ZORNIK, 4 miljoen minuten later

Na zeven jaar straf succes, gouden platen, awards, Werchter, Pukkelpop en een koffer hits is het tijd voor een overzicht en een pauze. Maar Koen Buyse van Zornik speelt voor hij pauzeert nog een bom van een show in Hasselt, geeft jullie de 4 Million Minutes -cd en komt in februari zelfs met een totaal ander gezicht naar jullie oortjes.

 

"Justice tot Timbaland tot 60's meet MGMT."

 

GUIDO: Is dit een stand van zaken, een einde, een begin?

Buyse: Het eerste en het laatste, vooral géén einde. Als we gewoon met de evolutie waren meegegaan, was er in 2009 een nieuw Zornik-album. Maar ik voelde dat dit geen goed idee was en ik kon al horen hoe die plaat zou klinken. Dan is het niet meer spannend, ik zou in herhaling vallen. Het was tijd om eens alles samen te vatten en een pauze in te lassen. Dan kunnen we volgend jaar met een fris hoofd werken en schrijven aan nieuwe songs, herbronnen.

GUIDO: Er is ook je zijproject.

Buyse: Nite Bites! Net de laatste mix gedaan. Het is uiteindelijk iets elektronischer geworden. Die plaat zat in mijn hoofd en komt er in februari. Toch nog op het verwachte moment voor mezelf, maar het is iets totaal anders. Ik wou dat al van vóór Crosses . Heel veel van die nummers zijn uit nachtelijke sessies gegroeid, er komen weinig gitaren in voor en als ze erin zitten, zijn ze door de samplemolen gedraaid. Synths, beats en vocals van mij. Daar willen Bas en ik ons volgend jaar live mee gaan amuseren. Het is misschien Chemical Brothers meets Daft Punk met Zornik-vocals, maar evengoed weten we niet welk label erop te kleven. Van Justice tot Timbaland tot 60's meet MGMT, ik zeg maar wat!

GUIDO: Hoe kijk je terug op je eerste single?

Buyse: Ik kan me nog levendig herinneren toen ‘Love affair' de eerste keer op de radio werd gedraaid. Ik zat bij mijn ouders thuis. Het telefoongesprek met Wim Oosterlinck op een vrijdag om halfzes op Studio Brussel in het popnieuws, dat was voor ons een heel event, een magisch moment. Het is daarna alleen maar gegroeid, maar ik heb op heel veel momenten gedacht en dat het niet goed zou komen. Twijfel is de enige constante doorheen al die jaren.

GUIDO: Nooit last gehad van ego's binnen de groep?

Buyse: We kennen elkaars slechte en goeie kantjes al lang. Laat ons zeggen dat ik het grootste ego heb, maar dan heb ik het over een muzikaal ego. Ik ben niet de grootste blaaskaak in de groep. Niemand is dat, maar ik weet waar ik muzikaal naartoe wil. Hoeveel inbreng van de anderen komt maakt me niet uit, als de eindbestemming maar die is die ik in mijn hoofd had. Zo krijg je de beste resultaten. Als je met drie kwezelkes samenspeelt die altijd alles goed vinden, geraak je nergens.

GUIDO: Noem eens een moment waar je echt trots op bent met Zornik?

Buyse: Tijdens de opnames van het eerste album kregen we telefoon dat Herman Schueremans ons de dag erop in het voorprogramma van Bryan Adams wou in het sportpaleis van Antwerpen. Ok, Bryan Adams is nu ook niet meteen ons ding, maar wij hoorden: ‘Morgen!' 'Sportpaleis!' Pure waanzin, want we repeteerden toen nog drie weken voor elke show. Wij waren in paniek. " Allez jong, morgen! Dat gaat toch niet, dat lukt nooit!" Dat zie ik als een van de belangrijkste dingen waar we met ons hoofd vooruit werden ingesmeten. Het was heel spannend, en we hebben er veel uit geleerd.

GUIDO: Wat dan?

Buyse: Dat je je eigen ding moet doen, zelfs al gelooft er niemand anders in. Dat elk moment belangrijk is. Ook de momenten waarop je twijfelt maken je sterker, het komt altijd wel goed, als je er maar voor gaat. Er is heel weinig gebeurd in de loop van die 4 miljoen minuten waar we niet achter stonden. Je moet zelf met je beslissingen kunnen leven. Of iemand anders dat ook kan, dat is mijn probleem niet.

 

(LAD)