Lieven Scheire: “Als ik één pintje te veel op heb, is mijn humeur naar de kloten.”

Het gaat razendsnel voor Lieven Scheire. Zó snel dat hij geen tijd had om zijn studie af te maken, want het grote succes met Neveneffecten lachte hem toe. Ondertussen is Lievens Scheppingsverhaal nog maar net afgelopen, en zijn nieuwe programma is alweer op tv. Speciaal voor GUIDO komt hij even uit zijn Schuur om te keuvelen over wat hij zelf de heerlijkste tijd van zijn leven noemt.
 
GUIDO: Allez jong, geen diploma.
Lieven: Ja, ‘k weet het. (lacht bijna verontschuldigend) Tijdens mijn studies toerde ik met Neveneffecten al veel rond in België. Toen ik aan mijn laatste jaar Natuurkunde begon, won mijn neef Jonas Geirnaert met zijn afstudeerproject Flatlife een prijs op het festival van Cannes. Daardoor kreeg Jonas veel aanbiedingen van productiehuizen en wilde hij met Neveneffecten een humorprogramma voor Woestijnvis maken. Toen Woestijnvis toehapte, mocht ik kiezen tussen een thesis schrijven of een humorprogramma maken met mijn vrienden.
GUIDO: De keuze was snel gemaakt.
Lieven: Inderdaad. We begonnen met een proefproject gedurende vier maanden. De bedoeling was om me daarna opnieuw op mijn studies te concentreren, maar we kregen bij Woestijnvis een vast contract. Sindsdien vraag ik me af wanneer ik nog eens een vak zal opnemen. Ik zou het graag afwerken, maar het valt moeilijk te combineren. Het handige is wel dat sommige proffen ondertussen kameraden zijn geworden, want ik kom hen tegen op lezingen. Enkele weken geleden ging ik na een presentatie op café met de prof Extragalactische Sterrenkunde. Ik vertelde hem dat ik graag nog eens een vak zou meedoen, waarop hij me onmiddellijk een studieboek bezorgde.
GUIDO: Heb je die cursus intussen al eens doorbladerd?
Lieven: Ja hoor. Maar het komt er nooit van om effectief te studeren.
GUIDO: Mocht je de kans krijgen om het over te doen, kies je dan opnieuw voor Neveneffecten?
Lieven: Ja. We speelden wel stand-upcomedy in cafés, maar op tv was dat toen redelijk onbestaand. Voor ons was het dus een grote stap om vanuit het kleine comedycircuit een groot programma te kunnen maken. Ondertussen zijn de tijden veranderd en waarschijnlijk zou ik drie of vier jaar na mijn studies ook wel bij een productiehuis beland zijn, maar ik zou sowieso opnieuw voor Neveneffecten kiezen.

Nonnen en veters

GUIDO: Uiteindelijk heb je toch vier jaar gestudeerd, dus je hebt wel een studententijd gehad. Hoe was die?
Lieven: Heerlijk. Ze zeggen dat de middelbare school de mooiste tijd van je leven is, maar dat is een grove leugen. De universiteit, dát is echt fantastisch. Aangezien je kiest voor een richting die je ligt, is alle leerstof razend interessant. Oké, er zijn soms wel mindere leuke vakken, maar je weet dat je daar even door moet om verder te geraken. En die vrijheid die je hebt om je eigen dag in te delen… In tegenstelling tot het middelbaar, waar je geen twee stappen mag verzetten of er komt je een non uitleggen waarom je veters verkeerd gestrikt zijn.
GUIDO: Dat klinkt als een trauma.
Lieven: Eigenlijk wel. Aan de universiteit ben je je eigen baas, dus je kiest zelf of je naar de les gaat of niet.
GUIDO: Ging je vaak naar de les?
Lieven: Ik was absoluut geen aulastudent. In mijn eerste studentenjaar ging ik veel naar de les, maar ik merkte dat ik niet volgde omdat mijn hoofd veel te warrig was. Als ik vroeg opsta, kan ik me niet concentreren. Dus ik bleef thuis, omdat ik dacht dat ik daar wel veel zou kunnen leren. Maar daarvoor heb je discipline voor nodig, en dat was niet echt aanwezig. Ik herinner me één vak waarvan ik de cursus pas acht dagen voor het examen opengedaan had. Dat was pittig, maar ik was er wel door. Vanaf het tweede jaar trad ik drie avonden per week op, dus dan sliep ik de volgende dag wel uit. Daarnaast was het jaar 2000 het moment waarop het internet boomde, waardoor ik elk mogelijk interessegebied online kon vinden. Ik zat altijd van alles op het internet te doen, en dat had helaas niet altijd met mijn studies te maken.
GUIDO: Had je naast al die hobby’s nog tijd voor een studentenclub?
Lieven: Ik zat een jaar bij Wina, Wiskunde-informatica-natuurkunde Gent. Ik ben iemand die alles eens gezien wil hebben om te weten hoe het werkt. Dat was een toffe bende, maar de cantussen waren niet aan mij besteed, want ik kan niet tegen drank. Daarnaast trad ik al zo’n drie jaar op in cafés, dus ik had geen zin meer om nóg eens op café te gaan.
GUIDO: Dus zatte stoten ontfutselen zit er niet in?
Lieven: Nee, want ik was nooit zat. In het vijfde middelbaar ontdekte ik dat ik niet tegen alcohol kon. Je kent dat, je gaat naar fuiven en drinkt pinten tegen honderd in ’t uur. Het wordt almaar gezelliger en gezelliger, tot ik één te veel op heb. Dan is mijn humeur naar de kloten, zit ik in een hoek omdat ik niets nog plezant vind en wil ik eigenlijk gewoon naar huis. Dus dan bedacht ik dat ik maar beter niet zat kon zijn.
GUIDO: Je studeerde in Gent. Waarom?
Lieven: Oh, als je in Wachtebeke woont, studeer je in Gent, hé. Ik denk ook dat ik Gent de leukste studentenstad vind, omdat het de ideale grootte heeft. Leuven en Kortrijk vind ik te klein, Brussel en Antwerpen liggen mij minder qua sfeer, denk ik. Gent was op dat moment ook wel de stad waar de stand-upcomedy in Vlaanderen werd gelanceerd. Alle comedians woonden in Gent en je hebt daar de Lunatics Comedy Club, waar bijna iedereen zijn eerste optreden heeft gespeeld.
GUIDO: Heb je er ook genoten van het kotleven?
Lieven: Ik huurde altijd rijhuisjes met twee of drie vrienden, maar ik zat nooit in zo’n legbatterijkot. Ik genoot ervan om een huis met een keuken, living en slaapkamer voor mezelf te hebben. Maar het kot van mijn maten vond ik nog leuker. Ze hadden ook een huisje, maar het diende als toevluchtsoord voor de hele vriendenkring. Op gelijk welk moment zaten daar een stuk of acht vrienden hun eigen ding te doen.

Huisduif

GUIDO: Kom je nog vaak in het centrum?
Lieven: Ik woon aan de rand van Gent, maar ik ben een echte huisduif. Op de momenten dat ik vrij ben, is mijn zetel mijn heiligdom. Ik kom dus veel te weinig in het centrum. Een van mijn collega’s woont in het centrum en die voer ik af en toe naar huis, maar dat is het zowat.
GUIDO: Mocht je wat vaker thuis zijn, zou je dan opnieuw boeken willen schrijven?
Lieven: Ik zou heel graag nog boeken schrijven, omdat ik zelf veel wetenschapspopulariserende boeken lees. Maar daarnaast zijn mijn boeken verzamelingen van mijn werk op tv. Ik doe veel research voor mijn programma’s en stel er een hele structuur voor op, met voorbeelden van hoe je een bepaalde fysicatheorie uitlegt, maar nadat het de ether wordt ingeblazen, bestaat dat allemaal niet meer. ’t Is weg. Mijn boeken daarentegen blijven bij mensen in de kast staan. Ik droom ervan dat over een paar generaties iemand mijn boek vanonder het stof haalt en merkt dat fysica eigenlijk wel leuk is.
GUIDO: Maar voorlopig concentreer je je nog op tv. Maak je liever programma’s in groep of alleen?
Lieven: In groep werken is lastiger, maar het resultaat is sowieso beter. Met Neveneffecten werkten we met vier. Onze brainstormfase was fantastisch, we lachten ons de buikpijn. Maar daarna begint het productieproces waarin je discussieert over wat je wel en niet uitvoert, wat betekent dat je soms ook moet toegeven. Een reeks als Basta had ik nooit alleen gekund, dat is trouwens een beetje ons kroonjuweel denk ik. Niettemin vond ik zelf Scheire en de Schepping het leukste om te maken.
GUIDO: Welke proef heeft je het meest verbaasd?
Lieven: De Cyclische Klokreactie, waarbij je twee stoffen samen giet die op een fractie van een seconde blauw kleuren en daarna weer langzaam doorzichtig worden, vond ik de leukste. Maar ik denk dat op vlak van tv-effect de Elephant Toothpaste, waarbij de mengeling van twee stoffen een gigantische schuimstraal veroorzaakte, de plezantste was.
GUIDO: Onze favoriet was de Niet-Newtoniaanse Vloeistof, waardoor je op water kon lopen.
Lieven: Ja, dat was ook plezant en dat gaf ook een heel bizar effect. Dus dat is misschien wel de beste combinatie van de twee.
GUIDO: Nu je opnieuw een eigen programma presenteert, gaat je carrière in stijgende lijn. Wat wil je absoluut nog bereiken?
Lieven: Goh, ik vind het nu wel plezant, maar ik zou ooit graag in Engeland science-comedy spelen. Daar bestaat bijvoorbeeld The Bright Club, die elke maand ofwel wetenschappers over comedy op het podium zet, ofwel comedians over wetenschap. Ik ga af en toe kijken, en droom ervan om mee te doen in dat uitgebreide circuit. Ik zou trouwens ook heel graag terug op het podium staan in België en Nederland, liefst met een wetenschapsshow. Maar ik moet dat allemaal gecombineerd krijgen hé, en dan nog mijn diploma halen. (lacht)

(SR)

Foto's: VRT