Clara Cleymans

Hét jonge tv-gezicht van dit najaar is de 24-jarige Clara Cleymans, die de hoofdrol speelt in de kersverse misdaadreeks De Ridder, elke zondagavond op Eén. Clara is niet aan haar proefstuk toe - hoewel ze haar acteerwerk tot voor kort combineerde met een studie filosofie, is ze al jarenlang een vertrouwd schermgezicht - maar dit is de eerste keer dat ze een prestigieuze serie op haar frêle schouders draagt. Alhoewel, frêle... Helena De Ridder bleek al snel een jongedame met pit.

"Ik had vooraf een heel Amerikaans beeld van justitie. Veel show en emotie."

GUIDO: Knap gedaan, Clara: nog maar pas je diploma behaald en nu al vast werk.

Clara: (lacht) Pas op, da's allemaal nog vrij abstract hoor. De Ridder heet een 'langlopende serie' te zijn, maar niemand heeft me ooit gezegd dat ik de rol van Helena tien jaar lang moet spelen of zo. Ik ben er natuurlijk wel mee bezig. Wil ik langdurig verbonden blijven aan deze serie? We zien wel, eerst wil ik de reacties op het eerste seizoen afwachten.

GUIDO: De VRT heeft in elk geval niet gewacht, want jullie zijn nu al bezig met de opnames van het tweede seizoen.

Clara: Ze hebben het licht op groen gezet omdat ze heel gelukkig waren met het resultaat, wat voor ons alleen maar een compliment is. Heel fijn. Maar wat ik er daarna mee zal doen, dat weet ik simpelweg nog niet. Ik hoop gewoon dat iedereen opgetogen zal zijn met het resultaat, en dan zal ik verder wel aanvoelen welke beslissing ik moet nemen.

Geen seut

GUIDO: Helena De Ridder is 28 bij het begin van de reeks. Jij bent er 24 en ziet er zelfs nog wat jonger uit. Voelde je je niet te jong voor deze rol?

Clara: Toen ze me belden, heb ik dat wel even gedacht ja. "Weten ze eigenlijk wel wie ze aan de lijn hebben?" (lacht) Er is een goede reden voor de leeftijd van Helena, want 28 is de minimumleeftijd voor een procureur. Maar anderzijds wilden de makers van de reeks een zo jong mogelijk personage, juist omdat Helena vaak wordt aangesproken op het feit dat ze nog jong en onervaren is. "Jij kent er niets van, jij weet niet hoe het leven in elkaar zit, jij komt nog maar net piepen..." Die commentaren overwinnen, maakt deel uit van het personage. Helena is inderdaad nog jong en onervaren, maar misschien juist daarom is ze zo gedreven en ambitieus. Dat is het verschil met Atil Abdurahmanovic, het personage van Stefaan Degand, die juist al heel lang in die job zit en misschien stilaan uitgeblust raakt. Dat maakt allemaal deel uit van het verhaal.

GUIDO: Helena trekt op onverschrokken wijze ten strijde tegen onrecht. Een beetje als een superheldin?

Clara: Wel, haar achternaam is wellicht niet toevallig De Ridder hé? Ze gaat op zoek naar rechtvaardigheid, maar dat maakt haar geen seut. Wat volgens justitie juist is, komt niet noodzakelijk overeen met haar persoonlijk gevoel voor rechtvaardigheid. Daar knelt soms het schoentje. Af en toe neemt ze beslissingen die atypisch zijn voor een procureur, omdat ze denkt aan de mens achter de beklaagde, of de mens achter het slachtoffer.

GUIDO: Was je vooraf al een beetje thuis in de gerechtswereld?

Clara: Ik moet toegeven dat ik er eigenlijk bijzonder weinig van afwist. Niet omdat ik minder begaafd zou zijn dan de rest van de wereld, maar als je er niet mee in aanraking komt, blijft dat een gesloten wereldje. Zelfs in de berichtgeving op het nieuws. Mensen springen verontwaardigd recht: kijk, ze hebben die gangster pas opgepakt en hij wordt nu alweer vrijgelaten! Terwijl die verdachte waarschijnlijk niet meer zonder bewijzen kon worden vastgehouden, voorlopig, tot zijn proces. Dat is niet hetzelfde. De gemoederen raken vaak opgehitst zonder dat men weet waarover men spreekt.

GUIDO: Heb je een spoedcursus recht moeten volgen?

Clara: Nee, maar ik heb wel de kans gekregen om een tijdje in het kielzog van de echte procureur te lopen. Dat was wel verrassend. Het was interessant om te zien hoe de mensen van het parket werken, met wat voor dagelijkse dilemma's zij worden geconfronteerd. En ik heb ook een rechtszaak bijgewoond. Dat was iets waar ik vooraf een heel Amerikaans beeld van had, met veel show en emotie. De praktijk bleek anders: ik zag er mensen met hun neus in dossiers feiten opsommen die zij van belang achtten voor hun zaak.

GUIDO: Heb je bij het lezen van de scripts nooit gedacht: had ik maar rechten gestudeerd?

Clara: Rechten als studierichting heeft me nooit geïnteresseerd, maar de job wel. Ik denk dat het beroep van advocaat of procureur zeer boeiend moet zijn.

Tweedeschermbeleving

GUIDO: Hoe sta je tegenover de 'tweedeschermbeleving', waarbij je - zoals dat heet - 'extra content' op je smartphone of tablet kan raadplegen tijdens het bekijken van de reeks?

Clara: Ik viel uit de lucht toen ik hoorde dat jongeren tv kijken met hun smartphone of tablet in de aanslag. Ik begrijp het niet goed. Waarom zou je eigenlijk naar tv kijken als hetgeen je daar ziet je niet kan boeien? Voor mij persoonlijk was dat gegeven compleet nieuw, maar uit de cijfers blijkt dat tweederde van de mensen onder de 26 naar tv kijken met een tweede scherm bij de hand. Of ik dat nu raar vind of niet, het doet er niet toe. Het is zo, en dan moet een tv-zender met z'n tijd meegaan. Als jonge mensen graag een extra beleving willen op een tweede scherm, dan vind ik het goed dat we er bij deze reeks voor hebben gezorgd.

GUIDO: Maar persoonlijk zou je er geen gebruik van maken?

Clara: Ik kijk zelfs geen tv, laat staan dat ik op een tweede scherm zou gaan zitten turen! (lacht)

GUIDO: Het parket van Gent ondersteunt de reeks. Kijken zij jullie op de vingers?

Clara: Het parket kijkt op de vingers van de scenaristen. Alles wordt nagelezen, wat ik toch wel een meerwaarde vind. Er zal in de reeks nooit iets worden gezegd of gedaan wat indruist tegen de werkelijkheid.

GUIDO: O nee?

Clara: Het blijft natuurlijk fictie. De interessantste verhalen worden er uitgelicht. Een saaie zaak over een banaal verkeersongeval zou geen goede televisie opleveren. Maar het feit dat het parket de scenario's naleest, garandeert dat alles klopt. We proberen ook de reacties van de personages juist te plaatsen. Dan gaat het niet alleen over het gerecht. We werken ook vaak samen met echte politiemensen, voor de scènes die zich afspelen op een crime scene. Dan gaat het niet alleen over praktische zaken, zoals hoe iemand in de boeien wordt geslagen, maar bijvoorbeeld ook over de reacties van mensen die in een combi zitten. Dat soort dingen toetsen aan de werkelijkheid, vinden wij belangrijk.

GUIDO: Blijft er nog tijd over voor zij-uitstapjes in andere programma's, of op het toneel?

Clara: Tijd is relatief. Elke dag die ik vrij heb bij De Ridder, gaat naar iets anders. Tegen de Sterren op bijvoorbeeld. Zo hou ik niet veel vrije dagen meer over, maar dat vind ik niet erg. Ik hou wel van een spanningsboog waarin ik alles op alles moet zetten. Een spanningsboog die in dit geval zeven maanden duurt. Daarna heb ik tijd om op reis te gaan. Dus als het even lastig wordt, dan denk ik aan de wuivende palmbomen die me staan op te wachten.

(HDP)

foto: VRT