V for Vendetta

Toch wel ironisch dat de geniale Engelse stripscenarioschrijver Alan Moore juist met deze prent niets te maken wil hebben, want V for Vendetta is de eerste echt geslaagde verfilming van zijn visionaire beeldverhalen.


 Moore liet zelfs zijn naam van de affiche verwijderen, en dat is jammer, want dit is in de eerste plaats zíjn geesteskind. 't Is een beetje alsof The Lord of the Rings zou zijn uitgebracht zonder Tolkien op de affiche. V for Vendetta is de strip waarmee Moore een kwarteeuw geleden het fenomeen van de superhelden voor het eerst bloedserieus nam en het aanwendde om een diepgaande, bijwijlen zelfs literaire dissectie van de Britse maatschappij in de nabije toekomst te maken. De Wachowski-broers, voor eeuwig en altijd een culttweeling dankzij The Matrix, hebben ingezien dat Moores genadeloze visioen van een totalitaire samenleving vandaag zo mogelijk nog actueler is dan in de jaren '80, en goddank hebben ze er toch geen geamerikaniseerde versie van gedraaid. De film is intelligent, zelfs erudiet, en slaagt erin prangende morele vragen te stellen zonder pasklare antwoorden aan te reiken, terwijl je toch naar een hypermodern spektakelstuk zit te kijken. Brains, politics en bullet time photography in één en dezelfde film, dat moeten wel de Wachowski's zijn, al hebben ze de regie overgelaten aan hun Matrix-maatje James McTeigue. Yep, dit is ook de film waarvoor Natalie Portman zich een crew cut liet trimmen. Ze speelt een moedige rol, is de perfecte Evey. Hugo Weaving - alias Agent Smith uit The Matrix - krijgt de ondankbare taak de enigmatische vigilante (terrorist?) V leven in te blazen, wiens smoelwerk de hele film lang achter een star porseleinen Guy Fawkes-masker verborgen blijft. Remember, remember, the 5th of November... Na deze film heb je er een ijkdatum bij.

(JC)