TOON (20): MUZIEK

Wannahaves: Tickets voor het concert van Sophia in de Velinx. Die groep speelt gewoon zo relaxed… Trends: Daar ben ik niet zo mee bezig. Ik koop waar ik me gewoon goed bij voel. Persoonlijk: Waar ik echt nood aan heb is eigenlijk… geld. Ik wens dus zo snel mogelijk een job. Societal: Peace!
All I want for Christmas is…

Kerstmis, wat heerlijk toch! Hoe lang keken we weer niet uit naar dit grote feest vol familiale warmte en liefde , die gezelligheid rond de overvolle eettafel, de mooi versierde kerstboom…? Stop al maar! Waar het ons, studenten om gaat, zijn cadeaus, pakjes, giften, donaties… Noem het eender wat, als ons leven maar net ietsje gemakkelijker of aangenamer wordt. Leve het materialisme!

Iets wat je leven enorm aangenaam maakt is natuurlijk… muziek! Zelf muziek maken is één ding, maar voor de meesten onder ons is dat te hoog gegrepen of veel te vermoeiend. Dan maar downloaden geblazen: MP3's zijn gratis en snel van het net te plukken. Wat wel niet eenvoudig is: welke MP3-speler moet je je aanschaffen, want zo'n ding is voor een student toch wel een flinke investering. Daarom ging ik op onderzoek uit: welke is de goedkoopste MP3-speler, de meest effectieve en de beste qua prijs-kwaliteit? En ook: waarom is de zo felbegeerde I-pod achterhaald?

De goedkoopste MP3-speler van enige kwaliteit is van MP-man, model F 50. Je duwt ‘m in je binnenzak voor slechts 49 euro! Nadeel is wel dat je binnenzak dan al goed vol zit, want de F 50 is vrij groot (vergelijk met pakje sigaretten). Daarenboven heeft hij wel héél weinig opslagruimte: 32 MB of een halfuurtje muziek…
Voor meer effectiviteit kies je best voor de grote merken: Sony, Samsung en Philips. Natuurlijk gaat de prijs dan omhoog, maar uiteindelijk betaalt zich dat terug: de levensduur van hun MP3-spelers is opmerkelijk hoger vergeleken met de minder bekende broertjes.

Zie je geen van de twee zitten, dan is er nog een tussenoplossing: een MP3-speler van Creative. Niet te duur, maar toch hele goede kwaliteit. Tussen 80 en 120 euro vind je enkele compacte MP3-spelers van 128 tot 256 MB (2 tot 4 uur muziek).
De I-pod dan: zeer gewild dezer dagen. Daar zullen de vele accessoires en z’n cool jasje wel voor iets tussen zitten. De I-pod is echter vrij duur, heeft een harde schijf die niet echt bestand is tegen wilde bewegingen en zeg nu zelf: wie koopt een dure MP3-speler als je je er zowat elke week een nieuw accessoire voor moet aanschaffen?
Het moet gezegd: I-pod heeft wel erg veel opslagruimte (20 tot 40 gigabyte, of tot 10.000 liedjes). Maar ook Creative heeft zo’n zwaar model op de markt dat goedkoper is.
Conclusie: wil je echt niet te veel geld uitgeven, ga dan voor een niet-traditioneel merk en de lage prijs zal volgen. Om toch veel kwaliteit te hebben voor een redelijke prijs, kies dan voor Creative.

En over muziek gesproken: het nieuwe album The sailor not the sea van Ozark Henry is ongelooflijk goed. Beter zelfs dan zijn vorige Birthmarks, en dat wil wat zeggen. Met zijn onuitputtelijke bron van geluiden neemt hij je mee op een tocht die je echt niet snel vergeet. Zijn muziek laat je dromen van paradijselijke stranden, heerlijke herfstavonden bij het haardvuur, vanop je eigen wolk uitkijken over de wereld... en dan plots roept zijn rauwe, snerende, heerlijke stem je terug naar de werkelijkheid. Pats! Daar sta je dan: bezweet of bevroren, je kleren aan stukken gescheurd, helemaal in shock, maar wijzer, ervaren, gewoon voldaan. Dank je Ozark, voor dit meesterwerk.

And for the new year we wish you…

Geen oorlog, geen werkloosheid, geen armoede, geen Bush meer… Steeds opnieuw als je de krant openslaat of de tv of radio aanzet, spookt één van deze wensen wel eens door je hoofd. Wat zou de wereld er beter uitzien als deze vreselijke zaken niet meer bestonden!!
Daar kan je echter niet in 1,2,3 voor zorgen natuurlijk… Meer zelfs: is het überhaupt wel mogelijk ooit van deze vreselijke zaken verlost te geraken?
Voor nieuwjaar wensen dat Bush niet langer president is, lijkt dus een tikkeltje onrealistisch en vooral zonde van die ene keer dat je eens echt een wens mag doen. Wij als studenten kunnen maar beter een paar treetjes lager mikken. Je vurigste wens van het nieuwe jaar kan bijvoorbeeld zijn: alle mensen waar ik ooit plezier mee heb beleefd bijeen bellen voor één grote party! Wees maar zeker dat de wereld daar beter van wordt! Of wat dacht je van deze: dit jaar eens eindelijk te weten te komen wat ik écht, echt wil doen met mijn leven. Ook niet gemakkelijk, maar jij en je omgeving worden er hoogstwaarschijnlijk beter van.
Ok, die laatste is misschien wat vroeg om helemaal zeker te weten, maar een poging doen kan nooit kwaad. Er zijn echter studenten die al lijken te weten waar ze concreet naartoe willen. Je ziet het aan hun kleding, hun haarstijl of gewoon hun hele houding. We noemen ze freaks, weirdo’s, coole gasten of helemaal niks omdat ze ons petje te boven gaan. Wat wensen zij voor het nieuwe jaar? Vinden ze het nodig iets voor zichzelf te wensen of gunnen ze de medemens ook iets? Of beide misschien? Kortom: wat willen ze dat de toekomst voor hen in petto heeft?

Bijvoorbeeld

Frank
Laatstejaars psychologie Leuven

Wannahaves: Tickets voor het concert van Sophia in de Velinx. Die groep speelt gewoon zo relaxed…

Trends: Daar ben ik niet zo mee bezig. Ik koop waar ik me gewoon goed bij voel.

Persoonlijk: Waar ik echt nood aan heb is eigenlijk… geld. Ik wens dus zo snel mogelijk een job.

Societal: Peace!