Soulwax-protégés LATE OF THE PIER

Naar Brussel voor een interview is de hel, zeker als je nog steeds geen gps hebt. Late of The Pier toch kunnen interviewen en merken dat het geen cocky English brats zijn, maar gedreven, sympathieke muzikanten, is dan ruim genoeg voor een tevreden glimlach.

"Eigenlijk zijn we gewoon weirdo's die niet weten waar we mee bezig zijn."

Hun waanzinnige klankoorlog van elk denkbaar genre in een kluwen van synths en vechtende gitaren, hollend van popdance via newer wave en beukend elektronische rock zonder grenzen, is fris zonder hautain te zijn, geniaal in zijn eenvoud, net als de jongens zelf.

GUIDO: Jullie zijn niet naar Engeland teruggekeerd na Pukkelpop?

Sam Potter : We zijn op het festival gebleven om Soulwax te zien, en daarna zijn we bij hen in Gent blijven logeren en hebben ze ons de stad getoond.

Samuel Eastgate: Zo'n mooie stad.     

GUIDO: Ik woon in Gent.

Andrew Faley: Dan hadden we beter dit interview daar gedaan, voor iedereen makkelijk .

Samuel: Het is er echt mooi.

Andrew: Ribbetjes eten in Amadeus.

Samuel: En daarna naar Max voor wafels.

Andrew: En hier wilden we weg, want het lijkt griezelig veel op onze vroegere school.

GUIDO: De Belgische link?

Samuel: Er is een nauwere band dan we dachten, die mannen zijn echt vrienden. Errol, Tiga, Digitalism, Soulwax, wij nu ook een beetje. (lacht) Ik herinnerde me dat toen ik een van de eerste keren bij Errol thuiskwam, Stephen en Dave van Soulwax daar waren. Ik ben een fan van Soulwax sinds ik een kid was. Die keer heb ik daar een uur of twee met hen zitten te praten zonder te weten wie ze waren. Toen ze weggingen zei Errol: ‘Dat waren de jongens van Soulwax'. ‘You fucking bastard!' Had ik geweten wie ze waren, dan had ik zeker nooit zo onbevangen met hen kunnen praten als toen.

Andrew: We hebben het toen vooral gehad over wat er op televisie was. En over behangpapier.

GUIDO: Hoe zien jullie Late of The Pier ten opzichte van Soulwax en 2 Many DJ's?

Samuel: Verschillend, maar gelijk.

Sam: Zwaar geobsedeerd en gefixeerd op geluid.

Samuel: Als ik met Dave praat, hoor ik mezelf in hoe we over geluid denken. Hoe hij denkt over de platen die ze al gemaakt hebben en welke stukjes hij specifiek nog steeds goed vindt, en ook de mindere punten. Het is cool in feite, ook met Errol, we leren zo verschrikkelijk veel van hen. We kennen ook Tiga, Das Pop, LCD Soundsystem.

Sam: Je weet ook dat wie hun vrienden zijn, echt goede, gepassioneerde mensen zijn, met supergoeie muziek.

Samuel: Bijvoorbeeld, ik heb net van Dave deze synth gekregen (wijst breed glimlachend naar een keyboard dat tegen de muur staat).

Sam: Een van de meest bescheiden supermuzikanten die er zijn.

"Je zou verwachten dat er al veel meer hybrids waren."

GUIDO: Hoe waren jullie drie jaren tot hiertoe eigenlijk?

Sam: We zijn op zoveel plaatsen in de wereld geweest, we zijn al meer buiten Engeland geweest dan in Engeland zelf. In het buitenland ontmoeten we meer bands die op onze golflengte werken, en dat is fantastisch.

GUIDO: Is een festival daar een goeie plek voor?

Andrew: Japan was het best. Iedereen is daar op zich al héél enthousiast. We speelden daar op Summersonic. Een wonderbaarlijke plek.

Sam: Op één avond had ik gesprekken met Justice, Devo, Van She, MGMT… Je komt tot de conclusie dat iedereen er met zo'n groot hart voor muziek bezig is, en dat we allemaal naar hetzelfde zoeken en streven: mooie dingen maken. Je voelt ook dat je allemaal op hetzelfde punt in je leven staat.

GUIDO: En dat is?

Sam: Helemaal aan het begin. We nemen onze allereerste stapjes. Ik ben al heel blij als mensen onze muziek willen aanvaarden. Als ze er dan nog eens enthousiast bij zijn, kan het voor mij niet meer stuk.

Samuel: In Engeland worden we in een bepaalde groep bands gestopt, zo gaat dat.

Sam: Maar we maken het hen graag moeilijk, vaak weten ze niet goed wat ze met onze muziek aan moeten. (lacht) Daar ben ik zelfs een beetje trots op. Eigenlijk zijn we gewoon weirdo's die niet weten waar we mee bezig zijn.

Andrew: Muziekjournalisten zouden een plaat moeten reviewen wanneer ze ze kennen. Niet na één keer, dat klopt niet. Onze muziek is zo anders wanneer je ze de eerste keer hoort dan tien luisterbeurten later.

Sam: Het zijn ook de laatste vier jaar van ons leven, geconcentreerd in veertig minuten. Het is ook plezier maken, jong zijn.

GUIDO: En niet kunnen kiezen tussen gitaren of synths.

Sam: Sommige heel verschillende genres hebben veel meer met elkaar gemeen dan ze soms zelf weten of willen toegeven. Je zou verwachten dat er al veel meer hybrids van die genres zouden zijn. Er zijn al gitaarbands die met Afrikaanse ritmes beginnen te werken. Of M.I.A, die gitaren gebruikt in iets wat eigenlijk hiphop is. Het houdt geen steek om niet te gaan mengen.

GUIDO: Zijn jullie nog andere dingen gaan checken op Pukkelpop?

Andrew: Hercules and love affair.

Samuel: Ik heb een van de twee Soulwax-dvd's gezien, maar ik was teleurgesteld omdat ze de live-cd speelden terwijl ze live bezig waren. Nutteloos, ik had de documentaire willen zien.

GUIDO: En jullie eigen set?

Samuel: We zijn nog aan het zoeken hoor. We hebben niet fantastisch gespeeld, maar we speelden dan ook om twee uur in de namiddag en we waren net terug van de show van de avond ervoor. We hebben zeker gerepresent en hard ons best gedaan.

Sam: Om echt een goeie show te doen, moeten we op ons gemak zijn. Dan kunnen we alles aan, maar van zodra je aan het publiek begint te denken, of een gitaar kan kapot gaan, iets kan mislopen, verlies je al heel veel van het spontane. Dus als wij ons amuseren, amuseert het publiek zich zo mee. Iedereen was nogal ‘wat gebeurt er hier?'

Samuel: Je zag wel dat het publiek op iets aan het wachten was. Er borrelde wat. Maar er was meer nodig om het te doen ontploffen.

GUIDO: Misschien was de Boiler Room beter geweest, daar is het altijd nacht.

Sam: Waarschijnlijk wel. Ik geef onze agent op zijn kop als we hem zien. (lacht)

GUIDO: Wie zou je binnenkort willen remixen?

Samuel: Crystal Castles wil ik al heel lang doen, ‘Magic spells'. Maar ze weten nog niet lang wie we zijn, terwijl ik het al heel lang vraag en ze ons gewoon negeerden. Nu is misschien het moment, we staan toch al bij hun top friends op Myspace. (lacht)

(LAD)