluit ook niet uit dat ik niet ga doorstuderen of doctoreren, dat is zeker ook een optie. De kans is er, dus waarom zou ik het niet doen? En als dat niet het geval is, zal ik wel zien waar ik terechtkom.

Tekst: Larissa Sowowna