Dagboek van een Leuvense student: Een buitenlands avontuur
De dagen worden steeds donkerder, het kwik daalt enkele graden onder nul en het Leuvens nachtleven verliest langzaamaan levendigheid. Het eerste semester is nog maar halverwege of belangrijke knopen moeten reeds worden doorgehakt. Moet het komend academiejaar die geliefde Leuvense Stella omgeruild worden met een tweemaal zo grote lager, een verfrissende cerveza of une bière? Want is het gras toch niet groener aan de overkant, waar we ons geluk als buitenlandse student kunnen beproeven? Kortom, het werd tijd de Erasmus-mogelijkheden aan de faculteit een kritische blik te gunnen.
Een student die zich buiten Europa wil wagen, heeft nood aan enkele grote onderscheidingen die hij kan presenteren op zijn motivatiebrief en dus beperkte ik mijn zoekacties tot het Europese territorium. Een ‘vakantie op Vadertje Staat zijn kosten’ maakt een student slechts eenmaal mee en een bezoekje aan een Belgisch buurland kon mijn magere geldbeugel nog net zelf betalen. Na ten rade geweest te zijn bij verschillende infosessies, het uithoren van oudere studenten en de verschillende talen eens uit geprobeerd te hebben, bleven slechts twee bestemmingen over. Zweden was er eentje van, met de schone vrouwen, de betere universiteiten en een geweldig Erasmus-programma. Zweeds is echter nog altijd geen wereldtaal en het hele plaatje kost een flinke duit meer dan de andere bestemmingen. De Spaanse zon is dan weer een geweldig alternatief. Zo staat Spanje bekend om haar studentensteden, is het leven daarginds goedkoop en is een Spaans sprekende tong meer waard. De universiteiten staan dan weer iets minder hoog aangeschreven, een Erasmus-student moet alles zelf regelen en het staat toch iets minder mooi op je CV.
Mijn hart had ik verloren aan Zweden, mijn hersenpan opteerde dan weer voor Spanje. Ik nam een muntstuk, gooide in het de lucht en diende mijn kandidatuur in. Een buitenlands avontuur