Erasmusverhalen uit Frankrijk, Denemarken en Finland

Wie op Erasmus gaat, beleeft er gegarandeerd de tijd van zijn leven. En toch loopt niet altijd alles van een leien dakje… Van geobsedeerde huisbazen tot een bezoekje aan de Kerstman in Lapland, GUIDO vond drie studenten die in geuren en kleuren vertellen over hun ervaringen in het buitenland.

Lara Van Audenhove – Frankrijk (Grenoble)

"De eerste avond trokken mijn vriendin en ik naar de befaamde Erasmusbar in Grenoble. Nieuwsgierig en een beetje onwennig kwamen we daar aan. We waren de eersten. Na een tijdje begon het volk dan toch toe te stromen en al snel konden we spreken van een full house. Het duurde niet lang tot twee rare types ons uitnodigden op de dansvloer. Die mannen wisten van geen ophouden. Wisten wij veel dat Fransmannen zo opdringerig konden zijn. We gaven hen een paar duidelijke blikken en uiteindelijk lieten ze ons met rust, maar al snel stonden de volgende twee kandidaten klaar. Een Mexicaan en een Colombiaan. Vreemd genoeg gedroegen zij zich helemaal anders. Zij stelden ons voor aan een groep zuiderlingen en dan kon de avond niet meer stuk. Het werd onze vaste vriendengroep, waarmee we superveel leuke avonturen meemaakten: van een aperitief in het park tot een Erasmusparty die tot in de vroege uurtjes duurde. Mooie liedjes duren jammer genoeg niet lang. Nu het einde van ons buitenlands avontuur dichterbij komt, beseffen we dat het afscheid niet makkelijk wordt…"

Evi Vandenbussche – Denemarken (Haderslev)

"Samen met twee vriendinnen trok ik naar het stadje Haderslev in Denemarken. Om negen uur was het zover: busje inladen, afscheid nemen en op naar Denemarken. De rit verliep heel vlot en om 16 uur waren we al aangekomen in ons hostel. We besloten om alle kamers, de keuken en de living te gaan verkennen. Alles was dik in orde. Toch begaven we ons op glad ijs, want aangezien we helemaal geen Deens kunnen lezen, wisten we niet dat dat helemaal niet toegelaten was. Daar zouden we twee weken verblijven en zeg nu zelf, in een hostel met vijf Belgische meiden, hoe zot is dat niet? Wel jammer van onze strenge huisbaas. Die kwam ons geregeld controleren om te zien of alles wel nog proper lag. Daarna trokken we naar onze studentenkamers en het werd er alleen maar beter op: een gans huis voor ons alleen. Bovendien kregen we te horen dat we over een persoonlijke schoonmaakster beschikten. Ons hoor je zeker niet klagen over het leven als Erasmusstudent."

Eline Vande Voorde – Finland (Pori)

"Hoewel het er toen nog zomer was, koelde het wel almaar meer af. Voor we het wisten trokken we bij temperaturen van vijftien graden onder nul met onze fiets door de sneeuw naar school. Er waren zelfs dagen dat er maar drie uur daglicht was. Als we dan eens gingen feesten en wat langer sliepen, zagen we geen enkel streepje zonlicht. Je kan je wel voorstellen hoe mottig we ons toen voelden. Maar het is wel een ongelooflijke ervaring. Een kleine week geleden zijn we naar Lapland getrokken en brachten we een bezoekje aan de enige echte Santa Claus! Ik gaf hem zelfs een fistbump, en dat deed hij spontaan terug. Daar zijn we ook met een huskyslee en een snowmobile gaan rijden. We verbleven er in een cottage die een grote sauna had, aan een meertje. Het koude weer was ook niet altijd negatief. De sauna die we in ons huis hadden, werd een dagelijks ritueel. Daarna eventjes in de sneeuw rollen hoorde er ook bij. Heerlijk!"

(SVDB)