Windsurfster SIGRID RONDELEZ
De Belgische topwindsurfster Sigrid Rondelez kwalificeerde zich in de Mistral-klasse voor de komende Olympische Spelen. Guido voelde deze waterrat aan de tand.
"Dit is een wereldsport"
GUIDO: 'My name is Sigrid Rondelez; my passion is windsurfing'. Een slagzin in het dagboek dat je schreef tijdens de Olympische Spelen in Sydney. Wanneer laaide die passie op?
Sigrid: Ik schat dat de microbe me overmeesterde toen ik 13 à 14 jaar was. Ik was een heel sportieve meid op die leeftijd. Ik turnde, volleybalde, deed aan ballet... Het gros van mijn vrienden begon echter te windsurfen. Na enkele malen zelf op zo'n plank gestaan te hebben, en er ook van gevallen te zijn, was ik verkocht. Ik vond het de leukste sport op dat ogenblik en ben me erop blijven concentreren.
GUIDO: Kan iedereen beginnen te windsurfen? Moeten er niet flink wat kluiten in je spaarpot zitten en moet je ook niet een beetje een oermens zijn om tegen wind en water op te boksen?
Sigrid: Financieel gezien zijn er inderdaad goedkopere sporten dan windsurfen. Maar al bij al valt het in het beginstadium nog mee. Je koopt eerst wat tweedehandsmateriaal en naarmate je beter wordt en eventueel wat regionale wedstrijden wint, moet je uiteraard overschakelen naar een duurdere plank, zeil en uitrusting. Je kan dan ook toetreden tot een federatie die je wel een handje zal toesteken. Wat het fysieke aspect betreft: iedereen kan het leren, al is het wel zo dat net als bij alle sporten mensen met een basistalent vroeg of laat toch komen bovendrijven aan de top. Iedere windsurfer moet sowieso heel wat pijn verbijten om aan de top te geraken.
GUIDO: Vind je het niet jammer dat roem en geld ontbreken, ondanks je status als topwindsurfster?
Sigrid: Persoonlijk vind ik dat allemaal zo jammer niet. Het stoort me wel dat de sport op zich zo weinig in the picture staat. Windsurfen is een wereldsport op topniveau, waar zowel op fysiek als tactisch vlak hoge eisen worden gesteld. Op de Olympische Spelen van Atlanta '96 werd windsurfen nog uitgeroepen tot meest complete sport.
GUIDO: Heb je als topsportster een beetje kunnen genieten van je studentenleven?
Sigrid: Ik heb vier jaar op kot gezeten in Gent. Ik studeerde voor landbouwingenieur. Ik heb mijn diploma gehaald zonder te bissen, maar heb wel bijna niets geproefd van de andere kant van het studentenleven. Ik moest enorm veel trainen. Ik verbleef dan ook vaker aan de kust dan in Gent, om te kunnen trainen.
Opnieuw present op Olympische Spelen
GUIDO: Op de jongste wereldkampioenschappen in Cadiz surfte je naar een knappe achtste plaats. Hierdoor mag je naar de Olympische Spelen in Athene. Wat zijn je ambities?
Sigrid: Ik mik niet meteen op een bepaalde positie. Ik behaalde nu een knap resultaat in Cadiz. Als ik hetzelfde trainingsschema kan volgen in de aanloop naar Athene moet ik in staat zijn om die prestatie te herhalen. Mocht het minder zijn dan verwacht, zal ik mezelf niets verwijten als ik dezelfde trainingsarbeid zou geleverd hebben. Dan zijn de anderen gewoon verbeterd.
GUIDO: Hoe steekt zo'n belangrijk kampioenschap eigenlijk in mekaar?
Sigrid: Een toernooi duurt in feite tien dagen. De eerste twee dagen voert een deskundige jury een controle van het materiaal uit. De derde dag is er een oefensessie, en de zeven andere dagen is het menens. Dan worden iedere dag twee manches gevaren die gemiddeld anderhalf uur duren. Iedereen krijgt punten. Hoe verder in de groep je eindigt, hoe meer punten je krijgt. De winnaar van het concours is de persoon die de minste punten vergaart over de zeven dagen.
GUIDO: Ging het aan de unief ook maar zo!
(BD)