Erwin Marcisz van MINT
"Dat buiten spelen is wel een heel ander gevoel, de sfeer is in elk geval al wat minder rokerig. Ik doe beide wel graag. Ik haat festivals alleen als het echt slecht weer is, da’s niet plezant," aldus Erwin Marcisz van Mint.
GUIDO: Hebben jullie fans die moedig de regen trotseren om jullie te horen?
Erwin: In beperkte mate wel. Twee jaar geleden speelden we op Marktrock, mét slecht weer, en toen is er toch veel volk blijven staan! Dat was wel fijn.
GUIDO: Veel festivals deze zomer?
Erwin: Er zitten een paar van de grotere in de pijpleiding, ik mag ze nog niet verklappen, de mensen van die festivals kondigen dat natuurlijk liefst zelf aan. We hebben al Nandrin in Wallonië, wat toch een vrij groot festival is. We hebben nu een goeie booker daar, en we spelen al heel wat meer in Wallonië.
GUIDO: Is de respons er anders?
Erwin: Ze zijn onbevangener. Rock Rally zegt hen veel minder dan in Vlaanderen. Ze luisteren er naar ons als een groep. In Vlaanderen heb je een bepaalde reputatie en lig je vaak al in een bepaald muziekschuifje. ‘Die spelen britpop’. Ze vergelijken er ons ook meestal met andere bands dan hier in Vlaanderen. Nada Surf en Death Cab For Cutie horen we wel eens. De Waalse radiozender Pure fm speelt ook net een tikje andere hitjes en songs dan Studio Brussel.
GUIDO: Ga je zelf vaak naar festivals?
Erwin: Jazeker. Pukkelpop, daar ga ik elk jaar naartoe sinds ik zeventien was. Het is ook vlakbij natuurlijk. Kleinere festivallekes ook wel.
GUIDO: Ga je op ontdekking of weet je wat je wil zien?
Erwin: Beide. We zijn een aantal jaar na elkaar naar Dour geweest met vrienden. Heel leuk, want daar ken je vaak meer dan de helft van de groepen niet eens. Vorig jaar heb ik dan op Pukkelpop The Pixies gezien, en daar kan ik evenveel van genieten.
GUIDO: Gaan jullie op in het backstagegebeuren?
Erwin: Als er iets is wat ik wel geleerd heb, in tegenstelling tot mijn vroegere illusies over ‘de backstage’, is dat daar meestal niet veel te beleven valt. Ik ga veel liever tussen het publiek staan, pinten drinken en bands kijken.
GUIDO: Ben je een kampeerder?
Erwin: Dour is wel steeds met de tent. Lekker laat maken op de camping en dan de volgende dag tegen de middag uit je tent kruipen.
GUIDO: Wat moet een groep doen om jou omver te blazen?
Erwin: Ik wil daar niet teveel mijn vinger kunnen op leggen. Dat kan volume zijn, of net helemaal niet. Devendra Benhart op Pukkelpop vorig jaar. Dat was eigenlijk zo’n half mislukt optreden omdat er heel veel overspraak was van andere podia, en toch vond ik het heel mooi. Dat ongrijpbare vind ik net zo mooi aan muziek. Ik wil dat niet beroepsmisvormd technisch gaan beluisteren. Want als je met een paar samen naar iets luistert, heb je dat veel te snel. "Die basdrum klinkt wel goed. Oh, precies toch wel veel compressie op dat..." Echte muzikantenpraat. Laat mij maar de muziek genieten en ondergaan. Wat ik goed vind en hoe ik me dan voel, is ook best wel heel verschillend. Ik ben een fan van Guided By Voices. Als je naar een concert gaat van hen, voel je je één met iedereen in de zaal. Een bende Guided-fans die samen bier willen zuipen en willen meebrullen met de songs. Andere groepen spreken je dan weer heel individueel aan en hebben niet dat massagevoel.
GUIDO: Noem eens een paar topmomenten.
Erwin: The Flaming Lips op Pukkelpop. The soft Bulletin was toen net uit, en ze hebben zo’n compleet over-the-top liveshow. Er was toen een fantastisch dramatische projectie op de achtergrond van een dirigent die extreem fel staat te dirigeren. In combinatie met ‘Race for the prize’ dat ze toen stonden te spelen, dat was echt kippenvel! The Pixies vorig jaar, dat was ook fantastisch.
GUIDO: Niet je idolen die van hun sokkel vielen?
Erwin: Absoluut niet. Ik had daar wel een beetje schrik voor, want The Pixies was echt de eerste band waardoor ik indie gitaarrock heb leren kennen en waar ik ieder nootje van buiten van ken. Je vreest wel voor de geldreünie-tour, maar het was er echt boenk op!
GUIDO: Stel dat je zelf je festival van a tot z mag opzetten.
Erwin: Niet te veel podia. Eén, misschien twee. Dat zou al een stuk de stressfactor wegnemen, want ik merk bij mezelf dat ik er toch meestal een podium uitpik waar ik me grotendeels nestel. Een podium, that’s it, iedereen plant zich ergens gezellig neer en enjoy it! Als het tegenvalt, dan slaap je een halfuurtje en is er weer een andere groep. Te veel festivalgangers zitten met hun schema in de aanslag. "Nog vijf minuten hier luisteren en dan ga ik naar het andere podium", voor mij hoeft dat niet. Bier in een echt glas zou ook wel fijn zijn. Grandaddy als afscheidstournee op het podium, Robert Pollard (frontman van Guided By Voices) met zijn solo-project, Bonnie Prince Billy. Maar dan niet zoals vorig jaar op Pukkelpop, want daar ben ik echt moeten weggaan van ontgoocheling. Dat was hij niet maar een pastiche van zichzelf! Nee, Bonnie Prince Billy met een intieme akoestische set, véél beter! The Flaming Lips en dan ook Bloc Party, voor rock-'n-rollgehalte.
GUIDO: Noem eens iets waarvan je houdt wat niet per se van je verwacht wordt?
Erwin: Dj Shadow vind ik wel heel sterk, terwijl ik helemaal geen turntablist ben. Wat hij doet met twee platenspelers en een mengpaneel blijft me boeien.
GUIDO: Heb je een praktische festivaltip?
Erwin: Rode wijn in van die plastieken zakken. Rode wijn is een beetje warm ook nog best te drinken, en eens die zak leeg is kan je hem opblazen en gebruiken als kussentje!
GUIDO: Supertip!
(LAD)