Britt van Marsenille zat op kot in leegstaand pand

In het derde seizoen van Voor hetzelfde geld op Eén geeft Britt van Marsenille samen met haar mannelijke collega's Jan Van Looveren en Thomas Vanderveken tips om minder geld uit te geven. Daarbij is Britt niet aan haar proefstuk toe, want al tijdens haar studententijd had ze een wel heel goedkope manier gevonden om op kot te gaan. Lees vooral verder.
 
"'s Nachts heb ik vaak schrik gehad."
 
Britt: Ik heb bachelor dramatherapie gestudeerd in Nijmegen, een soort psychologische specialisatie. Ondertussen kan je dat ook bij ons studeren, maar indertijd kon je die richting alleen in Nederland volgen.
GUIDO: Geen evidente keuze.
Britt: Ik vond het heel interessant. Via rollenspelen, verhalen en foto's leerden we in te werken op psychische knelpunten. Dramatherapie kan heel ruim worden ingezet, zowel bij kinderen als volwassenen. Ik heb het diploma, maar de job heb ik nooit uitgevoerd. Indertijd ben ik halsoverkop bij Ketnet beland en tien jaar later zit ik nog altijd in de media.
GUIDO: Zat je in Nijmegen op kot?
Britt: Ja, maar in Nederland is dat helemaal anders dan in België. Heel naïef ging ik een week voor de lessen begonnen op zoek naar een kamer. Nu moet je weten dat er in Nederland een gigantische woningnood is, met lange wachtlijsten, zodat ik geen andere keuze had dan zowel antikraak als kraak te gaan wonen. Dat waren spannende tijden, maar wel heel tof. Ik heb er veel van geleerd.
GUIDO: Ik weet wel wat kraak is, maar wat is antikraak?
Britt: Bij antikraak mag je heel goedkoop in een leegstaand gebouw wonen waar bijvoorbeeld vroeger een bank in heeft gezeten. Zo is het pand officieel bewoond en riskeert het niet meer gekraakt te worden. Maar als je daar dan helemaal alleen woont in zo'n groot gebouw... Ik geef toe dat ik 's nachts vaak schrik heb gehad.
GUIDO: Studeren in een kraakpand, hoe ging dat?
Britt:Dat was vooral koud. (lacht)
GUIDO: Wordt er in een kraakpand niet duchtig gefeest?
Britt: Soms wel, maar om te feesten ging ik liever ergens anders naartoe. Dan moest ik 's anderendaags tenminste al die rommel niet opruimen.
GUIDO: Is Nijmegen een aangename studentenstad?
Britt: Ik vond het er heel plezant. Vijf minuten op de fiets en je zat in de natuur, waar je kon gaan zwemmen in de Waal. Leuke cafeetjes ook, een heel fijne stad. Daarna heb ik ook een tijdje in Den Bosch gewoond, waar ik wel een kamer vond. Den Bosch is kleiner, een beetje te vergelijken met Lier. Ook wel gezellig dus.
GUIDO: Kunnen Nederlandse studenten stevig doorzakken?
Britt:Niet meer of niet minder dan Belgische studenten, al is de mentaliteit wel anders. Veel socialer dan bij ons, en daar kon ik goed in gedijen. Ik heb nog momenten dat ik dat mis. Ik was toen ook wel van plan om in Nederland te blijven, maar de liefde heeft me terug naar België gebracht.
GUIDO: Heb je daar studentenjobs gedaan?
Britt: Absoluut. In werkte in schoenen- en klerenwinkels om mijn studies te kunnen betalen. Ik heb er ook bij de Kinder- en Jongerentelefoon gewerkt, maar dat was vrijwillig. Ik kan je verzekeren: Nederlandse kinderen zijn niet op hun mondje gevallen. Ook daar heb ik heel veel van geleerd.
GUIDO: Hoe kijk je terug op je studententijd?
Britt: Ik heb me fantastisch geamuseerd, maar als ik weer 18 was, dan zou ik iets helemaal anders doen.
GUIDO: Namelijk?
Britt: Dierenarts!
GUIDO: Het is nooit te laat.
Britt: Mja, toch wel. Ik heb het uitgezocht hoor, maar nu is het niet meer haalbaar.

(HDP)
foto: VRT