Mysterious Skin

Het was alweer een tijdje geleden dat we een film van Gregg Araki op onze boterham hadden gekregen. Wie The Doom Generation of Nowhere heeft gezien, weet dat je je nu schrap moet zetten. Want Araki staat synoniem voor: "geen compromissen".


Gregg Araki past in het rijtje regisseurs als Larry Clark, Harmony Korine en (sinds het ongelooflijke Thirteen) Catherine Hardwicke: mensen die genadeloos het scalpel zetten in de jongerencultuur en zonder gêne de etter tonen die dan tegen het scherm spat. In Mysterious Skin (naar de cultroman van Scott Heim) vertelt Araki het verhaal van twee jongens die op het eerste gezicht heel erg van elkaar verschillen. Brian is een nerd die gelooft dat hij op zijn achtste is ontvoerd door een vliegende schotel. Neil (Joseph Gordon-Levitt, je kent 'm uit Third Rock from the Sun) is een populaire tiener die een verborgen dubbelleven leidt als homoseksuele prostitué. Wat hen bindt is een jeugdtrauma, want ze zijn allebei als kind misbruikt door een perverse sportcoach.

Moet je deze film voor je plezier gaan bekijken? Neen: Araki graaft diep, dieper, diepst. Geen onfris detail over Neils seksleven en het kindermisbruik door de coach blijft je bespaard. Sommige scènes, hoewel altijd kies in beeld gebracht, zijn zelfs zo bikkelhard dat je over een stevige maag moet beschikken om te kunnen blijven kijken. Wie echter diep ademhaalt en zich doorheen deze poel van ondergronds verderf heen bijt, krijgt een virtuoos gefilmde, uiteindelijk zelfs ontroerende film te zien over hoe ontluikende seksualiteit, homo of hetero, gefnuikt kan worden door malicieuze volwassenen. Ook dit is tienercinema. Zij het wel geserveerd door de zwartgerande underground king van de queer cinema.

(JC)