Groove Grocery: This one goes to eleven

Groove Grocery staat voor tien enthousiaste muzikanten. Tien maal muziekpassie vertaald in een drukte van muzikale genres. We hebben het soms een beetje moeilijk met de muziek van Groove Grocery. Hoewel alles steeds swingt, funkt, jazzt, soult, Molokoot of Jamiroquait, is het telkens ook nooit écht meer dan dat.
 Weinig verbaast of daagt uit. Hier en daar zijn er in de productie bovendien écht vervelende dingen uitgespookt met de stem van nieuwe zangeres Kat, die op zich nochtans meer dan stevig genoeg staat en voor de grootste kwaliteitsstijger in de Grocery tekent. De tweede single ‘Stay with me’ is wellicht de sterkste song van de plaat. Lichtzwoel, fijn catchy refrein, traag maar vol popslag. En in die meer downtempo tracks vindt Grocery kennelijk echt zijn draai, ‘Move on’ is zo eentje waar je het speelsere refrein makkelijk meeneemt omdat de song rustig piano inloopt en toch hier en daar sprankelt en ontploft, fijn in evenwicht. ‘Love’ en ‘Mr. Perfect’ doen het ook goed, vakkundig geënt op Portishead en Massive Attack, met Kat die haar stem hier op haar mooist rokerig gebruikt. Opnieuw mistig pianootje, sleperige percussie en een prachtig zwevende trompet. Het viertal vanaf ‘Stay with me’ tot en met ‘Mr. Perfect’ is het hoofdstuk dat ons in This one goes to eleven boeit en waar Groove Grocery het verst mee kan komen. De overige nummers vinden we bruisen, maar qua hipheid hier en daar over de vervaldatum. Groove Grocery zou zeker deugd hebben van een strakkere genrekeuze, het oubollige overboord gooien en meteen een sterker eigen gezicht.     

Is het leuk? Ja. Gaat het potten breken in het hoogstaande en overbevolkte Belgische muziekland? Dat denken we niet. Te veel van de postjes waar Grocery openlijk naar hengelt zijn allang ingenomen. Dat belet niet dat dit een leuke plaat is met vooral de ingetogen tracks als treffers. Niets nieuws onder de zon, wél zonnig en vooral live op zijn sterkst.

(LAD)