Red Lion Thomas Briels: “Het wordt tijd dat we een groot tornooi winnen"
Het gaat hockeyer Thomas Briels (29) voor de wind. Als sterkhouder van de nationale ploeg gaf hij grootmachten als Nederland en Australië lik op stuk op weg naar zilver op de Olympische Spelen in Rio. In eigen land verkeert zijn ploeg KHC Dragons steevast in de hoogste regionen van de eerste klasse, en momenteel breken ze potten op het EK. “Het wordt eens tijd dat we een groot toernooi winnen”, klinkt het.
GUIDO: In Rio verloren jullie in de finale van Argentinië. De teleurstelling droop van het scherm. De tattoo van het Olympische logo op je bovenarm suggereert dat trots uiteindelijk de bovenhand haalde.
Thomas: (lachje) Ja, al zette ik die tattoo na mijn tweede deelname aan de Spelen, in Londen. Als sporter zijn de Spelen het hoogst haalbare, zoveel spelers leven ernaartoe. Nu overheerst inderdaad trots. We hadden op voorhand een medaille als doel gesteld, ook al wisten we dat dat heel moeilijk zou zijn. Daarvoor moesten we voorbij toplanden als Engeland, Nederland en Australië zien te raken, stuk voor stuk kandidaten voor goud. Nu staan zij met lege handen, en hebben wij een medaille. Daar had ik op voorhand meteen voor getekend. Dus ja, je kan wel stellen dat we blij zijn met dat zilver.
GUIDO: Je bent als hockeyer gepokt en gemazeld in Nederland. Je speelde er zeven seizoenen, en zal daar vast wel vrienden aan overgehouden hebben. Doet het raar om tegen hen te spelen?
Thomas: Daar zitten inderdaad een paar van mijn beste vrienden bij. In Rio hebben we Nederland uitgeschakeld. Tijdens de match was ik daar niet mee bezig, maar toen ze na de wedstrijd op de grond zaten te huilen, deed dat wel even raar. Uiteindelijk heb je samen veel beleefd. Ik gun ze het beste, tenzij ze tegen ons spelen, natuurlijk.
GUIDO: Kijk je uit naar Tokio 2020 voor je vierde deelname aan de Spelen?
Thomas: Ja, dat zei ik de coach meteen na Rio. Dan ben ik 32 en is het wel mooi geweest. Het blijft gewoon ontzettend leuk om te doen. De sfeer in de ploeg zit goed, de coach is een van de beste die ik ooit heb gehad en de omkadering is stukken professioneler geworden, waardoor we meer ruimte krijgen om ons ding te doen. Ook de hernieuwde aandacht van de media en de reacties die je binnenkrijgt, zijn plezierig. Ik zou het zonde vinden om na meer dan tien jaar trainen te zeggen: het is welletjes geweest. Daar voel ik me nog te fit voor. Al blijft het topsport en moet je lichaam mee willen.
GUIDO: Vorige zomer droeg de media jullie op handen. Ik kan me voorstellen dat dat de populariteit van de sport wel ten goede kwam.
Thomas: Ik hoor in de wandelgangen vaak over de stijging van het aantal inschrijvingen. Ik begrijp dat wel. Het is een snelle sport, die voor zowel jongens als meisjes geschikt is. Het probleem is dat de clubs langzaamaan vol raken, en de infrastructuur niet kan volgen. Dat is jammer. De meesten worden door particulieren gefinancierd en krijgen weinig geld van de gemeentes. Hockeyvelden zijn enorm duur, de meeste verenigingen hebben er maar twee. Als er niet genoeg plaats is, zakt de kwaliteit voor iedereen. De prioriteit moet dus zijn om te blijven investeren in die infrastructuur. Ook in de dagelijkse omgang merk ik dat de sport aan populariteit wint. Als ik nu over hockey praat, zijn mensen meteen mee. Vroeger was dat wel eens anders, dan moest ik echt uitleggen wat hockey was, en hoe serieus wij die sport nemen. Mensen respecteren de sport meer, dat is het grootste verschil.
(SL)