Dagboek van een eerstejaars: Ik dronk liters bier en liet me dopen
Iedere student is er stiekem toch een beetje jaloers op: studenten uitgedost met erelint die trots de kleuren van hun faculteit of streek vertegenwoordigen. Het klonk me als muziek in de oren en ik besloot op zoek te gaan naar een studentenvereniging waar ik volgend jaar in het presidium kon zetelen. Het aanbod van studentenclubs en –verenigingen gaat in Leuven van Apolloon tot ZOV en dus was de tijd aangebroken mij eens grondig in de materie te verdiepen. Aangezien mijn studiekeuze vaststond en ik niet van plan was te verhuizen of me te laten omringen door andere dialecten, kromp het aanbod zienderogen. Als ik daar nog eens die met een beruchte reputatie van aftrok, schoot er slechts één mogelijke kandidaat meer over.
Ik was met hen op opvangweekend geweest, liet me er dopen en dronk liters bier op hun cantussen en TD’s. Kortom, mijn oog was gevallen op de studentenvereniging van mijn faculteit. Ik ging naar hun introductieavond en legde mijn oor te luisteren. Al snel realiseerde ik dat zo’n vereniging om meer draait dan enkel zuipen en de twijfel om mijn plan te voltooien groeide. Zo moest er elke week vergaderd worden, zou ik op elk evenement shifts moeten draaien en bovendien bleek een tweede zit onoverkomelijk te zijn. In ruil werd me wel een pak amusement, veel nieuwe vrienden en een extra regel op mijn toekomstige cv verzekerd. Eeuwige twijfelaar als ik ben, moest ik toch alles even op een rijtje zetten en ging ik nog wat raad inwinnen bij wijze mensen.
Mijn besluit stond echter al snel vast. Ik had niets te verliezen en het zou één van de vele nieuwe uitdagingen worden. Wie had enkele maanden geleden gedacht dat ik in Leuven zou studeren, met vlag en wimpel zou slagen en in een studentenvereniging zou zetelen? Ik alleszins niet, maar het leven zit vol verrassingen.