Francesca Vanthielen

Dit voorjaar schittert Francesca op VTM als substituut Hannelore Martens in een gloednieuwe televisiereeks naar de thrillers van Pieter Aspe. We plukten haar even van de set voor een terugblik op haar studententijd.


Francesca: Ik heb TEW gestudeerd: twee jaar aan de KUB in Brussel en twee jaar in Leuven. Ik was eigenlijk begonnen met communicatiewetenschappen, maar al na een week ben ik veranderd van richting omdat het mij niet zo interesseerde. Ik wou altijd al economie doen, maar op het PMS hadden ze me dat afgeraden. In de humaniora had ik eigenlijk te weinig wiskunde gekregen om TEW te volgen. Ze dachten dat ik het niet zou aankunnen, maar ik was ervan overtuigd dat het wel zou lukken door een tandje bij te steken. En het is goed verlopen, ik was elk jaar geslaagd in eerste zit.

'Grappige' opmerkingen van proffen

GUIDO: Je werkte toen al voor tv. Viel dat te combineren met je studies?

Francesca: In mijn kandidaturen presenteerde ik de Super-50, en in mijn licenties ben ik begonnen met omroepen. In de zomer na mijn eerste kan was er ook nog eens die rol in Boys van Jan Verheyen. Tja, hard werken hé, en veel dingen laten waar je op dat moment misschien eigenlijk wel zin in hebt. Ik ben weinig uitgeweest in die periode, en had toen ook een vaste relatie met iemand die niet studeerde. Als ik heel eerlijk ben, heb ik eigenlijk niet voldoende genoten van die periode in mijn leven. Dat is iets wat ik me pas achteraf heb gerealiseerd. Ik ben achteraf dingen gaan doen waarvan mijn moeder zei: "je bent nu je studententijd aan het inhalen", en daar had ze eigenlijk wel een punt. Maar goed, ik heb nu ook weer niet het gevoel dat ik opofferingen heb gedaan. Ik heb keuzes moeten maken, da's iets anders.

GUIDO: Hoe gingen je medestudenten om met iemand die regelmatig op tv kwam?

Francesca: De tweede kan was een superzwaar jaar, waarin heel veel studenten zijn gesneuveld. Toen was ik ook nog vlak voor de blok bij Studio Brussel begonnen, dus dat was een enorm druk jaar voor mij. Niemand had verwacht dat ik zou slagen, maar ik was er toch door, als een van de weinigen. Toen was er wel een beetje een vreemde reactie tijdens de proclamatie. Maar op de KUB ging verder iedereen heel tof met me om. Uiteindelijk loop je daar twee jaar rond, en dan kent iedereen elkaar wel. In Leuven was het minder, ook van de kant van de proffen. Er waren er die in de les dachten een 'grappige' opmerking over mij te moeten maken, voor een volle aula met 600 man. Dat vond ik minder leuk. Uiteindelijk kwam ik daar ook maar gewoon lessen volgen om mijn diploma te halen.

Geen alcohol

GUIDO: Studentenverenigingen moeten in jou toch wel een gedroomde pr-verantwoordelijke gezien hebben.

Francesca: Nee, ik heb me totaal niet bezig gehouden met dat facet van het studentenleven. Uiteindelijk klitte ik in Leuven toch vooral samen met mijn vrienden die mee waren overgekomen van de KUB. En je moet ook weten dat ik geen alcohol drink. Geen druppel. Nu zeg ik niet dat studenten alleen maar zuipen, maar je hebt toch cantussen, fuiven, je gaat samen op café, en dat zei me allemaal niet veel.

GUIDO: Kun je Leuven en Brussel vergelijken als studentenstad?

Francesca: Ik woon nu nog altijd in Leuven, dus daar zal je mij niets kwaads over horen vertellen, maar ik heb een zwak voor Brussel. Ik heb daar heel graag gestudeerd, en ook als ik uitga trek ik altijd naar Brussel. Mijn vrienden wonen daar, ik kom er altijd weer terecht... Als student had ik daar een groter onafhankelijkheidsgevoel dan in Leuven.

(HDP)