CINQUE TERRE : Het echte Italië in vijf schilderachtige vissersdorpjes

Aan de ruige Ligurische kust, in de noordwestelijke oksel van Italië, liggen op de met wijnranken en olijfbomen bezaaide kliffen vijf schilderachtige vissersdorpjes. Hun namen klinken als muziek: Riomaggiore, Manarola, Corniglia, Vernazza en Monterosso al Mare.

 

Samen vormen ze Cinque Terre , een magische plek die eeuwenlang enkel per boot of via steile muilezelpaden kon worden bereikt. Vandaag is het een nationaal park waar talloze jonge rugzaktoeristen komen genieten van de zon, de zee, de wijn en het echte Italië.

 

Het is moeilijk om niet op slag verliefd te worden op de dorpjes van Cinque Terre . Op een mooie dag is de kustlijn ronduit paradijselijk. Veelkleurige, rommelig tegen elkaar leunende huisjes tarten de zwaartekracht, terwijl tientallen meters lager de Middellandse Zee op de rotsen inbeukt en de lieflijke haventjes likt. Bruingebrande vissers houden hun dobber in de gaten, terwijl toeristen dromerig naar de azuurblauwe zee staren. Daarboven torenen groene heuvels zo ver als je kan kijken, vol maquis, citrusbomen, agaven, cactussen, olijfbomen en terrassen met wijnranken. È vero!

 

Via dell' Amore

 

Cinque Terre werd in 1997 door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed, en in 1999 werd het een nationaal park. Er zijn in het park niet minder dan tweeëntwintig wandelpaden. Wij deden de beroemdste wandeling, het blauwe kustpad nummer twee, goed voor negen kilometer over de kliffen met de zee aan je linkerzijde, en met haltes in alle vijf de dorpjes.

 

De wandeling begint in Riomaggiore, een werkelijk beeldig dorpje met - wat ons betreft - het mooiste vissershaventje ter wereld. Vlak aan het treinstation begint de Via dell' Amore , een in de rotsen uitgehouwen pad dat vlak en makkelijk is, en waarlangs je in een halfuurtje in Manarola aankomt. Neem je tijd en vergeet je lief niet mee te nemen. Halverwege het pad is er een bar met terras, en daar waren we onverwacht getuige van een huwelijksaanzoek, compleet met serenade, knieval en een glinsterende ring. Neem een hangslotje mee, schrijf jullie namen erop en klink het vast aan de reling: liefde voor altijd.

 

Bon, genoeg klef gedoe, we zijn inmiddels in Manarola gearriveerd, een handvol pastellen huisjes tegen een rots gesmeten, net zo pittoresk als Riomaggiore. Dit is het wijndorp van de vijf, waar de droge witte wijn Cinque Terre D.O.C. wordt gemaakt, en ook de dure dessertwijn Sciacchetrà , die er een piepklein museumpje heeft. De muur met het gedicht boven het dorp begrenst het kerkhof. Het is de moeite waard om eens naar boven te klimmen: nergens hebben de doden zo'n mooi uitzicht als hier.

 

Het pad tussen Manarola en Corniglia is niet het fraaiste stuk van de wandeling, maar er is beterschap in zicht. Bij het station van Corniglia sta je voor een muur van zigzagtrappen, genadig omzoomd met boompjes. Na een stevige klim van 382 treden kom je in het dorp aan, als een arendsnest hoog op de klif gelegen. Corniglia is het enige Cinque Terre -dorpje zonder haven, maar de uitzichten over de zee en de kustlijn zijn verbluffend, en de hangende tuinen vol mandarijntjesbomen zijn schitterend mooi.

 

I borghi più belli d'Italia

 

Vanaf hier begint de echte hike , op onverharde, kronkelende paadjes, die vaak venijnig stijgen en dalen. Je komt in schaduwrijke olijfgaarden terecht, waar de boeren netten hebben gespannen onder de bomen om de rijpe olijven op te vangen. Wanneer je onder de olijfbomen vandaan komt, ben je weer flink gestegen, zodat je achter je een uitzicht hebt op Corniglia en in de verte al Vernazza ziet opdoemen. Eerst passeer je nog een gehucht met een huis of drie (Prevo), waar in het seizoen een bar is. Profiteer ervan, want Corniglia-Vernazza is met vier kilometer het langste stuk van de wandeling. Dorst of geen dorst, je eerste zicht op Vernazza is iets om nooit te vergeten. Het rekent zichzelf zonder schroom tot de mooiste dorpen van Italië, en dat is niet overdreven. Het is een absolute parel, sierlijk gebouwd op een landtong in een baai, met een middeleeuwse vuurtoren, een met roeibootjes bezaaid haventje met een granieten visserskerkje, en een stoer kasteel op de rotsen.

 

Van Vernazza tot het eindpunt Monterosso is het nog drie kilometer. Dit is tegelijk het lastigste en het allermooiste deel van de wandeling. De uitzichten op de haven van Vernazza zijn om te bleiten zo mooi, en daarna kom je in de pure natuur terecht, vol kruidige geuren en authentiek mediterrane begroeiing. Het pad wordt ruig, spannend, steil en hard. Prijs je gelukkig dat je deze wandelrichting hebt gekozen, want de wandelaars in de tegenovergestelde richting, die uit Monterosso komen, hebben net een monsterachtig lastige beklimming achter de rug. Met knikkende knieën daal je terug af richting bewoonde wereld. Monterosso is op het eerste gezicht een tegenvaller als je het vergelijkt met de andere dorpjes, maar als je de lelijke strandpromenade links laat liggen en meteen het historisch centrum induikt, is het best charmant. Dit is trouwens de ideale plaats om een bord gebakken of gemarineerde ansjovis te eten, de lokale specialiteit, alvorens je de trein neemt terug naar je slaapplaats.

 

Is wandelen het enige wat je kan doen in Cinque Terre ? Geenszins . Je kan er mountainbiken, zwemmen, zonnen op het strand (vaak wel met kiezels onder je reet), zeekajakken, duiken (er zijn koraalriffen waar je inktvissen en zeepaardjes kan spotten) , boottochtjes doen en paardrijden. Maar het allergrootste genoegen dat je in Cinque Terre kan beleven, is een fles wijn en een stuk focaccia kopen, je installeren in een haventje en gewoon een paar uur genieten van het ruisen van de golven en de milde Italiaanse zon op je huid.

 

(HDP)

 

 

CINQUE TERRE praktisch

 

Hoe er geraken?

Cinque Terre ligt ongeveer halfweg tussen Genua en Pisa. Er zijn dagelijks vluchten van Charleroi naar Pisa met Ryanair ( www.ryanair.com ). Eenmaal gearriveerd in de luchthaven van Pisa, neem je een pendeltrein (5 minuten) naar Pisa Centrale , van waar het nog ongeveer anderhalf uur sporen is naar Cinque Terre . De vijf dorpen hebben allemaal hun eigen treinstation. Er bestaat een rechtstreekse trein vanuit Pisa, maar waarschijnlijker is dat je zal moeten overstappen in La Spezia. Vergeet je treinticket niet te valideren in de gele stempelautomaten op de perrons.

 

Slapen

Sommige bezoekers gebruiken de havenstad La Spezia , of zelfs Pisa als uitvalsbasis om Cinque Terre te verkennen. Dat is dom, want het is heerlijk overnachten in een van de dorpjes met zicht op zee. Vermijd Corniglia (je moet van het treinstation telkens de 382 treden beklimmen om in het dorp te geraken) en Monterosso, want dat is iets te Blankenberge-achtig. Een betrouwbare site om een slaapplaats te boeken in Cinque Terre is www. venere .com , een van oorsprong Italiaanse hotelsite die inmiddels wereldwijd kamers aanbiedt.

 

Vervoer

Wie met de auto komt, mag rekenen op 20 euro parkeerkosten per dag. Verder heb je er niets aan, want de dorpjes zelf zijn zalig autovrij. De trein is de slimste oplossing. Met de Card Cinque Terre Treno combineer je je vergunning voor de wandelpaden in het Nationaal Park met onbeperkt treinvervoer tussen alle stationnetjes op het traject La Spezia-Levanto. Je kan de kaart kopen voor één of meerdere dagen, en dan mag je bovendien rondbollen met de groene ecobusjes die de bergen in rijden. Wat nog mooier is: de kaart geeft recht op drie uur gratis mountainbikehuur ( first come, first served ). Info en verkooppunten op www.parconazionale5terre.it .

 

Geld

Het is niet nodig om met een enorm pak euro's naar Cinque Terre te komen, want elk van de vijf dorpjes heeft minstens één geldautomaat en bankkantoor. Het is wel een feit dat niet alle hotels en restaurants creditcards aanvaarden.