LESOTHO voor backpackers

Ook Afrika heeft zijn Nepal: in de imposante Drakensbergen, helemaal omgrensd door Zuid-Afrika, ligt Lesotho, The Kingdom In The Sky. Lesotho is een piepklein derdewereldland met een hartelijke bevolking, stevige pony's, adembenemende berglandschappen en eeuwenoude rotskunst. Kortom: de ultieme bestemming voor avontuurlijke backpackers.

Lesotho, niet groter dan pakweg Oost- en West-Vlaanderen samen, is het hoogste land ter wereld. Niet omdat de toppen zo gigantisch zijn, maar omdat geen vierkante meter land in Lesotho lager gelegen is dan 1500 meter.

Het ware Afrika-gevoel
Lesotho kan nauwelijks een bestemming op zich zijn, maar het onooglijke koninkrijkje is wel een ideaal en onvergetelijk rustpunt in een hectische rondreis door Zuid-Afrika. Want wie in Zuid-Afrika wel eens klaagt dat hij het ware Afrika-gevoel mist - de infrastructuur is er zo Europees goed geregeld - zal herademen in Lesotho. Steek de grens over, en je komt in een andere wereld terecht. Van een grotendeels westerse samenleving buitel je het echte Afrika binnen: Lesotho is straatarm, de politieke situatie is explosief (maar geen paniek: het laatste 'oorlogje' dateert alweer van 1998) en vooral: je ziet plots geen blanken meer. Lesotho is nooit een provincie van Zuid-Afrika geweest, Lesotho is een onafhankelijk koninkrijk.

De poorten van het paradijs
De beste manier om de unieke sfeer van Lesotho op te snuiven, is een paar dagen doorbrengen in de Malealea Lodge, een voormalige handelspost die door een blank echtpaar uit Lesotho (het bestaat!) is uitgebouwd tot een soort backpackersnederzetting naast het gelijknamige dorp. Wanneer je de top van de bergpas bereikt die je over moet om Malealea te bereiken, krijg je een ongelooflijk panorama te zien. In de rots staat gebeiteld: "Wayfarer, Pause, and look upon A Gateway of Paradise". Het zijn de woorden van Mervyn Bosworth-Smith, die daar een eeuw geleden een handelspost stichtte. En de man overdreef niet: Malealea is gelegen in een van de mooiste stukjes Lesotho, met uitzichten die we nu al tot de mooiste rekenen die we ooit zagen.

Kuifje in Afrika
In de Lodge kan je een leuk hutje huren, of kamperen, of overnachten op de slaapzaal. 's Avonds eet je wat de pot schaft in de grote refter, samen met de andere backpackers. Meestal is dat een reusachtige T-bonesteak of een stuk kip van de barbecue. Elke avond om 18 uur komt een plaatselijk kinderkoor zingen, waarna ze beginnen te swingen op zelfgemaakte instrumenten. Daarna kan je relaxen en reisimpressies uitwisselen in zo'n echte travellersbar zoals je ze alleen maar in dit soort afgelegen uithoeken van de wereld aantreft.

Maar Malealea is ook de ideale uitvalsbasis voor een verkenning van de omgeving. Je kan kiezen voor een rondleiding in het dorpje, een fikse wandeling door de bergen of een tochtje op een Basotho-pony, een soort stevige kruising tussen paard en pony dat ideaal is om door bergen en dalen te trekken. Als je kiest voor het dorpje, zal je het ware Kuifje in Afrika-gevoel beleven: in het dorpsschooltje mag je de kindjes helpen bij hun wiskunde- of taaloefeningen (Engels), je ziet vrouwen de was doen in de rivier, je ontdekt wat landbouw en lokale ambachten. Het dagelijkse dorpsleven, kortom.

Pony's en bosjesmannen
Ponytochten zijn er in alle maten en soorten: een namiddag, een volle dag, of zelfs meerdaagse (of -weekse) tochten. Wij kozen voor een namiddag te paard op zoek naar oude rotsschilderingen van de bosjesmannen. 't Is een dik uur rijden door een subliem landschap tot aan een indrukwekkende kloof, waar je dan te voet in moet klauteren. Beneden zijn eeuwenoude, geweldig goed bewaarde schilderingen te zien: sjamanen, dieren en vreemde symbolen. Het loont om een gids mee te brengen: om te beginnen zijn de rotsen op je eentje vrijwel niet te vinden, en ten tweede is het best interessant om wat uitleg te krijgen bij de tekeningen.

Langer dan een week hoef je in Malealea niet te blijven, dan heb je 't wel gezien. Vergeet niet dat het in Lesotho zelfs 's zomers (in onze winter dus) vrij koud kan worden 's nachts, en in de winter valt er soms zelfs sneeuw. Ideaal om je batterijen even op te laden en dan verder te trekken op je vermoeiende Afrikareis richting Kaapstad. En als je dan ook nog weet dat Malealea Lodge erg veel bijdraagt aan de ontwikkeling van de streek, is er helemaal geen reden meer om weg te blijven.

 

Lesotho praktisch

Hoe er geraken?
Er gaan geen bussen naar Malealea, dus je bent aangewezen op je huurauto. Routebeschrijvingen vanaf de verschillende grensovergangen vind je op de website van de lodge. Zowat de enige manier om er te geraken zonder eigen transport is vanuit Bloemfontein in Zuid-Afrika. De mensen van Taffy's Backpackers aldaar (taffys@global.co.za) organiseren transport naar Lesotho als er genoeg geïnteresseerden zijn.

Geld
De munteenheid van Lesotho is de maloti, die evenveel waard is als de Zuid-Afrikaanse rand. Je kan trouwens gewoon met rand betalen in Malealea. Zorg wel dat al je maloti opgebruikt zijn voor je het land weer verlaat, want het werkt niet in omgekeerde richting

Slapen
Vier mogelijkheden in Malealea, van goedkoop over schappelijk naar iets duurder: kamperen, slaapzaal, hutje met gemeenschappelijk toilet en kamer met badkamer. Een aantal kamers hebben zelfs een keuken.

Vervoer
Geen betere manier om door de ruige, geërodeerde berglandschappen van Lesotho te trekken dan per Basotho-pony. Ervaring is niet nodig: voor 10 maloti per uur loopt er een jongen van het dorp met je mee. Maar een gewone huurauto kan ook volstaan: de wegen zijn naar Afrikaanse normen niet zo heel slecht.

Gezondheid
Lesotho ligt hoog genoeg om gespaard te blijven van malariamuggen, dus veel typisch Afrikaanse gezondheidsproblemen hoef je niet te verwachten. De westerse ziekenhuizen van Zuid-Afrika zijn in geval van nood trouwens dichtbij.

(HDP)

http://www.malealea.co.ls