De waanzinnige werkmethode van Gunter Lamoot

Er valt heus wel wat te lachen op tv, maar het tweede seizoen van Superstaar op 2BE vinden wij van het grappigste wat er dit najaar op het scherm te zien is. "Hetzelfde maar beter," spreekt Lamoot met zijn kenschetsende bescheidenheid over het tweede seizoen, en hij heeft gelijk. Sterkhouders als Verrückte Idioten, SOS Piet, De Stip, De Mash-Up en de onnavolgbare oneliners van zijn vader zijn nog net zo komisch als vorig jaar, en met de nieuwe rubrieken kunnen we zo mogelijk nog harder lachen. Crisisonthaal, Superstaar Taxi, Ideetje van Hedwig, Club Flamand en het fantastische Superstaar Taxi, hoe komt een mens erop? Precies dat wilden we te weten komen, en daarom gingen we met Gunter een kijkje nemen achter de schermen van Superstaar.

"Uit chaos kan iets moois groeien."

Gunter Lamoot is nooit te beroerd om het vuur van een feestje al meteen drastisch uit te pissen: hij steekt van wal met de mededeling dat het tweede seizoen van Superstaar hoogstwaarschijnlijk het laatste is. "Veel te arbeidsintensief," beweert hij. "Terwijl afgelopen zomer iedereen aan het terrassen was, zat ik hele dagen opgesloten in een donker visiezaaltje terwijl ik me door volledige jaargangen van Familie aan het ploegen was."

Plastieken van de Casa

Het "donker visiezaaltje" waarover Gunter Lamoot het heeft, bevindt zich in een rijhuis in een rustige wijk in het centrum van Gent. Daar is het productiehuis Broektoe gevestigd, waar we te gast zijn. De sporen van Gunters viewingmarathons zijn er nog duidelijk zichtbaar. We bevinden ons in een zaaltje van pakweg tien bij vier meter, met een groot projectiescherm tegen de verste muur, waarin een paar rijen afgedankte bioscoopklapstoelen staan gemonteerd. Achteraan hangt een witbord vol geschreven notities en papieren onder magneetjes. Tegen beide zijmuren staan tafels met kartonnen fiches en volgekriebelde schriftjes. Aan de muur: kamerbrede plastic houders met nog meer fiches. En een waarlijk gigantische stapel dvd-boxen met zowat alles wat het VTM-archief de voorbije decennia heeft uitgebraakt: Ons Geluk, Aspe, Zone Stad, Matroesjka's, De Rodenburgs, De Kavijaks, Code 37, Familie, Grappa... "Heb ik allemaal bekeken," bekent Gunter met een pijnlijk gezicht. "En dan ligt hier nog niet eens alles. Zes maanden aan een stuk, hele dagen lang, met een schriftje op schoot om snel iets te kunnen noteren telkens als ik iets zag wat me op een idee bracht." Alles uit de VTM-stal dus, al spotten we één vreemde eend in de bijt: een beduimelde dvd-box van Soul Train, het flamboyante Amerikaanse soulprogramma van Don Cornelius waarin vanaf 1971 de meest groovy danspasjes werden uitgevoerd door übercoole zwarten met reusachtige afro's en indrukwekkende glitterpakjes. Lamoot had het geweldige idee om de swingendste beelden uit Soul Train op houterige Vlaamse hits te monteren, met het hilarische item Club Flamand tot gevolg.

Goed, we weten nu waar Gunter zijn ideeën haalt. Wat is de volgende stap? "Wel, na zo'n visiemarathon schrijf ik de onleesbare ideeën uit mijn schriftje gebald over op fiches. Gewone oldskool kartonnen fiches." We kijken even rond. Er liggen en hangen er honderden, en ze zijn nogal cryptisch. Een paar voorbeelden van wat er zoal met viltstift op staat geschreven: 'Bomma ziek aan telefoon' of 'Liesbeth vraagt om tv te verzetten'. Meer niet. "Dat is genoeg," zegt Gunter. "Daarmee weet iedereen in de ploeg welk ideetje wordt bedoeld. Daarna wordt het tijd om te beslissen welke ideeën goed genoeg zijn om uit te werken. En daarvoor gebruiken we onze fameuze plastieken van de Casa!" De plastieken van de Casa blijken grote doorzichtige fotohouders, met telkens zestig vakjes per plastiek. Dat blijkt ruim voldoende voor één aflevering. De fiches met de geselecteerde ideeën worden erin gestoken in de volgorde waarin ze - bliksemsnel, want Superstaar is een programma dat vooruitgaat - in de uiteindelijke uitzending te zien zullen zijn.

Twee fascisten

Vervolgens kan de eigenlijke productie van start gaan. Superstaar is een programma van Gunter Lamoot en draagt in de allereerste plaats zijn unieke stempel, maar uiteraard maakt hij het niet alleen. "De eerste vaste kompaan die ik zeker moet vernoemen, is Piet De Praitere. Piet is al meer dan twintig jaar mijn beste vriend. Zonder Piet geen Superstaar, zo simpel is het. Verder moet ik zeker ook Dries Heyneman vernoemen, en Tim Foncke. Een schrijver met een proces aan zijn been, die om de haverklap voor de rechter moet verschijnen, dat is uiteraard de ideale medewerker voor Superstaar." Gunter verwijst op zijn eigen cynische wijze naar de boete en de voorwaardelijke veroordeling die Tim Foncke aan zijn been kreeg na publicatie van zijn boek Het Leven Is Goed Als Je Niet Deelneemt, waarin hij 47 snoeiharde brieven schreef aan bestaande mensen, waarvan er een aantal klacht indienden.

"Wie nog? Frank Nuytten, al weet ik niet meer wat die nu weer precies doet. (lacht) Nee, Frank is natuurlijk mijn rechterhand. Hij coördineert en bestiert mee het programma. Frank en ik zijn de twee fascisten van Superstaar. Ben ik nog iemand vergeten? Sebastien Dewaele is de opnameleider. En verder zijn er uiteraard nog de mensen van Broektoe, het productiehuis." Tiens, en zagen we daarnet niet het vurige kapsel van David Galle in de coulissen verdwijnen? Gunter: "Nee, David heeft voor dit tweede seizoen maar twee kleine dingetjes gedaan. Die had al werk genoeg met zijn echtscheiding. (lacht)"

Om af te sluiten toont Gunter ons een handvol afgewerkte nieuwe clipjes uit Superstaar. Het bureaublad van zijn pc verschijnt uitvergroot op het scherm. Het is een lappendeken van lukraak geplaatste icoontjes. "Een beetje rommelig hé," lacht Gunter. "Maar zo zie je weer dat uit chaos iets moois kan groeien."

(HDP)

foto: VTM