Derde halte studeren in het groen: Hoog-Kortrijk

De steden van ons land worden overspoeld door studenten, en dat is een van de redenen waarom het er dag en nacht leeft en bruist. Maar niet alle studenten wonen, studeren en spelen in het hart van een studentenstad. Nogal wat grote campussen bevinden zich buiten de stadskern. GUIDO trok op verkenning naar deze groene randcampussen en ging er de sfeer opsnuiven. Vandaag reizen we naar Hoog-Kortrijk.

Vouw eens een kaart van ons land open en bekijk ze met de ogen van het verzuilde Vlaanderen anno 1960. Er is naoorlogse welvaart en het hoger onderwijs groeit gestaag. In Gent bloeit de rijksuniversiteit; in Leuven trekt de katholieke universiteit steeds meer studenten aan. West-Vlaanderen, van oudsher een traditioneel katholieke provincie, had geen universiteit. Pientere West-Vlaamse jongelingen met katholieke inborst vonden niet altijd de weg naar Leuven, maar bleven vaak in het goddeloze nest Gent hangen, een doorn in het oog van het Brugse bisdom. Toen tot overmaat van ramp ook in Antwerpen plannen werden gesmeed voor een rijksuniversiteit, besloot de bisschop van Brugge dat er dringend een 'universitair project' moest komen in West-Vlaanderen. Er werd gelobbyd tot ook de CVP overtuigd was, en die maakte het mogelijk dat een West-Vlaamse afdeling van de KU Leuven werd opgericht: de KULAB. Ah bon? Is dat geen schrijffout? Moest dat niet KULAK zijn? Wel, neen! Het oorspronkelijke plan was dat de katholieke satellietuniversiteit er in Brugge zou komen, maar dat project liep vast, en toen zag Kortrijk zijn kans schoon. Klaar! Er werd een geschikt terrein gevonden in Hoog-Kortrijk, een paar kilometer ten zuiden van het stadscentrum, en in 1965 kon het eerste academiejaar van de Katholieke Universiteit Leuven Afdeling Kortrijk van start gaan. Kortrijk stond voortaan op de kaart als echte studentenstad en Brugge bleef knarsetandend achter.

KULAK

In Hoog-Kortrijk ligt een Universiteitslaan, maar verwarrend genoeg vind je daar de campus van de Vives Hogeschool. Als je de campus van de universiteit wil bezoeken, moet je nog één bushalte verder afstappen, ongeveer halverwege op de Etienne Sabbelaan, ter hoogte van het voormalige Vlasmuseum. Yep, de KULAK is bepaald landelijk gelegen.

Als je 'm vanuit de lucht bekijkt, is de universiteitscampus L-vormig, met de korte arm van de L evenwijdig met de Etienne Sabbelaan. Laten we met dat deel beginnen. Je merkt aan de ingang al meteen dat de naam KULAK nog lang niet uitgeburgerd is, hoewel de universiteit al sinds 2005 officieel Katholieke Universiteit Leuven Campus Kortrijk heet. Loop voorbij de onderzoeksgebouwen met spin-offbedrijven meteen naar rechts, richting Studentencentrum. Je passeert achtereenvolgens twee studentenresidenties (de kratten bier op de balkons en drempels geven het al weg): de recente Corona en de aloude Groene Mote. Het uitzicht vanuit de koten op de glooiende weiden achter de eigenlijke universiteitsgebouwen liegt er niet om: Kortrijkse studenten wonen letterlijk in het groen. Maar pas op, dit zijn nog niet alle, en zelfs niet de leukste studentenwoningen op de campus, zoals we later zullen zien. Uiteindelijk kom je bij het Studentenhuis of StuHu terecht (of Studentencentrum, zoals het op de blauwe wegwijzers heet), met onder meer een studentenrestaurant met buitenterras en de beruchte ondergrondse 'Zweetkelder', waarin zowat elke KULAK-student zich al wel eens letterlijk in het zweet heeft gefuifd of gecantust. Het Studentenhuis was - is dat niet mooi - het allereerste gebouw dat werd afgewerkt op de KULAK-campus.

Stéphane Beel

De onderwijsgebouwen van de universiteit liggen in één lijn tussen de Etienne Sabbelaan en de achterliggende woonwijk. Ze hebben nogal fantasieloze namen gekregen (gebouw A, gebouw B, gebouw C, enzovoort), maar ook voor de occasionele bezoeker vormen ze een interessant architecturaal geheel. Juist door de langwerpigheid werden alle gebouwen met elkaar verbonden door een zogenaamde Spina, alias ruggengraat. Dat geldt zowel voor de originele gebouwen uit de sixties (A) als de latere extensies van de prestigieuze architect Stéphane Beel (B en C). Om maar even aan te tonen dat die Beel niet zomaar de eerste de beste is: hij tekende ook de plannen voor Museum M in Leuven, het nieuwe gerechtsgebouw in Gent, kunstencentrum De Singel in Antwerpen en het Rubenspaviljoen op de Wapper in Antwerpen. Dankzij de Spina kan je helemaal van voor naar achter door de verschillende gebouwen lopen zonder buiten te komen. De studenten vinden de Spina trouwens sowieso een plek waar het tussen de lessen door gezellig rondhangen is om notities te vergelijken of een praatje te slaan.

Het is echter nog niet gedaan. Helemaal achteraan op de campus, voorbij de nieuwe Interdisciplinary Research Facility (IRF, in gebouw E), vind je het uiterst charmante Studentendorp, dat helemaal breekt met de moderne architectuur van de rest van de campus. 'Enkel toegankelijk voor KULAK-studenten', staat in grote letters op een bord, maar trek je daar niets van aan, want het is eens de moeite waard om te zien. Het betreft een piepklein autovrij dorpje met witgekalkte studentenhuizen van soms één, soms meerdere verdiepingen, met stemmige rode daken die gesteund worden door zware houten balken. Het resultaat is erg geslaagd en gezellig - er is zelfs een dorpspleintje - en doet wat denken aan een Latijns-Amerikaanse pueblo. Of aan een pretparkvariant ervan, zo je wil. Wist je dat de studenten hier zelfs hun eigen burgemeester verkiezen?

Vives

Het studentenleven in het Kortrijkse groen eindigt echter niet bij de KULAK. Op nog geen vijf minuten stappen ligt de campus van de Vives Hogeschool, een katholieke hogeschool geassocieerd met de KU Leuven (bijgevolg vanzelf beste vriendjes met de KULAK) met campussen in Brugge, Oostende, Roeselare, Tielt, Torhout en uiteraard Kortrijk. De naam Vives bestaat nog niet zolang en was het resultaat van een fusie tussen de Katholieke Hogeschool Zuid-West-Vlaanderen (KATHO) en de Katholieke Hogeschool Brugge-Oostende (KHBO) in september 2013. Het resultaat is een grote, moderne, min of meer vierkante campus begrensd door de Etienne Sabbelaan-Sint-Denijsweg, de Universiteitslaan, de Steenbakkersstraat en... de Doorniksesteenweg. De naam van die laatste straat doet het hart van de Kortrijkse studenten sneller slaan, want langs deze provincieweg vind je de échte studentencafés van Kortrijk. Niet alleen hogeschoolstudenten drinken daar pinten, maar evengoed hun universitaire collega's van de KULAK. Tenzij ze samen de bus nemen om in het centrum van Kortrijk uit te gaan, of in het caféstraatje aan het station. Maar dat is een ander verhaal.

Hoe raak je in Hoog-Kortrijk?

Makkelijk: neem aan het station van Kortrijk bus 13. Die rijdt naar Hoog-Kortrijk, stopt aan de hogeschool, stopt aan de unief, maakt een rondje en rijdt dan terug naar het station.
 

5 highlights in Hoog-Kortrijk

• Bier uit het flesje drinken met de bewoners van het Studentendorp achter de KULAK, op hun gezellige binnenpleintje.
• Op de campus van Vives lunchen met de vrienden in een van de vier studentenrestaurants.
• Vlak naast de campus een kroegentocht doen op de Doorniksesteenweg, van D'n Bross tot de Chips.
• Een stomende fuif beleven in de legendarische Zweetkelder, in het Studentenhuis van de KULAK.
• Rond de campus joggen op de Finse piste.