John Miles viert 30ste editie van Night of the Proms

Iedereen kent ‘Music’. Luister heel even en het nummer zweeft voor dagen in je hoofd. Het is ook het lijflied geworden van Night of the Proms en het moment bij uitstek om je in het publiek als volleerd meebruller te laten gaan. John Miles, de grote muzikant en minzame, vriendelijke man die de collectieve wereldhit het licht gaf, vertelt ons waarom Night of the Proms ook bij de 30ste editie een onmisbare ervaring blijft voor jong en oud.
 
"Het is de beste combinatie tussen een voetbalmatch en een muziekfeest."
 
 
GUIDO: Waarom moeten we naar Night of the Proms komen?
John: Omdat het veel meer is dan een muziekconcert, it’s a party! Studenten die pintjes drinken, samen zitten op de vloer en meezingen, dat is al sinds de eerste keer zo en het is steeds zo gebleven. Samen naar muziek luisteren, met je vrienden of je eerste campuslief. Het is de beste combinatie tussen een voetbalmatch en een muziekfeest. Pintje drinken, beetje dansen, zingen, gewoon afkomen om je te amuseren. Het concept stond er van in het begin en het werkt steeds goed of héél goed, afhankelijk van wie aan de microfoon staat. Mij persoonlijk heeft Night of the Proms de kans gegeven om met muzikale grootheden samen te werken, om mijn eigen muzikale horizonten te verbreden en goeie vrienden te maken. De Proms houden me jong.
GUIDO: Zijn de Proms veranderd sinds je er de eerste keer speelde met Toots Thielemans?
John: Het grootste verschil is de technologie. Ik herinner me dat er bij de eerste editie niet eens monitoring was. Ik hoorde het orkest niet, zij hoorden mij niet, improviseren en behelpen, flying by the seat of your pants. (lacht) Heel primitief, maar desondanks toen eigenlijk al heel fijn. Vandaag is er alles: de klank is fantastisch, projecties, massa’s licht in harmonie, vaak werkelijk verbluffend. En terwijl je zou verwachten dat, zeker toen, een orkest en een popmuzikant gaan botsen als het op samenspelen aankomt, liep dat met maestro Groslot meteen van een leien dakje. Het orkest had een heel goed gevoel voor, kennis van en zin in hedendaagse popmuziek. Als je kan jammen met James Brown, mooi volgen bij Andrea Bocelli of wild gaan met Status Quo, dan moet dat ook wel.
GUIDO: En ondertussen ken je iedereen in het orkest?
John: Velen van hen zijn vrienden geworden door de jaren. Zoveel verschuivingen zijn er niet binnen het orkest. Hier en daar eens wat nieuwe stemmen bij het koor - een stem durft al eens wat vlugger te verslijten, gelukkig heb ik er nog geen last van! Maar ik ken eigenlijk iedereen: de crew, de catering, de mensen van de productie... Bij de eerste repetities is het bijna een familiefeest, heel fijn.
GUIDO: Wat waren de voorbije 30 jaar jouw hoogtepunten op dat podium?
John: Mijn duet met Andrea Bocelli is een van de mooiste herinneringen. Dat was echt heel speciaal. En in 1985, op de allereerste Night of the Proms, heb ik meteen met Toots Thielemans kunnen spelen. Heerlijk! Die man is een levende legende, altijd een eer. Toots zou echt eens een heel groot interview moeten doen, die heeft verhalen zoals niemand ze heeft. Een grote meneer, een lieve man. Zijn mondharmonica mag een simpel instrument lijken, maar ik verzeker je dat hij mensen doet huilen met de schoonheid die hij eraan ontfutselt.
GUIDO: Wie zou je op je persoonlijke Best of Night of the Proms programmeren?
John: Michael McDonald, Toots Thielemans, Andrea Bocelli en nog vele anderen, te moeilijk om te kiezen. Jammer genoeg zijn sommigen niet meer onder de levenden. James Brown, dat was een bom! Ik herinner me dat er na de Night steeds een feestje was in het hotel waar de artiesten verbleven. Daar heeft James toen zeker een uur gejamd in de lobby van het hotel. Zulke momenten vergeet je nooit.
GUIDO: Zijn er duetten die je graag nog zou zingen?
John: Kate Bush! Dan zou ik wel voor de Peter Gabriel-stuff gaan. Ze heeft deze zomer 37 shows uitverkocht in een halfuur, dus ja, Kate mag zeker eens langskomen. Een groot talent.
GUIDO: Dit jaar komen CeeLo Green en Ksenija Sidorova. Heb je hen al ontmoet?
John: Ksenija is een mooie jongedame die verbazingwekkende muziek maakt met een accordeon, ik kijk ernaar uit. Haar heb ik vorig jaar al ontmoet. CeeLo wordt de eerste keer, maar dat loopt wel los.
GUIDO: Je vindt altijd de klik?
John: Tuurlijk. Het gaat over muziek, we begrijpen elkaar altijd. Er zijn nog geen concrete plannen over wat het precies wordt, maar ik heb er alle vertrouwen in.