GUIDO's student-bloggers over de feestperiode in het buitenland

 

 

"In Thailand is niet zo heel veel te doen rond Kerstmis, omdat kerkelijke feestdagen niet worden gevierd in een boeddhistisch land. Geen cadeautjes dus, en geen boom. Onze nieuwjaarsdag doet in Thailand normaal gezien ook niet veel stof oplaaien. Thaise mensen krijgen tijdens de kerstvakantie trouwens amper één dag vrijaf, maar omdat ik bij een welgestelde familie verbleef, werd er wel iets georganiseerd voor de buitenlandse gasten. Zo was er een groot diner en werden op een podium verschillende acts opgevoerd. Leuk! Maar Thais Nieuwjaar, oftewel Songkran, valt op 13 april en dát was pas feest. Songkran duurt tussen de één en zeven dagen (afhankelijk van regio tot regio) en tijdens deze periode wordt de kraan opengezet. Letterlijk, met watergevechten over het hele land als gevolg. Zo spoel je als het ware het oude jaar van je af. Je klimt op pick-up trucks en maakt met een waterreservoir iedereen rondom jou nog net dat beetje natter, van zonsopgang tot zonsondergang. 's Avonds wordt er dan gedineerd met de familie en zetten de jongeren, ik dus ook, het feestje voort. Op het einde van de periode worden de ouderen van de familie geëerd en krijg je hun zegen."

 

"Het is eens wat anders, Kerst en nieuwjaar in onverdraaglijke hitte. Terwijl in België iedereen binnen blijft om de kou te mijden, zoeken ze aan de Peruviaanse kust net de schaduw op. De kerstgekte blijkt trouwens ook niet aangepast te zijn aan de hoge temperaturen. In de enige supermarkt van de stad staat het personeel te zweten in een lekker dik kerstpakje, inclusief kerstmuts, en op kerstavond staan kalkoen en warme chocolademelk op het menu. En dat wordt gelijktijdig geserveerd. Geloof het of niet, op oudejaar kan het allemaal nog een beetje gekker. Ook dan drinken we warme chocolademelk, deze keer in combinatie met eend. De hele tafel is rond acht uur al gedekt en het eten is zo goed als klaar, maar mijn gastfamilie installeert zich nog - met grote honger trouwens - vier uurtjes voor de televisie om pas na middernacht te beginnen eten. Ik verga van de honger en val zelfs eventjes in slaap... iets wat ondenkbaar is op oudejaarsavond in België. Vlak voor twaalf uur moet ik mij naar mijn kamer haasten om de gele onderbroek aan te trekken. Die heb ik gekregen voor Kerst en zou me geluk brengen in het nieuwe jaar. Om middernacht proppen we naar Peruviaanse gewoonte bij elke klokslag, die we in ons huis overigens niet horen, een van de twaalf geluksdruiven in onze mond. Ik verslik mij bijna, maar dan is het zover: tijd voor de eend met warme chocolademelk. Eindelijk! Ondertussen wordt op het binnenpleintje een pop vol oude kleren, papier en vuurwerk in brand gestoken. Lekker warm… (lacht)"

 

"Toen ik op 8 oktober vertrok om een half jaar in Zuid-Afrika te wonen, wist ik dat ik de feestdagen zou doorbrengen ver weg van vrienden en familie. Niet gemakkelijk, maar het werd een Kerst die ik nooit zal vergeten: meer dan dertig graden warm, geen kerstboom, ander eten... Zonder enig idee wat ik van de dag kon verwachten, trok ik samen met mijn gastgezin naar de grootmoeder van de familie, die in de warme provincie Limpopo woont. De hele familie verzamelde daar om er samen een mooie dag van te maken. De vrouwen stonden de ganse middag in de keuken, waar ze allerlei heerlijke traditionele gerechten klaarmaakten en ondertussen natuurlijk ook tijd namen voor een leuke babbel. Ook ik mocht meehelpen met het maken van de traditionele Zuid-Afrikaanse ‘pap’. In de vroege avond was alles klaar en konden we samen genieten van het lekkere eten. Neen, niet aan tafel, maar met een bord op onze schoot en onze vingers als servies. Dat is eens iets anders! En na het eten barste het feest los. Er werd opzwepende Afrikaanse muziek gedraaid en we dansten nog de hele avond tot diep in de nacht."