Belgisch juniorenkampioene polsstokspringen: JOZEFIEN WILLEMEN
Niet iedereen is even behendig met een stok als de 18-jarige Jozefien Willemen uit Schoten. De studente TEW aan de
Universiteit Antwerpen sprong dit jaar over 3,40 meter en ontpopte zich daardoor tot een beloftevol talent voor de toekomst.
GUIDO: Om de niet-polsstokkenners even in te leiden: wat is er zo moeilijk aan je discipline?
Jozefien: Polsstokspringen is een zeer technische tak van atletiek. Om goed te zijn, moet je erg veel verschillende dingen kunnen: je moet snel zijn, je moet goed kunnen turnen, je timing moet perfect zijn, je kracht bepaalt mee welke stokken je kunt buigen en welke niet, enzovoort. Al deze aspecten kan je zoveel trainen als je wil, maar het moet allemaal op zijn plek vallen. De hoogte staat ook altijd vast. Als de lat bijvoorbeeld op 3,40 meter ligt en je springt er 20 centimeter over, dan heb je toch maar 3,40 meter gesprongen. Het is soms moeilijk in een wedstrijd op het juiste moment de juiste sprong te maken.
GUIDO: Hoe ben je bij het polsstokspringen beland?
Jozefien: Eerst deed ik ballet en jiujitsu, dan heb ik kort geturnd. Het turnen was erg amateuristisch, maar het ging me wel goed af. Alleen was ik hypermobiel in mijn gewrichten, wat betekent dat ze te flexibel zijn . Het was niet optimaal om verder te blijven turnen, omdat je dan op lange termijn blessures in de hand werkt. Dus maakte ik de overstap naar de atletiek.
GUIDO: Als studente TEW lijkt het me niet evident om op professioneel niveau te trainen. Hoe combineer je sport en studie?
Jozefien: Ik heb lang getwijfeld wat ik wou studeren, omdat het niet evident is naar Gent of Leuven te gaan als je polsstok doet. De accommodatie en de trainer zijn erg belangrijk. Nu heb ik dertig lesuren per week, dus mijn rust is nog belangrijker geworden. Zeker als ik maandag, dinsdag en donderdag tot 18 uur les heb, dan moet ik rechtstreeks naar mijn training. Wanneer ik thuiskom, moet ik vrijwel direct gaan slapen, want om 6.30 uur moet ik weer opstaan. Ik gaf tot vorig jaar ook leiding op de Chiro, maar dat was jammer genoeg niet meer te combineren.
GUIDO: Dertig uur les per week. Hoeveel uur training komt er dan nog bij?
Jozefien: Trainingen verschillen erg van winter- tot zomerseizoen. In het winterseizoen werken we meer op conditie en opbouw, en dan zijn de wedstrijden indoor. We kunnen ook minder techniektrainingen afwerken in de winter, omdat het gewoon moeilijk is een indoorzaal met polsstokstand te vinden. In de zomer is het outdoor, en dan concentreren we op explosiviteit. Ik heb er eigenlijk geen idee van hoeveel uur ik per week train. Dat varieert veel. In het winterseizoen werk ik ongeveer 12 uur af in de turnzaal, maar daar komen nog stabiliteitstrainingen bij. In de zomer zal dat nog wat meer zijn, want de techniek- en spurttrainingen buiten zijn dan belangrijker.
GUIDO: Kan polsstokspringen gevaarlijk zijn?
Jozefien: Qua blessures valt dat mee. Ik heb wel een indrukwekkende chronische bult op mijn rechterhand. (lacht) Op een wedstrijd moest ik overschakelen naar een zwaardere stok. Toen ik afzette, bleef ik echter in de lucht hangen en viel ik in de metalen bak. Hoe ik het precies gedaan heb, weet ik niet, maar in de auto had ik opeens een ei op mijn hand dat na twee jaar nog niet weg is. (lacht) Op training heb ik ook een stunt uitgehaald door met een zwaardere stok te springen en met mijn hoofd eerst naar beneden te vallen. Ik stak mijn armen uit om mijn val te breken, en heb zo de ligamenten in mijn rechterarm gescheurd.
GUIDO: Tot slot: je ambities?
Jozefien: Het maximale uit mezelf halen. Er is nog veel ruimte voor vooruitgang, zolang ik me blijf verbeteren en zolang de blessures uitblijven. Dan hoop ik op Belgisch en Europees niveau te kunnen meedraaien. Het is zwaar om het op te nemen tegen de Duitse en de Russische atleten, maar we zien wel wat dat brengt. Ik vind het niet belangrijk dat ik nu goed presteer. Nu moet ik vooral blijven trainen, sterker en sneller worden, en mijn studies goed afmaken. Daarna heb ik nog tijd genoeg.
(MT)