Straffe getuigenissen uit verre oorden: Israël, Mexico en China

Op Erasmus of buitenlandse stage beleef je de tijd van je leven. En toch maken studenten in het buitenland graag tijd vrij om het thuisfront op de hoogte te brengen van de laatste ontwikkelingen. GUIDO gluurt mee in de reisblogs van drie studerende avonturiers.
Lien Robberechts trok naar Israël
"Ik was nieuwsgierig, nerveus tot in de puntjes van mijn tenen en verheugde mij op een zomer van zes maanden. Maar als de motoren van dat vliegtuig dan uiteindelijk echt aanslaan, zou je willen dat je er nooit aan was begonnen. Elke uitwisselingsstudent maakt het moment mee dat je beseft dat je echt vertrekt en vrienden en familie achterlaat. En ik zou vertrekken naar een land waarvan iedereen zei dat er altijd oorlog was. Maar dan komt dat ogenblik van innerlijke vrede, het besef dat je nu op je eigen benen staat en aan niemand meer verantwoordelijkheid aflegt. Dat kwam bij mij op het moment dat ik de douane passeerde. En toen ik vijf minuten later mijn eerste vrienden op de luchthaven maakte. Ik was zo bang voor de eerste nacht en waar ik terecht zou komen. Toen het uiteindelijk donker was, heb ik daar geen moment meer bij stilgestaan. De vrijheid lonkt. Ik kon ze proeven in de aardbeien die we op de eerste dag op het strand aten. Ik kon het ruiken in de geur van de lavendel die in Israël in februari al aan de voeten van de Palestijnse Muur groeide. Ik kon de vrijheid voelen in de zwoele wind die mijn gezicht streelde als ik op de wolkenkrabbers van Tel Aviv naar de horizon staarde. Niet iedereen krijgt de kans om voor zes maanden een nieuw leven te beginnen, in een droom te leven."
 
Kimberly Frans blogt vanuit Mexico
"Viva Mexico! Het land van tequila, taco’s en sombrero’s. Het leven is mooi hier, elke dag zon en vrolijke mensen om je heen. Maar als we iets beter kijken, spotten we spijtig genoeg ook vaak echte armoede. Veel mensen wonen in huisjes die opgetrokken zijn uit golfplaten, en het kan nog slechter, want een hele hoop anderen moeten proberen te overleven op straat. De kloof tussen arm en rijk is hier zeer groot. Zelf probeer ik mijn steentje bij te dragen door nu en dan iets te kopen van mensen die op straat staan met zelfgemaakte spulletjes. Los daarvan valt hier in Mexico natuurlijk ook heel wat te beleven en te bewonderen. Zo bezochten we vorige week de piramiden van Teotihuacan. We moesten maar liefst 365 trappen op om die te beklimmen, en dat is geen lachertje als je weet dat ze in 500 voor Christus nog geen ‘rechte’ trappen konden bouwen. Maar bij het bereiken van de top is het uitzicht ongelooflijk adembenemend. Elke zweetdruppel waard! Zo mooi zelfs dat je vergeet dat je daarna nog eens al die trappen naar beneden moet."
 
Alexandra Demeulemeester verbleef in China
"We waren nog maar net geland en ze kwamen al van overal op ons afgelopen: 'TAXI! TAXI! TAXI!' Gelukkig hadden we op voorhand al gelezen dat dit oplichters waren en dat je naar de officiële taxiplaatsen moest gaan. Na een rit van 45 minuten kwamen we uiteindelijk aan wat onze verblijfplaats zou worden. We hadden op voorhand een appartement gehuurd met 3 slaapkamers en 2 badkamers, maar de vier Chinezen die ons stonden op te wachten, toonden ons dat er maar 2 bedden waren. We voelden ons op dat moment totaal niet op ons gemak, maar het werd al vlug duidelijk dat je van zulke dingen niet raar moet opkijken. We zijn intussen al veel opgelicht, veel misbegrepen en veel raar bekeken… Echt, mensen willen zelfs op de foto met ons! Maar uiteindelijk maakt dat allemaal wel dat het een fantastische ervaring is. ’s Anderendaags kregen we trouwens al snel een extra bed, maar de Chinezen blijven toch wel een raar volkje."