Eilandhoppen voor de westkust van SCHOTLAND

 

Om je een idee te geven: van het vasteland naar Arran is het een klein uurtje varen, van het vasteland naar Islay iets meer dan twee uur, en van Islay naar Jura maar vijf minuutjes. Yep, zeehonden en jan-van-genten zijn in de overtochten inbegrepen.

 

 

Aan het begin van het weekend zit de grote ferryboot naar het eiland Arran stampvol. Door de handige ligging ten westen van de dichtbevolkte provincie Ayrshire is een bezoek aan Arran een populaire dag- of weekendtrip voor stadslui uit Glasgow en omgeving. Je merkt dat ook wel als je in het nogal vormeloze dorpje Brodick aanlegt: er zijn veel souvenirwinkeltjes en craftshops, en er hangt een beetje een kermissfeer aan de hele oostkust van het eiland. Maar zodra je verder de kustweg volgt, verandert dat volkomen. De noordelijke helft van Arran heeft zulk een woeste natuurpracht dat je je in een afgelegen uithoek van de Highlands waant. In het massief van de Goat Fell, de hoogste top van het eiland, kan je urenlang wandelen zonder een mens tegen te komen. Als je de top wil bereiken, neem dan het pad vanuit Brodick of Corrie. Volstaat een blik van dichtbij op de granieten reuzen, kies dan voor de schilderachtige maar toch pittige valleiwandeling vanuit Sannox.

 

Stripfans zullen willen halthouden in Lochranza, het noordelijkste dorpje van Arran, waar de ferry's naar het schiereiland Kintyre vertrekken. Het kasteel dat daar in de baai fotogeniek staat te wezen, stond model voor het kasteel in (de remake uit 1965 van) het Kuifje-album De Zwarte Rotsen. Lochranza is ook een prima uitvalsbasis om de verlaten westkust van Arran te verkennen. Hou zeker halt in Machrie Moor, waar je na een wandeling van een kilometer of twee door schapenweiden landinwaarts zes prehistorische steencirkels aantreft, terwijl je tegen de achterkant van het Goat Fell massief aankijkt. Onvergetelijk bij zonsondergang.

 

Nog een curiosum: tegenover Lamlash Bay, aan de zuid-oostzijde van Arran, ligt Holy Isle, een boeddhistisch privé-eiland waar je op spirituele vakantie kan. Opgepast: alcohol is er streng verboden. Holy Isle moet zowat de enige plaats in Schotland zijn waar dat het geval is.

 

Voor de whiskyliefhebbers die smachten naar een dram na hun verblijf op Holy Isle: er is één distilleerderij op Arran:

 

 

 

Aficionado's van Schotse whisky vallen uiteen in twee kampen: fans van highlandwhisky's, voornamelijk uit de provincie Speyside, en fans van eilandwhisky's, vooral dan van Islay. Op dit prachteiland zijn acht distilleerderijen actief, waarvan sommige niets minder dan levende legendes zijn:

 

 

Je kan ze allemaal bezoeken, ze zijn zonder uitzondering prachtig gelegen en de whisky's hebben een pittig, rokerig turfkarakter. Love it or leave it.

 

Maar ook voor wie geen whisky lust, valt er op Islay van alles te beleven. Op het door Atlantische westenwinden gegeselde schiereiland Oa kan je dramatische kliffenwandelingen maken, waarbij je aan de overkant zelfs de Ierse noordkust ziet liggen. Diep onder je voeten duiken jan-van-genten in zee, en op de rotsen balanceren wilde geitjes, die net zo nieuwsgierig zijn naar jou als jij naar hen.

 

Aan de noordkant van het eiland ligt het natuurreservaat van Loch Gruinart. Hier kan je kolonies zeehonden observeren, die op zandbanken of rotsen liggen te luieren. Een andere goede observatieplaats voor zeehonden is het eilandje Texa voor de baai bij Laphroaig, of de rotsige inham een kilometer of twee voorbij Ardbeg. Als je die weg tot het einde volgt (tot aan het landgoed Ardtalla), kom je trouwens in een fascinerend niemandsland terecht, vol zompige venen en ruwe heuvels. Wie meer houdt van hoge golven die stukbreken op dreigende, zwarte rotsen, moet aan de westkust Saligo Bay gaan uitchecken.

 

 

Als je Arran en Islay nog te druk vindt, zal je betoverd worden door Jura, een zeer dunbevolkt, langwerpig eiland vol wilde herten. Er is maar één weg, en die loopt eigenlijk naar nergens. De rest van het eiland is pure wildernis, een droom voor avontuurlijke wandelaars die niet bang zijn van kniediepe veengrond, inktzwarte peat bogs, vlijmscherp graniet en nauwelijks zichtbare paden. Wie fit genoeg is, kan in één dag de Paps of Jura beklimmen, drie afgeronde heuvels die bij nader inzien verraderlijk steil zijn. Je kan ze echter ook in volle glorie zien liggen vanaf Port Askaig op Islay, dus voor een Papsfoto hoef je niet per se naar Jura over te steken. En uiteraard heeft ook dit eiland zijn eigen distilleerderij: