Zita Swoon : A song about a girls

De eerste lichting Antwerpse muzikanten, kortgezegd alles in de slipstream van dEUS’ Worst case scenario, zal heel wat nodig hebben om van zijn koningstroon te vallen. Het is heel sterk hoe zij het ene na het andere sterke album blijven maken. Denk aan Tim Vanhamel,Tom Barman...
Dit jaar hadden we al Tom Pintens’ 2000 Monkeys, volgende week serveren we jullie nog een Swoon groepslid via Maxon Blewitt en vandaag houden we het bij Stef Kamil ‘hij met de bloemen op zijn schouders’ Carlens. Omdat het aanvankelijk een soloplaat zou zijn. Spelenderweg is de voltallige bemanning van Zita Swoon dan toch aan boord geklommen en zorgen zij voor de breekbare, gemoedelijke, warme buikgevoelens in de muziek door het album, heel natuurlijk en ongedwongen. Een aantal charmante, gloeiende damesstemmen van Axelle Red, Neeka, Elke Boon en de dames van Radio Candip geven nog meer warmte en een tandje bij aan de fijne zang van een Stef Kamil die hier heel goed op zijn gemak is. Schoon, ingetogen opgetogen, sereen, verfijnd, doorvoeld, met veel zorg en luisterend fluisterend, kort gezegd hoe goed de nieuwe Zita Swoon is. En hoe weg wij ervan zijn. Het heeft dan ook geen zin ons scalpel boven te halen om stukjes te gaan snijden, want dit is een plaat uit één stuk van twaalf songs. Een plaat voor bij de open haard en rode wijn, een keuvelplaat met af en toe ‘ooh, hier moet je eens luisteren, dat zingt hij echt mooi’ of ‘dit had een duet met Tom Waits kunnen zijn’, ’Axelle’s stem past perfect in haar terugzingen op Stef’. Zita Swoon trekt die lijn van warm, gezellig, gemoedelijk de hele plaat door en het vult mooi aan dat je Stef hier en daar in het Frans hoort. ‘Juste un peu de patience et un peu d’amitié’ vat samen wat de zanger nodig heeft om gelukkig te zijn. Als je zelf geduld oefent, komt de diepere schoonheid ook boven. De verrassende donkerte over de liefde, de hartedief Josie die ook langskomt en op zwier meegaat met ‘God on a leash’ of heel gewoon een vrolijk ‘Mandarine, banane, choco-coco, marihuana, pomme, prune, poire, marimba et guitares’ voor simpel blij zijn dat je naar dit kan luisteren. Zita Swoon vindt zijn stek in warme glimlachmuziek, een plaat in kalmte en schoonheid, aan beide kanten hand in hand met Carlens’ Frans, muzikanten die perfect weten te ondersteunen, versterken en vrouwenstemmen die de sfeersintels nog feller doen opgloeien.

(LAD)