MINTZKOV: "Een festival in een bos, met Jane Birkin en Brigitte Bardot.."
"We passen onze set aan voor festivals, want die sets zijn altijd een stuk korter," aldus Philip Bosschaerts van Mintzkov. " Je hebt veel minder tijd om je te bewijzen, dus moet het goed zijn.
Een kalmer nummer kan dan al eens sneuvelen. Op een festival moet je voor energie en ritme gaan."
GUIDO: Wat was voor jullie als band het beste festivalmoment?
Philip: Lowlands in Nederland in 2004, dat was geweldig. Daar hebben we een tent afgesloten terwijl op het grote podium Faithless afsloot. Toch hadden we een nokvolle tent van 5000 man, dat voelde heel goed.
GUIDO: Ben je zelf een festivalganger?
Philip: Ik ben wel een paar keer naar Pukkelpop en Werchter en zo geweest, maar ik ben zeker geen festivalfanatiekeling. Eigenlijk ga ik liefst naar gewone optredens, omdat je een band dan toch langer bezig kan zien. Ik word wel graag verrast als ik dan toch op een festival ben. Pukkelpop is echt goed om muziek te ontdekken, bands een eerste keer te horen. Uiteindelijk ga je ook naar een festival voor het hele programma, zelfs als je niet alles kent. Ik ga héél graag naar Jazz Middelheim hier in Antwerpen, omdat dat festival een gezellige, unieke sfeer heeft. Ik weet ook zeker dat het goed zal zijn, een aangenaam parkfestivalletje. En Pukkelpop zit mooi op een lijn van net-niet-te-groot, met heel wat net-underground-bands. Minder de mainstreamkanonnen.
GUIDO: Wie heeft jou op een festival al omvergeblazen?
Philip: Twee jaar geleden heb ik op Jazz Middelheim Wayne Shorter gezien. Dat was een concert van ruim twee uur dat uit drie nummers bestond, indrukwekkend! Die man heeft nog saxofoon gespeeld bij Miles Davis, is nu een stuk in de zeventig en speelt telkens weer met zo'n passie, heel mooi! Sparklehorse op Pukkelpop is dan weer iets anders. Ik heb die toen ontdekt, ze waren nog niet zo bekend. Mark Linkous kwam op in een rolstoel, toen nog, met een zilveren broek aan. Na één song kreeg hij die hele Marquee-tent muisstil. Ik kan van heel verschillende dingen in muziek onder de indruk zijn. Van intiem tot rauwe energie tot gewoon puur goeie muzikanten.
GUIDO: Last van beroepsmisvorming als je luistert?
Philip: Ik probeer van niet. Maar als het zo slecht is dat iedereen het ook wel gehoord heeft, natuurlijk evenveel als om het even wie (lacht). Niet te veel analyseren. Als je natuurlijk alleen nog bas of alleen drum hoort, tja...
GUIDO: Ben je een idolenjager in de backstage?
Philip: Ik laat die mensen met rust. Of ik laat onze cd door iemand anders afgeven (lacht). Een keer passeerde ik langs de muzikanten en Robin van Sophia, en die hebben mij toen gefeliciteerd met de show die we net hadden gespeeld op ‘De Nachten'. Zo kan het natuurlijk ook met een idool, dat was nog flatterender natuurlijk!
GUIDO: Wie speelt er op jouw droomfestival?
Philip: The Pixies, Sonic Youth, Kraftwerk, Serge Gainsbourg met Jane Birkin én Brigitte Bardot, Miles Davis. Om af te sluiten Prince, dan is er zeker een feestje. Misschien in een echt goed bos en dan allemaal zitten, liggen, dansen op het mos. Of een mooi strand, maar dan niet zo'n lelijk Belgisch strand.
GUIDO: Festival-survivaltip?
Philip: Om de zoveel pintjes een glaasje water drinken, dan lukt alles beter en langer. Dat heeft meer invloed dan je zelf denkt. Een festival is een heel lange rit, met veel beklimmingen en afdalingen.
(LAD)