GUIDO's student-bloggers in het buitenland

 

 

"Na een maand werd het tijd om met enkele Scandinavische vrienden de wijdere omgeving te ontdekken. Met een huurautootje reden we richting het noorden en de eerste stop op ons programma was Hadrian’s Wall. Het doet toch iets, op een muur van zo’n 14 eeuwen oud de omgeving afspeuren. Daarna staken we de Schotse grens over en na een niet zo verkwikkende nacht in een jeugdherberg trokken we het Grey Mare’s Tail Nature Reserve in, een natuurreservaat waar je een waterval van 61 meter kan gaan bezichtigen. Niet alleen het uitzicht, maar ook de fysieke inspanning was adembenemend. (lacht) Ja, 700 meter klimmen is toch een heel karwei voor iemand uit het vlakke West-Vlaanderen! En die doorgewinterde Scandinaviërs en duizenden schapen leken onuitputtelijk en vrolijk de berg op te huppelen. Op een bepaald moment werd het me echt iets te steil en  bovendien ook te mistig en werd ik zelfs een beetje paniekerig, omdat de schapen nergens meer te bespeuren waren en de meest ervaren wandelaar meedeelde dat hij de weg kwijt was. Dan maar terug afdalen, iets wat me veel beter afging. Toen het hijgen gestopt en de mist opgetrokken was, viel mijn mond open van verbazing: het reusachtige meer en de waterval zijn van op grote hoogte nog duizend keer indrukwekkender! Dit weekendje in de natuur stond in schril contrast met de het bruisende dag- en nachtleven in Newcastle. Het heeft me deugd gedaan, maar ik was toch blij weer ‘thuis’ te zijn."

 

 

Ine Mensch – Bergen, Noorwegen (foto)
 
"Sinds ik hier voor het eerst aankwam, half augustus, zijn al drie seizoenen gepasseerd. De eerste weken konden we genieten van stralend zomerweer en liepen we in T-shirt door de stad, eind september begonnen de bladeren te verkleuren en op 18 oktober viel de eerste sneeuw. Ondertussen is het volop winter, en dat is duidelijk merkbaar aan de lage temperaturen: -5, -7 en het wordt snel kouder. Vorige week konden we tijdens een van onze wekelijkse bergwandelingen het meer zelfs gewoon te voet oversteken, na een grondige check natuurlijk. De dagen beginnen ook duidelijk donkerder te worden. De zon schijnt hier op dit moment dagelijks twee uur minder dan in België en dat voelt heel raar aan. Soms lijkt het wel alsof je na de middag alweer kan gaan slapen. Aan de andere kant mag ik wel zeggen dat de zon hier al vaker heeft geschenen dan bij jullie. (lacht)"

 

 

"Ah, Parijs! Lingerie en macarons - een decadent snoepje -, een baguette bij de krant, een croissant vol boter op de metro, een moelleux au chocolat ofwel ‘caloriebomcake’ met een warme chocomelk: c’est la haute cuisine! Ik heb alvast enkele kookboeken gekocht om thuis als een rasechte Parisienne vrienden te verrassen en ik verwen mijzelf ook wekelijks met een ontdekkingsbezoek bij de warme bakker. Het begint hier allemaal wel te lukken, al moet ik toch toegeven dat één maaltijd vorige week een beetje in de soep is gedraaid… Mijn kotgenote, die de hele avond op stap ging, had me voor haar vertrek gezegd: 'Er is nog une tarte in de koelkast die op mag, dus als je zin hebt, neem maar.' Appeltaart! Dat moet je mij geen twee keer zeggen, en dus warmde ik het schoteltje op in de microgolf, schepte er een bol vanille-ijs bij en begon enthousiast te eten. Maar wat hadden die appelstukjes een vreemde smaak, het leken wel... champignons?! Lap, ik had er helemaal niet aan gedacht dat une tarte ook de zoute variant kan zijn, zoals een quiche. Ondertussen goochel ik zelf met zulke tartes aux champignons en geloof me vrij, die fout zal ik niet meer maken."