"De enige oorlog die hier tegenwoordig woedt, is de Grote Slag der Kakkerlakken."
Studente Journalistiek Lien koos voor een niet-alledaagse Eramusbestemming: Israël. Lees mee in haar dagboek en leer de stad vanuit een heel ander oogpunt kennen.
Alvorens naar Israël te vertrekken, krijg je de meest vreemde reacties van vrienden en familie. Die gaan van ‘Ga jij naar school op een kameel?’ tot ‘Ben je niet bang van een bomaanslag ginder?’. Ik kan jullie alvast geruststellen dat rijden op kamelen zich hier beperkt tot een toeristische attractie. En zelfmoordterroristen ben ik hier ook nog niet tegengekomen. Een van de angstaanjagende verwachtingen werd echter wel ingelost. Dat betreft het type ongedierte dat je hier wel eens tegenkomt. Nu het langzaam warmer wordt, komen de kakkerlakken uit de meest vreemde holen gekropen.
De meest heftige confrontatie met deze kleine duivels, vond twee weken geleden plaats. Op een warme zaterdagavond bevond ik mij op een rooftopparty in Tel Aviv. Wat zeg je me daar? Rooftopparty? Jawel, dat is een trend hier. Je vindt een uitnodiging op Facebook, sms’t een paar vrienden en vertrekt naar het appartement van een of andere vreemdeling in deze prachtige bruisende stad. Voor ongeveer tien euro verkrijg je toegang tot het dak van de eigenaar. Een dj, een paar facepaintings en een enkele glazen Arak later, is de sfeer op en top. En ondertussen blijft de zon maar schijnen. De zon? Jawel, de beste feestjes starten hier niet ’s avonds laat, maar rond de middag om te eindigen als de zon opkomt. Want vierentwintig uur feesten, dat is fijn.
Tijdens een van deze feestjes, zat ik gezellig met mijn Zweedse vrienden wat te babbelen in een van de loungehoekjes die het dak ons bood. We dronken Arak, het was bijna donker en het leven was mooi. Op het moment dat ik naar mijn gesprekspartner en Zweedse vriend Joakim keek, zag ik plots hoe een gigantische kakkerlak zich op de muur achter hem naar boven bewoog, op enkele luttele centimeters van het hoofd van Joakim! Meteen in actie schieten dus! Met onze niet-zo-frisse-hoofden vonden we er niets beter op dat het beest met een van onze teenslippers dood te meppen. Toen spreidde het onding zijn vleugels en kwam recht op ons afgevlogen. Wat een gegil, wat een gevecht! Ik moet toegeven dat we deze veldslag die avond niet gewonnen hebben, maar aangezien het steeds warmer wordt, is het slechts het begin van de strijd. Zo ziet u, beste lezer, de enige oorlog die hier tegenwoordig woedt, is de Grote Slag der Kakkerlakken. En daar hebben wij voorlopig nog geen tanks of ander grof geschut voor nodig.