Strips: BRUNO GAZZOTTI, tekenaar van 'Alleen'

Geen enkele andere stripreeks is er de laatste jaren zo goed in geslaagd zowel kinderen als volwassenen op het puntje van hun stoel te krijgen als 'Alleen' van Bruno Gazzotti en Fabien Vehlmann.
  Het mysterieuze en spannende verhaal over een groepje kinderen die op een ochtend helemaal alleen in een lege grootstad ontwaken, is met De stam van de haai aan het derde album toe. Hoog tijd voor een gesprek met de tekenaar.

 

Bruno Gazzotti, die je ook kent van 'Soda', blijkt een sympathieke Waal van Italiaanse afkomst. Hij drinkt Jupiler uit het flesje en antwoordt kort maar raak op onze vragen.

GUIDO: 'Alleen' is een erg originele reeks, maar ik vind het niet makkelijk om te zeggen wat er precies zo goed aan is.

Gazzotti: Onze strip is klassiek en modern tegelijk, dat maakt 'm speciaal. En we richten ons zowel op kinderen als op volwassenen. Die laatsten kunnen er invloeden als Lord of the Flies en I am Legend uithalen, maar we behandelen onze jongere lezers evenmin als idioten. Zij zullen onze inspiratiebronnen niet herkennen, maar ze worden wel geconfronteerd met de weinig evidente thema's die we aankaarten. En dat is iets wat je vandaag niet dikwijls meer terugvindt in het stripverhaal.

GUIDO: Heeft Vehlmann het scenario speciaal voor jou geschreven?

Gazzotti: Hij heeft het scenario inderdaad eerst aan mij getoond, in de hoop dat ik zou toehappen. En dat heb ik meteen gedaan, want ik vond het idee erg goed. Hij heeft me een vrij complete synopsis gegeven, en ik zag onmiddellijk dat het iets was wat ik graag zou doen. Ik had ook wel eens zin om met Vehlmann samen te werken, dus ik heb direct ja gezegd.

GUIDO: 'Alleen' drijft op een mysterie: hoe komt het dat die kinderen zich plots alleen in een lege stad bevinden? Ken jij de clou?

Gazzotti: Ja, ik weet wat er gebeurd is. En van bij het begin hebben Vehlmann en ik beslist dat we het geheim zullen onthullen in het vijfde album.

GUIDO: Hm, dat is vrij vroeg. Ben je niet bang dat de reeks daarna op z'n gat zal vallen?

Gazzotti: Misschien zullen sommige volwassenen ontgoocheld zijn, maar voor ons is die onthulling niet het belangrijkste. Wat telt is de evolutie van de personages, van de kinderen. En daarom ben ik er gerust op dat zeker de jonge lezers de reeks ook na het vijfde deel trouw zullen blijven. Verder maak ik me daar geen zorgen over. Je kan niet voor iedereen goed doen.

GUIDO: Jij bent als piepjonge tekenaar in het atelier van Tome en Janry gaan werken. Wat is het belangrijkste dat zij jou hebben geleerd?

Gazzotti: Werken. (lacht) Doorwerken. Als naast jou iemand zit te tekenen, word je zelf gestimuleerd om nog beter je best te doen. Je stimuleert elkaar. Op die manier heb ik sneller het vak geleerd dan door eerst te gaan studeren.

GUIDO: Je werkt met een erg filmische pagina-indeling.

Gazzotti: Dat probeer ik in elk geval. Ik wil dat de actie zo levendig mogelijk op papier staat. Ik gebruik plaatjes van afwijkend formaat om de pagina zo dynamisch mogelijk te maken. Het is de bedoeling dat de lezer de witte ruimte tussen de plaatjes invult met zijn eigen cinema.

GUIDO: Je tekenwerk is semi-realistisch.

Gazzotti: De personages zijn karikaturaal, maar de decors zijn realistisch. Zo gelooft de lezer in de wereld waarin de personages zich voortbewegen.

GUIDO: Als je een stripreeks opstart die succes heeft, zit je daar misschien wel voor tien of twintig jaar aan vast. Is dat niet een beetje angstaanjagend?

Gazzotti: Daar denk ik niet aan. Ik denk alleen aan het eerstvolgende album. Ik heb het scenario van deel vier gelezen, en heb erg veel zin om eraan te beginnen. Zolang ik dat plezier erin vind, doe ik voort. Wordt het een reeks van tien albums, of vijftien, des te beter. Maar mocht ik het plezier verliezen, dan is het moment aangebroken om te stoppen.

  (HDP)