Interview met Sarah en Boris Zeebroek van THE HONG KONG DONG

"Honderd penissen, dat hoeft niet echt voor mij."

 

GUIDO: Veel festivals voor jullie deze zomer?

Sarah: Op de Vismarkt tijdens Marktrock.

GUIDO: Da's al niet mis.

Sarah: Melkrock, Paletrock.

Boris: Rock Noord.

Sarah: Genk on Stage, Ter Walle en dan nog wat kleinere, da's wijs .

Boris: Hondsrock in Nederland, Zxzw festival in Tilburg.

Sarah: In Venlo ook.

Boris: Die van Venlo hadden ons zien spelen op Stubru, en de volgende dag hadden we al een uitnodiging om daar te spelen. Wel tof.

GUIDO: Hebben jullie eigenlijk al veel festivals gespeeld?

Boris : Vooral kleine dingen, waar altijd van alles verkeerd loopt. Zo'n hippiefestival onlangs in de haven van Gent, ergens in de Muide.

Sarah: Niets werkte.

Boris: Midden ons optreden kwamen ze Sarah's versterker gewoon dichtdraaien. Het ging te luid.

Sarah: Als je een outdoorfestival organiseert, zie dan toch dat je buren ermee akkoord zijn hé en niet gaan zagen over het lawaai. Echt een festival om te vergeten. Verdient zelfs mijn aandacht niet meer.

Boris: Het was wel grappig.

Sarah: Nadien wel, maar op het moment zelf vond ik het vooral verschrikkelijk.

Boris: We hebben Krammerock ook al geopend. Dat vond ik heel tof om te doen.

Sarah: Het leuke aan een festival is dat je ook de andere bands aan het werk kan zien. Wij moeten meestal als eerste of tweede spelen, en dan is het leuk om daarna naar de andere bands te gaan luisteren.

Boris: Maar als we zelf nog niet gespeeld hebben, zijn we bezig met uitladen, opstellen, zenuwachtig zijn voor onze set.

Sarah: Vóór ons eigen optreden kan ik helemaal niet aandachtig naar iets anders luisteren.

GUIDO: Gaan jullie veel naar festivals als jullie er niet spelen?

Sarah: Toen we jonger waren wel. We gingen mee met papa (Kamagurka - nvdr.) naar Werchter of Torhout. Maar het is me allemaal wat te groots geworden. Ik voel me precies een stuk vlees, een koe die van hier naar daar wordt geleid, niet leuk. Ik voel me er nogal gevangen. En als ik ga, ga ik maar voor één ding: de muziek. Er zijn mensen die voor de gezelligheid gaan, maar dat kan ik absoluut niet. Zegt me niks. Ik wil steeds nieuwe dingen ontdekken in muziek.

GUIDO: Wat heb je zoal ontdekt?

Boris: Beck, de eerste keer live. Dat was echt een openbaring

Sarah: Met zijn Odelay -tour. Dat was ongelooflijk goed.

Boris: Ik was tien jaar of zo.

GUIDO: Op tien jaar al naar festivals?

Boris: Niet constant hé. Maar ik vond het wel tof om zo tussen de grote mensen mee te staan kijken en luisteren.

Sarah: Mijn eerste festival was Lou Reed. Toen lag ik nog in een mandje, met mijn ouders mee, op Torhout. En jij was bij Neil Young ook op Torhout.

Boris: Ja, acht jaar was ik toen. Heel imposant om zo eens een echt optreden te zien, vond ik.

GUIDO: Wat deed Beck dan zo goed?

Sarah: De combinatie van goede muziek en een fenomenaal goede show.

Boris: Die gast was gewoon supercool.

Sarah: Dat was echt sexy. Wijs en grappig, maar ook serieus en een perfecte mengelmoes van invloeden. Die energie, dat was echt zo'n patat in uw gezicht! We hebben hem nu onlangs teruggezien op Pukkelpop, en dat was zó teleurstellend. Mijn hart bloedde gewoon. Hij komt nu naar Werchter, maar ik ga niet. ik durf niet meer. Beckske , sinds Scientology is het niks meer.

Boris: Kop in de wolken en geen energie meer.

Sarah: Allemaal afgegeven aan de aliens.

GUIDO: Wanneer zijn jullie tevreden over een eigen concert?

Boris: Ik wil zien dat het publiek je apprecieert. Als ze onverschillig staan te kletsen, of ze hebben er geen oren naar, dat is niet wijs voor ons. We spelen voor hen. Maar als we een publiek hebben waar het niet echt overkomt, proberen we onszelf toch nog te amuseren. Dan gaan we aan dat publiek ook niet meer proberen te trekken. Afronden en volop uitkijken naar het volgende optreden.

Sarah: We hebben in Vorst gespeeld in het voorprogramma van Cali, een Frans fenomeen. We dachten dat het niet veel zou gaan voorstellen als voorprogramma, want van de Franstaligen kent niemand ons. We waren wel superblij dat we die kans kregen. Maar we kwamen op en we zijn echt heel warmhartig ontvangen. Die gasten in de zaal hadden gewoon pure goesting om naar muziek te komen luisteren, en dat gaf zo'n goed gevoel. Je voelt dat ook als je speelt. We spelen dan vanzelf veel beter.

GUIDO: Wat willen jullie zelf zien deze zomer?

Boris: MGMT op Werchter, want ik heb ze gemist in Brussel.

Sarah: The Flaming Lips op Pukkelpop. Maar eigenlijk ga ik liever naar clubconcerten.

GUIDO: Festivals zijn een hele onderneming.

Sarah: Zo'n gedoe om er te geraken, en dan over honderd-en-één benen kruipen, en dan glij je uit over een vieze hotdog, en dan zie je weer honderd penissen van mannen die tegen de hekkens staan te zeiken. Het hoeft niet per se voor mij.

(LAD)