Sterscenarist JEAN VAN HAMME gaat door met 'Largo Winch'

Voor een auteur die aan afbouwen denkt, is het een wel bijzonder druk najaar geweest. Sterscenarist Jean Van Hamme (66) heeft nieuwe albums in de winkel van 'Lady S.', 'XIII' en nu ook 'Largo Winch', zijn beste verkopende stripreeks. "Ik ben dan ook niet mee gaan betogen voor het prepensioen op 58," lacht de immer goedgemutste Brusselaar
 met de gouden pen.

 

De wet van de dollar heet die nieuwe 'Largo Winch', het vervolg op en slot van De prijs van het geld. "Ik ben best tevreden over dat tweeluik," zegt Van Hamme. "Het is voor het eerst sinds het begin dat ik nog eens een sociaal-economisch thema heb gevonden, stock options en het kunstmatig kelderen van aandelen, dat aanleiding gaf tot een spannend en logisch in elkaar zittend verhaal."

GUIDO: In De prijs van het geld zegt Largo's piloot Freddy Kaplan: "Dollars en vriendschap gaan niet samen."

Van Hamme:(knikt) Hetgeen meestal klopt.

GUIDO: Heb je dat zelf al ondervonden, dat mensen je benaderen omdat je die superscenarist bent die miljoenen albums verkoopt?

Van Hamme: Ach nee, ik ben alleen maar bekend bij striplezers, je mag dat zeker niet overschatten. Ik heb geen veertig miljoen euro gewonnen met de Lotto of zo hé. Maar bij Largo Winch gebeurt dat wel: hij heeft nu eenmaal dat fortuin geërfd, en die multinationals. Als een van zijn bedrijven plots 2500 mensen afdankt, alleen maar om er zelf rijker van te worden, dan haken Largo z'n vrienden af. Da's een van de factoren die maken dat dit verhaal zo goed werkt.

GUIDO: In zowat al je verhalen komen sterke vrouwen voor die zich niet laten doen door de mannelijke personages. Kriss van Valnor in 'Thorgal' bijvoorbeeld, of Jones in 'XIII'. In 'Largo Winch' heb je er alweer één geïntroduceerd: de lesbische Chinees-Amerikaanse jachtpilote Silky Song.

Van Hamme: Ik ga niet helemaal akkoord met je lijstje, want Kriss van Valnor is een pure slechterik, en dat zijn de anderen niet. Jones en Silky zijn respectievelijk zwart en Aziatisch, behoren tot een minderheid in hun land en hebben bijgevolg extra hard moeten knokken om er te geraken. Tja, dat is het soort vrouwen waarvan ik hou. Dames met pit. Ik heb het niet zo voor trutjes die komen vragen of mijn eitje niet te hardgekookt is. Daar zou ik het geen drie dagen bij uithouden. Mijn eigen vrouw is er ook één die haar mannetje staat, geloof maar niet dat ik het voor het zeggen heb. Bovendien leest ze nooit strips, dus ik moet thuis niet denken de vedette te gaan uithangen. (lacht)

GUIDO: We weten inmiddels dat je gaat stoppen met 'Thorgal' en 'XIII'. Hoe zit dat met 'Largo Winch'?

Van Hamme: Met 'Largo Winch' doe ik voort, maar je mag natuurlijk niet vergeten dat ik een kwarteeuw ouder ben dan Francq, de tekenaar. De kans dat ik er vroeger dan hem mee zal stoppen is groot, vrijwillig of niet vrijwillig. Kijk, personages zijn belangrijker dan auteurs. Ik vind dat striphelden gerust hun geestelijke vaders mogen overleven. Als straks 'Thorgal' en 'XIII' worden voortgezet met een andere scenarist, dan heb ik daar niet het minste probleem mee. Hetzelfde geldt voor 'Largo Winch'. Momenteel heb ik zelf nog zin om nieuwe verhalen te schrijven, maar ooit komt de dag dat iemand anders dat zal doen. En dat vind ik prima.

GUIDO: Je schrijft ook scenario's voor 'Blake en Mortimer', dus je hebt er evenmin probleem mee om met andermans personages te werken.

Van Hamme: Nee, maar ze moeten mij wel liggen. Ik zou bijvoorbeeld nooit een Kuifjeverhaal kunnen schrijven. Hergé was zo'n subtiel scenarist, die aan zijn verhalen zoveel knipoogjes toevoegde, dat zou ik totaal niet kunnen. Maar goed, men zal mij dat ook nooit vragen.

 (HDP)