Uit het GUIDO-archief: de studententijd van Sergio Herman
Topchef Sergio Herman is vlak over de Nederlandse grens opgegroeid, maar heeft zijn horecastudie wel in België gedaan.
Sergio: Ik ben van Sluis in Zeeuws-Vlaanderen, maar eigenlijk was ik evengoed thuis in Knokke en Brugge, dus studeren in België was niet zo'n rare keuze. Je moet weten dat ik niet zo'n goeie student was op de Mavo, het secundair in Nederland. Daar heb ik een jaar verknald, en toen ben ik naar een technische school in Brugge gegaan, omdat mijn ouders dachten dat de scholen in België wat strenger zouden zijn dan die in Nederland. Maar daar voelde ik me ook niet zo goed, en dan ben ik op de hotelschool terechtgekomen, Ter Groene Poorte in Brugge. Niet onlogisch, want ik was opgegroeid in het eten en drinken.
GUIDO: Toch ben je vrij laat die koksopleiding gaan volgen.
Sergio: Zestien was ik, denk ik.
GUIDO: Wat heb je in Ter Groene Poorte geleerd dat je niet kon leren in het restaurant van je ouders?
Sergio: Thuis gold de regel: "Niet lullen, maar doorgaan!" Op die school werd dat motto nog wat verder doorgetimmerd. Dat beviel me wel, want ik was een nogal gesloten type. Ik zei niet veel en keek liefst de kat uit de boom. Verder heb ik op school de klassieke keuken wat beter leren kennen, vooral dan tijdens de stages.
GUIDO: Stage lopen in Sluis bij je ouders mocht niet?
Sergio: Nee, dat mocht niet. Maar ik was toen nog lang geen topchef, vergis je niet. Ik beken zelfs dat ik op school nog niet zo heel goed kon koken. Ik was eerder bij de minsten van de klas.
GUIDO: Heb je het daarna allemaal zelf moeten ontdekken?
Sergio: Ja, eigenlijk wel. Pas in het laatste jaar op de hotelschool heb ik een duw gekregen om ervoor te gaan.
GUIDO: Pendelde je, of had je een kot in Brugge?
Sergio: Ik reed elke dag op en neer, maar het gebeurde geregeld dat ik bij vrienden in Brugge bleef slapen om de bloemetjes buiten te zetten. Klasgenoten van mij zaten op kot, en zo heb ik wel wat kunnen meepikken van het uitgaansleven tussen de Brugse studenten.
GUIDO: En viel dat mee?
Sergio: Dat viel goed mee ja. (grijnst) Dat is me toen goed bevallen.
GUIDO: Klopt het dat je studententijd de enige periode in je leven is waarin je ongestraft fouten mag maken?
Sergio: Ja en nee. Ik strafte mezelf dan wel. (lacht) Ik was streber genoeg om ervoor te zorgen dat ik de volgende keer die fout niet meer zou maken. Twee of drie keer dezelfde fout maken, daar deed en doe ik niet aan mee.
GUIDO: Heb je op de hotelschool ook leren managen?
Sergio: Nee, het was vooral een praktische opleiding. Veel praktijk. Ik heb nadien ook nooit een managerscursus gevolgd of zo, hoewel ik dat misschien wel eens zou moeten gaan doen. Ik stel ondertussen heel wat mensen tewerk, en daar komt veel bij kijken.
GUIDO: Verlang je soms nog naar terug naar je studententijd?
Sergio: O ja, want dat was zonder twijfel de mooiste tijd van mijn leven. Op het moment zelf besef je dat niet goed, maar achteraf zie je in dat het zo is. Je hebt dan nog geen zorgen, en dat is iets wat nooit meer terugkomt. Die onbezonnen vrijheid, ongebreideld met je vrienden op stap gaan, het was een heerlijke tijd. Maar dat heb ik pas later beseft.
Tekst: Herbert De Paepe
Foto: DWDD