Badly Drawn Boy: Have you fed the fish?

Damon Gough is zo geflipt dat hij muziek maakt bij een film met Hugh 'ben ik zo klef genoeg' Grant (About a boy), godganse dagen met een viesgebreide wolmuts rondsjokt en er in het algemeen een tikkel zelfingenomen Brits uitziet. Wat moet je van zo'n heerschap verwachten, muzikaal dan? Veel blijkbaar, want met een kort maar welgehoorde terugflits naar zijn licht geniale debuut The hour of Bewilderbeast wilden we onmiddellijk terug naar zijn toekomst. Have you fed the fish?

Ofwel: heb je de belangrijke dingen wel gedaan, met alles rekening gehouden voor je wegging, niets vergeten. Damon, het slecht getekende ventje, is muzikaal nauwelijks iets vergeten en trekt voor de tweede keer heel wat registers open. En 't zijn de goeie. Lachen in het vuistje, lekker meevoelen, keuvelen over idolen, dollen met filmherinneringen, gek en vreemd doen, het hart in de hand houden en vanonder die muts telkens met een gevoelige, heel melodische, luchtige klankblik zijn wereld aan ons meegeven per gemusiceerde uitnodiging.

Boy zit nu al constant op de radio en gaat niet op de zenuwen werken zoals Spinvis' 'Bagagedrager'. Met alle respect, want eigenlijk is dat wel een goede song. Da's alvast een van de kwaliteiten, denken we. De houdbaarheid, geen sleur in de herkenning en telkens toch luisteren en niet gewoon horen. En als je dan nog gaat mijmeren over Sinatra, Lennon en Cobain heb je er natuurlijk meteen een pak fans bij. Meteen ook wel een richtingwijzer voor de muziek, want die heeft zowel het croonergehalte van Frank, de mooie droom en het wonderlijke van John of de droevige waanzin en de kwetsbaarheid van Kurt, plus nog wel wat superlatieve kapstokken die je aan drie danige helden kan ophangen. Heel wat ginnegappen ook met 'To your left you can see a cloud that looks exactly like Badly Drawn Boy' en husselen met sfeertjes van Ghostbusters tot zeemzoet film of bijna Jaws of Mission Impossible. Het filmbloed kriebelt, zonder te jeuken, in wel meer songs

Misschien ietsje minder dan zijn debuut en daardoor wikkelend tussen gewoon goed of een van de platen van het jaar, maar hoe dan ook zwaar de moeite.

(LAD)