Uit het GUIDO-archief: de studententijd van Cara Van der Auwera

"Ik heb klassieke zang gestudeerd aan het conservatorium," vertelt Cara. "Drie jaar in Antwerpen en één jaar in Gent. Een normaal gevolg van wat ik in mijn humaniora heb gedaan. Ik heb altijd piano gespeeld, gezongen, met muziek bezig geweest. Toen ik slaagde in het toelatingsexamen voor het conservatorium, kon ik doen wat ik altijd had willen doen."

GUIDO: Waarom ben je van Antwerpen naar Gent verhuisd?

Cara: Ik ben van conservatorium veranderd door een zangleerkracht. In Antwerpen heb ik drie jaar bij dezelfde leerkracht zangles gevolgd, maar toen kwam er iemand uit Manchester lesgeven, die me wel interesseerde. Doordat ik die switch maakte, en ook wel omdat ik toen al voor televisie werkte, hebben ze me gesanctioneerd. Ik moest mijn jaar opnieuw doen, maar in de plaats ben ik toelatingsexamen gaan doen in Gent.

GUIDO: Waarom die buis?

Cara: Dat was vrij ernstig hoor, we hebben dat toen nog aangevochten. In de klassieke wereld is men blijkbaar nog altijd vrij conservatief. Wie met klassiek begint, blijft in de klassiek. Wat ik daarnaast deed, Spring en zo, werd misschien een beetje als bedreigend ervaren.

GUIDO: Te frivool?

Cara: Ik veronderstel het ja. Dat lag gevoelig. En dan die switch van leerkracht, dat viel ook al niet goed. Maar het is al een tijdje geleden hé, misschien is het ondertussen veranderd, dat weet ik niet.

GUIDO: Je was beter meteen in Gent begonnen.

Cara: Misschien wel. Ik had toch het gevoel dat ze daar ruimdenkender waren dan in Antwerpen. Er was in Gent meer aandacht voor het totaalplaatje van op een podium staan, het besef dat zingen en acteren samenhoren. Maar goed, een jaar voor mijn afstuderen moest ik kiezen, want ik kon het leven op de schoolbanken niet meer combineren met Spring. Het echte leven lonkte te hard.

GUIDO: Ah, je hebt je studie niet afgewerkt?

Cara: Soms heb ik daar spijt van, maar in de branche waar ik zit, heb je eigenlijk geen diploma nodig. Jezelf bewijzen, dat is wat telt. Voor mezelf was het wel leuk geweest om dat diploma te halen. Da's toch ook iets wat je bereikt hebt. Maar goed, ik ben heel blij met wat ik nu doe.

GUIDO: Zat je op kot?

Cara: In Antwerpen wel, maar naar Gent heb ik gewoon gependeld met de trein. Ik ging wel eens op café, maar nooit laat en lang, en alcohol was zeker uit den boze. Dat is ondertussen veranderd. Wat televisie met een mens kan doen hé? (lacht) Nee, ik was een brave studente die veel studeerde en maar af en toe op café ging om te babbelen met de vrienden.

GUIDO: Kan je Gent als studentenstad vergelijken met Antwerpen?

Cara: Die twee kun je niet vergelijken. Gent leeft!

GUIDO: En Antwerpen niet? Oei, ik ken er een paar die boos zullen worden wanneer ze dit lezen.

Cara: Jawel, maar Gent is toch nog iets anders. Er heerst een andere mentaliteit onder de studenten. 't Is een heel andere stad. Kijk alleen nog maar naar de Gentse Feesten, hoe daar ook op het conservatorium naartoe werd geleefd. In Gent kwam ik terecht in een groepssfeer, terwijl het in Antwerpen ieder voor zich was. Mijn studentenjaren vond ik eigenlijk vrij hard. Elk jaar opnieuw die examens, jezelf bewijzen, aantonen dat je geëvalueerd was, dat je iets bijgeleerd had. Dat was een niet te onderschatten druk.

Tekst: Herbert De Paepe

Foto: Guy Joosten