GUIDO's student-bloggers in het buitenland
Erasmus of een buitenlandse stage staat niet alleen mooi op je cv, je maakt er ook onvergetelijke ervaringen mee. Om het thuisfront gerust te stellen en niet alle kennissen apart te moeten mailen, sturen studenten in het buitenland nu en dan een blogbericht de wijde internetwereld in. Wat daar allemaal instaat? Ook wij krullen onze neus van nieuwsgierigheid! GUIDO ving een digitale postduif, liet het beest alle zinnen ophoesten en publiceert ze in deze rubriek.
Siska Baert – Boedapest, Hongarije
"Pas toen ik deze ochtend het appartement verliet om kilenc kenyeret (negen pistolets) te halen bij het winkeltje recht tegenover ons gebouw, merkte ik welke dag het was voor de mensen van het zevende district. Overal zag ik mensen met bedden, kasten, deuren en andere dingen sleuren om ze dan op een hoop te gooien midden op straat. Het was garbage day. Om de tien meter lag er wel een container vol, dus ik vroeg me al af hoe die vuilniswagens er in godsnaam zouden uitzien. Later die avond ontdekte ik dat deze klus niet in één dag geklaard kon worden en dat de straat eigenlijk als een openbare kringloopwinkel functioneerde. Waar ‘s avonds de mensen hun afval alleen buiten achterlieten, doken verschillende daklozen op. Geen enkele matras, deken, kussen of zetel kon eraan ontsnappen. Toen ik die nacht na een feestje naar huis slenterde, waren de voetpaden bezaaid met slapende daklozen. Soms moest ik, om niet in het midden van de straat te wandelen, letterlijk over iemands voeten stappen. Ik hoorde later dat de ‘waterspuitende kuismachines’ die rond middernacht de straten blank zetten eigenlijk niet zozeer dienen om de stad proper te maken, maar meer om de daklozen weg te jagen. Zoiets weet je als toerist natuurlijk niet, omdat Boedapest haar uiterste best doet om de ‘onderwereld’ te verbergen tijdens het hoogseizoen."
Liesbeth Dermont – Londen, Verenigd Koninkrijk (foto)
"Eindelijk was het zover, het langverwachte huwelijk van prins William en Kate Middleton. De straten van de stad werden gekenmerkt door blauwe, rode en witte kleuren, elke etalage was versierd met foto’s en gadgets en ambiance was er alom. Iedereen was trouwens ook opgekleed, het ene koppel als prins en prinses, het andere dan weer met veel folie en vlaggetjes. Er hing echt een ongekende sfeer van samenhorigheid en trots. Prins William was een beetje van iedereen en vanaf die dag werd ook Kate in ieders hart gesloten. Eerst reden alle leden van de koninklijke familie en genodigden in auto’s naar de kerk. Samen met de mensen naast ons, die een radio bij zich hadden, speculeerden we druk over de jurk die Kate zou dragen. De mis volgden we via de luidsprekers die op het plein waren geïnstalleerd, en geloof me: iedereen was muisstil. Een sterk contrast met het gejoel dat erna steeds luider werd. Samen met enkele vrienden stond ik tussen de massa om zo toch ook maar een glimp op te vangen van het bruidspaar. En we mogen van geluk spreken, want we hebben prins William en Kate van dichtbij gezien toen ze in hun koets het domein aan de kerk verlieten. Ze zagen er enorm gelukkig uit en het publiek was bijna even blij. Achter ons stonden drie jonge matrozen in hun witte pakken, zij maakten het plaatje compleet."
Anthony De Bondt – Barcelona, Spanje
"Vierentwintig juni is een speciale dag op het Iberische schiereiland, want die dag wordt gevierd als ‘de langste dag van het jaar’. Het feest begint al de avond ervoor, wanneer straten en pleinen vollopen met mensen die een soort vuurwerkstokken aansteken naar aanleiding van de nacht van de ‘zomerzonnewende’. Vuur wordt trouwens sowieso beschouwd als iets dat ons bevrijdt van ongeluk, en naast vuur speelt ook water een belangrijke rol, want op klokslag middernacht word je verwacht de zee in te duiken om je zonden van je af te spoelen. Ik had net mijn laatste examen achter de rug en maakte samen met een dertigtal andere Erasmussers plannen om naar het Barcelonese strand van Mar Bella te gaan (niet te verwarren met de toeristische badplaats Marbella) voor een fin d’examen van jewelste. Nog even de checklist doorlopen: zwembroek? Check! Handdoek? Check! Gin & tonic? Check! Aangekomen op het strand was het duidelijk dat wij niet de enigen waren in feeststemming. Er werd gedanst en gedronken op elk mogelijk plekje van het strand, op de beats van vele dj’s. Middernacht kwam er snel aan en aangezien er na een jaar Barcelona wel wat zonden mochten worden weggespoeld, werd er massaal in het water gedoken. Het luidde het begin in van een lange en zwoele feestnacht… Hoe het afliep? De zwembroeken en handdoeken waren ’s anderendaags nergens te bespeuren..."
(SVR)