Belgian Bullet Sophie Vercruyssen

In juni stapte de Leuvense kinesitherapiestudente Sophie Vercruyssen (22) in haar eigen wintersprookje, toen ze zich opgaf én werd geselecteerd voor het vrouwelijke bobsleeteam van België. Dan nog impulsief en dromerig, vandaag meer dan ooit klaar om als Belgian Bullet langs witte bergtoppen te scheuren. Het team behoort intussen trouwens tot de beste ter wereld. Niet slecht voor een land waar zelden een sneeuwvlokje valt.
 
GUIDO: Heb je de Olympische Spelen in Sochi vorig jaar gevolgd?
Sophie: Ja, en toen zei ik om te lachen: “Oh bobsleeën, dat zou ik ook wel kunnen”, zonder me bewust te zijn van het avontuur dat ging volgen. Drie maanden later las ik op Sporza dat er een selectie plaatsvond en besloot ik mezelf, na afloop van mijn basketseizoen, in te schrijven om te zien hoe snel ik was in vergelijking met professionele atleten. Ik kreeg vooral tests op explosiviteit: een staande-vertesprong in de zandbak en een sprinttest van 30 meter bijvoorbeeld. En ik werd geselecteerd.
GUIDO: Is explosiviteit dan zo belangrijk bij bobsleeën?
Sophie: Ja hoor, de start is cruciaal en daarbij moet je vanuit stilstand een slee van 180 kilo in gang krijgen. Daarna raast het ding tegen 120 à 130 kilometer per uur naar beneden. Ik ben remster, maar help eerst mee de slee in gang te duwen, zodat de stuurster er eerst in kan springen. Daarna hou ik me voor de volledige rit op het ijs heel stevig vast en moet ik, eens we door de laatste bocht glijden, stevig remmen wanneer er ‘ja’ geroepen wordt.
GUIDO: Spannend!
Sophie: Wel, toen ik voor de eerste keer in een bobslee sprong, was dat eigenlijk veel minder eng dan de keren erna. Ik wist toen niet wat er zou komen, dus sprong ik er gewoon in en daalde ik mooi af. Maar in diezelfde week zag ik anderen crashen en ben ik er meer over beginnen na te denken. Ik heb wel al enkele serieuze blauwe plekken gehad, maar ik ben zelf gelukkig nog niet gecrasht. Ik heb dan ook wel het geluk dat ik in het team van Elfje zit natuurlijk. Zij wordt momenteel beschouwd als de beste stuurster ter wereld en is nog maar vijf keer gecrasht in zeven jaar. Het vertrouwen is er dus wel.
GUIDO: Zijn er eigenlijk bobsleebanen in België?
Sophie: Nee, die zijn te duur qua onderhoud, want zo’n baan moet voortdurend worden afgekoeld. Als we genoeg sponsors vinden, zou er wel een bobsleestartbaan kunnen komen, ideaal om onze start bij te schaven.
GUIDO: Valt je leven als topsporter te combineren met je studies?
Sophie: ’t Is in elk geval niet evident. Ik zit momenteel in mijn vijfde jaar kinesitherapie in Leuven en zou dit jaar moeten afstuderen, maar iets zegt me dat het zwaar gaat worden. Ik heb nog een stage die ik in een zomermaand zal moeten inplannen, en naast enkele gewone vakken, moet ik ook nog een thesis zien in te dienen. En tussendoor veel trainen natuurlijk. Meestal atletiek- en krachttrainingen in Sportkot, het Leuvense universitaire sportcentrum, maar soms ook in het buitenland. Letland, Winterberg, Königssee, Lake Placid... Eén voor één mooie plekjes om te sporten.
  Volg Sophie op haar Facebookpagina ‘Join me on my bobsleigh adventure’ of volg het hele team op de Facebookpagina ‘Belgian Bullets’.
(LVD)