Uit het GUIDO-archief: de studententijd van Loïc Van Impe
GUIDO: Klopt het dat je van je ouders niet naar een hotelschool mocht gaan?
Loïc: Al van toen ik kind was, wou ik later kok worden, maar mijn moeder stond erop dat ik eerst ging studeren, en dat heb ik dan ook gedaan. Mijn beste maat studeerde voor geluidsingenieur. Ik speel zelf in een rockgroep, dus ik dacht: dat is misschien wel iets voor mij. Ik tikte de woorden 'school', 'geluid' en 'België' in Google, en ik kwam op de website van het RITCS terecht.
GUIDO: Is dat geen filmschool in Brussel?
Loïc: Wel, toen ik me had ingeschreven, dacht ik dat ik pure geluidsstudies ging doen, gericht op livemuziek, maar al na de eerste lesweek bleek dat er niet veel muziek aan te pas kwam. We kregen les over cinema, televisie, camera-oefeningen... Ik heb toen zelfs een mail gestuurd naar een prof om te vragen wanneer we zouden leren omgaan met een mengpaneel, want daarvoor was ik gekomen. (lacht) Hij antwoordde dat het RITCS een film- en televisieschool is, en dat ik dus niet op de juiste plek zat. Ik dacht bij mezelf: oké, ik probeer het, en als het me na zes maanden nog altijd bevalt, dan blijf ik. Een docent Montage sprak toen met zoveel passie over zijn vak, dat ik erdoor gecharmeerd raakte. Vanaf dan heb ik de richting Montage gevolgd.
GUIDO: Wat voor student was jij?
Loïc: Ik zat niet in studentenclubs, maar was altijd aan het rondhangen met mijn vrienden, om te repeteren met ons groepje, of om pinten te gaan pakken. Fuiven deed ik niet graag - ik haat dansen! - maar op café gaan met mijn maten, dat wel.
GUIDO: Zat je op kot in Brussel?
Loïc: Nee, want ik woonde op een kwartiertje van Brussel. Ik reed met mijn brommertje tot in Kraaiem, en daar kon ik de metro nemen naar school. Als ik mijn laatste metro terug naar huis had gemist, kon ik altijd nog overnachten op het kot van mijn beste vriend.
GUIDO: Hoe kijk je terug op je studententijd?
Loïc: Met veel nostalgie, want het was een mooie tijd. We zaten in het centrum van Brussel, ik had veel vrienden, en in het café van de school gingen we Duvels drinken met onze docenten. Die school was echt zot: we hadden zelfs onze eigen cinema!
GUIDO: Je was nog student toen je deelnam aan het VTM-programma The Taste.
Loïc: Dat was vrij impulsief van me, want ik was nog maar negentien. Het interesseerde me wel om te zien hoe het er achter de schermen van zo'n programma aan toe ging. Dat was ook niet slecht voor mijn studies, dacht ik, maar ik heb wel een jaar opnieuw moeten doen door dat programma, want de opnames waren tijdens de examens. Ik heb er geen spijt van hoor, want dankzij The Taste heb ik veel mensen leren kennen in de mediawereld, en dat heeft me geen windeieren gelegd.
Tekst: Sébastien Daloze
Foto: Filip Van Roe