5 topbestemmingen van 2010

 

Wie? Céline Dobbeleir (23)

Waarom daar? "Het was eigenlijk de bedoeling om met drie vrienden naar Suriname te reizen, waar ik eerder mijn stage had gelopen, maar aangezien die vlucht werd geschrapt, waren we genoodzaakt om snel een andere bestemming te kiezen. En zo kwamen we na een tussenlanding en heel wat paspoortproblemen in Miami uiteindelijk in Costa Rica terecht. Daar lieten we ons leiden door een reisgids en stippelden we onze tocht verder uit op basis van verhalen van andere reizigers."

 

"In enkele buurlanden heb je last van opdringerige mannen, maar dat was in Costa Rica totaal niet het geval en ik voelde me dan ook heel veilig. De lokale bevolking is echt heel vriendelijk en gastvrij. Ze willen wel vaak iets verkopen, want ze zijn natuurlijk armer dan ‘die rijke westerlingen’, maar echt gevaarlijk is het niet. Je moet natuurlijk ook niet naïef zijn, hé. Zo zie je bijvoorbeeld cocaïnehandelaars op de straten overdag, dus moet je weten dat het geen goed idee is om ’s nachts alleen je weg terug te vinden naar de hostal. Het ene plekje trekt bovendien meer toeristen aan dan het andere en de kant van de Caraïbische kust is helemaal anders dan de kant van de Pacific, want bij dat eerste schieten er woorden door mijn hoofd als ‘Jamaicaans’ en ‘reggae’, terwijl er aan de overkant veel minder ‘kleur’ is en het er ook minder los aan toe gaat. Maar in het algemeen vind je véél surfers, véél Amerikanen en nog meer zwarte bonen. (lacht) We hebben ook veel dieren gezien. Zo zaten er bijvoorbeeld overal aapjes, maar die doen niets hoor. Hoewel je Costa Rica makkelijk kan omschrijven als één groot natuurreservaat, zijn er ook uitgaansmogelijkheden genoeg, want er is elke avond wel iets te doen. Wij hebben zo eens een Ladies Night bijgewoond, waar we de hele avond gratis cocktails kregen, da’s altijd leuk! (lacht) Maar er zijn ook veel clubs, aan het strand bijvoorbeeld, en dan is het wel zalig om daar allemaal rond het kampvuur te kruipen."

 

"Voor het vliegtuig heb ik een 800 euro neergeteld, maar ter plaatse heb ik gedurende een kleine maand nog geen 700 euro opgedaan. Voor een nacht in een hostel betaal je dan ook maximum tien en meestal zelfs amper drie euro. Het geld gaat eigenlijk vooral naar de busreizen. Die zijn trouwens niet altijd even comfortabel, want in Costa Rica rijdt iedereen nog op aardewegen. Ik heb me laten vertellen dat de overheid met opzet de wegen niet verhardt, omdat het land anders nog meer toeristen zou aantrekken. Ik kan dat wel begrijpen, want het is een prachtige bestemming, zeker voor low budgetreizigers, en daarom geef ik Costa Rica een dikke 8,5 op tien. Of ik nog terugga? Zeker weten. Ik vertrek overmorgen opnieuw naar Midden-Amerika voor een trip van drie maand!"

Wie? Pieter Van Maele (24)

Waarom daar? "Het is niet zo dat Thailand altijd al op mijn to see-lijstje stond, want ik linkte dat altijd aan ladyboys en tienerhoertjes, maar toen ik vorig jaar met enkele vrienden naar Cambodja en Vietnam wou reizen, moesten we een tussenlanding maken in het Thaise Bangkok. En als je daar dan eenmaal bent, kan je beter toch eens de buurt verkennen, nee? Dat hebben we dan ook gedaan en ik moet zeggen, wat een zotte stad! ’t Is alles wat je jezelf voorstelt bij een miljoenenstad en dat nog eens vermenigvuldigd met drie. Immens drukke straten met ongelooflijk veel verkeer, waardoor je het gevoel krijgt na een dag al vergiftigd te zijn door de CO-dampen. Wij reisden zelf eigenlijk altijd in een toektoek, een soort riksja die zich overal tussenwringt en snelheden tot zelfs 70 kilometer per uur haalt."

 

"De stad beschikt over een pak wijken, van toeristische tot typisch Thaise, en op elke hoek van de straat trek je je ogen open. Zo lieten we eerst een op maat gemaakt pak maken in een van de shopping malls en wandelde bij wijze van spreken enkele minuten later een man met twintig dode eenden voorbij. In sommige buurten vind je er trouwens de ene stripclub naast de andere, met pussyshows allerhande. (lacht) We konden het niet laten en hebben toch eens een stapje binnengezet. Meisjes tonen er onder andere hoe handig ze wel zijn met een pingpongballetje. (lacht) Denk nu niet dat wij een bende vuilaards zijn hé, ’t was gewoon eens een ervaring. Wat me trouwens heel sterk is opgevallen, is dat de lokale bevolking vaak op straat spuwt, maar voorts zijn de inwoners heel vriendelijk. En als je wat geld op tafel smijt, zijn ze tot alles bereid en rijden ze je zelfs om 3 uur ’s nachts van de ene plaats naar de andere. Op de vele marktjes moet je echter wel afbieden, want anders leggen ze je er dik op. Nadat we Cambodja en Vietnam hadden bezocht, maakten we opnieuw een tussenlanding in Thailand en dan besloten we om het gigantische natuurreservaat Khao Yai te bezoeken met behulp van een gids. Dat was magnifiek. We spotten olifanten en even later probeerden apen zelfs ons eten te stelen. Dat we ondanks een beetje bescherming toch allemaal onder de bloedzuigers zaten, namen we er wel bij."

 

"Qua uitgaan kan Gent nog heel wat leren van Thailand. Zo passeerden we er een straat die driehonderd keer zoveel cafés telt als de beruchte Overpoortstraat. Die blijven 24 op 24 open, je krijgt er emmervolle cocktails – letterlijk! – en pintjes van maar liefst 67 centiliter, die het alcoholgehalte van een Leffe makkelijk evenaren."

 

Wie? Hanne Uyttendaele (21)

Waarom daar? "Ik heb in totaal tien maanden in Peru verbleven, dankzij een uitwisselingsprogramma. Dat is ondertussen wel al even geleden, maar ik weet nog goed wat ik dacht toen ik er voor het eerst aankwam: ‘Die mensen zijn allemaal zo klein!’ (lacht) En iedereen gaapte me aan! Ja, een blonde met een bleke huid is daar blijkbaar een attractie op zich. De Peruvianen zijn ook heel nieuwsgierig en overal waar ik kwam stelden ze me vragen: wie was ik en wat deed ik daar? Ze willen gewoon allemaal graag je vriend worden. Buitenlandse vrienden hebben, gaat gepaard met veel prestige en de mensen hechten er sowieso veel belang aan sociale netwerken. Én aan eten en drinken! Pisco bijvoorbeeld, de nationale drank en nationale trots. Helaas beweert Chili dat het een Chileens drankje is en daar wordt nogal eens over gekibbeld. Maar in het algemeen is Peru een heel mooi land en het heeft ook alles, van kust tot bergen en oerwoud. Topper is absoluut de Inca-stad Machu Picchu, maar ook Cuzco loont de moeite, want ook daar zijn veel overblijfselen van de Inca-samenleving goed bewaard gebleven. Iets verder ligt Puno aan het Titicacameer, waar indianen op zelf gemaakte rieten eilanden leven, en wie kan moet ook absoluut de Nazcalijnen zien. Dat zijn tekeningen in de woestijn die je eigenlijk alleen maar duidelijk ziet als je erover vliegt, omdat ze zo gigantisch groot zijn. Het lijkt wel buitenaards. In het oerwoud leven de mensen anders, minder gehaast vooral, en daar is een bezoek aan de grootste stad Iquitos wel leuk. En in de bergen moet je dan weer absoluut de kleine dorpjes bezoeken. De busverbindingen zijn niet altijd evident, maar het is er ongerept, niet toeristisch en dus zeker de trip waard. Sommige kinderen hebben er zelfs nog nooit een blanke gezien. Let wel op dat ze niet van je gaan profiteren en dat ze je niet oplichten. Het is uiteindelijk toch een arm land en de kans bestaat dan ook dat je wordt overvallen. Er worden ook nu en dan mensen ontvoerd, maar gelukkig ben ik daar allemaal van gespaard gebleven."

 

"Wie graag eens een stapje zet, moet weten dat salsa daar platgedraaid wordt. In discotheken is er vaak zelfs een live orkest, maar er wordt ook veel reggaeton gespeeld. Alle meisjes wachten er tot ze door een jongen op de dansvloer worden gevraagd, maar dat is geen probleem. Zeker als buitenlander krijg je veel belangstelling. (lacht)"

 

Wie? Bart Pauwels (24)

Waarom daar? "De prijs voor een vliegticket naar California was vorige zomer echt spotgoedkoop en dus zijn we er drie weken op uit getrokken. Eerste halte was San Francisco en ik moet zeggen, die stad was fantastisch. We zagen er de kronkeligste straat ter wereld, aten er verse krabsoep uit een ‘bread bowl’, reden op de Golden Gate Bridge, namen een van de wereldberoemde trolleys en zagen er de Bushman aan het werk, een zwerver die zich al meer dan dertig jaar lang achter een tak ‘verstopt’ om dan toeristen te laten schrikken. Nadien maakten we prachtige wandelingen in het natuurpark Yosemite, waar de eekhoorntjes op je voeten kruipen en je eten en toiletgerief in speciale kluisjes moet droppen als je een ontmoeting met een wilde bruine beer wil vermijden. Nadien trokken we via Death Valley, met bijna 50 graden Celsius het warmste stuk land van Amerika, richting de staart van buurstaat Nevada voor een onvergetelijk bezoek aan gokparadijs Las Vegas. We sliepen er, zoals het hoort, temidden van The Strip, in hotel Flamingo. Na een nachtje gokken hadden we een ferm stuk in ons kloten entoch wel een dikke honderd dollar extra op zak! Naast gokken moet je er zeker ook de omliggende hotels bezoeken, zoals Caesar’s Palace, The Mirage en The Venetian, maar na zo’n drie dagen heb je het er echt wel gezien. Dus al deed slapen in zo’n luxebed – na dat tentje van voordien – wel deugd, was het toch tijd om te vertrekken. Nadien stond de Grand Canyon op het programma... (wordt even stil) Adembenemend en verder onbeschrijflijk. Terecht een van de zeven wereldwonderen! Zeker als je rond zonsopgang of zonsondergang gaat kijken, want dan geeft de rotsformatie prachtige kleurschakeringen weer. Ook daar krioelde het van de eekhoorntjes en kon je hier en daar wel eens een beer of ander wildlife spotten. Zo werden we ’s avonds opgeschrikt toen we aan de deur van onze ‘wood cabin’ nog even napraatten wanneer plotseling een gigantisch beest ons vergezelde. Een moose, zo bleek. Nadien ruilden we de natuur opnieuw in voor het stadsleven en trokken we naar Los Angeles, waar we Hollywood en haar Walk of Fame bezochten en een celebritytourbus ons onder andere naar het huis bracht waar Michael Jackson is gestorven. Daarna reden we nog rond in Beverly Hills, wandelden we op de beroemde Santa Monica Pier en het Baywatch-strand en rustten we uit op Venice Beach. En natuurlijk mocht ook Universal Studios niet op ons to do-lijstje ontbreken. Daar zaten we op indrukwekkende rollercoasters, ontdekten we aan den lijve hoe special effects zoals overstromingen, aardbevingen en ontploffingen worden gesimuleerd, zagen we de sets van onder andere Jaws en Desperate Housewives en stopten we nog voor een 4D-ervaring. Onze rondreis eindigde in San Diego."

 

"California staat ervoor gekend ongelooflijk veel verschillende gezichten te hebben en daarom is deze staat perfect op maat gemaakt voor rugzaktoeristen. Wie daar dan uiteindelijk is, kan beter even nog de grens over naar Arizona en Nevada voor een bezoek aan respectievelijk de Grand Canyon en Las Vegas, want dan heb je zowat alles gezien op drie weken. En dat voor een knalprijs van 600 euro, vliegtuigreizen en een verzekerde huurauto inbegrepen. Ongelooflijk toch?"

Wie? Koen Van Gotha

Waarom daar? "Het was vijf uur ’s nachts, maar toch snikheet toen wij arriveerden in India. En wat er onmiddellijk opviel, was het afval dat overal het straatbeeld ontsiert en de intense geur, stank zelfs, die buiten hing. Het vuil wordt er niet opgehaald zoals bij ons, de mensen dumpen het op straat en op het platteland worden die bergen dan geregeld in brand gestoken. ’t Lijkt misschien geen positieve eerste indruk, maar we zagen het zeker ook niet als iets negatiefs. In India gaat alles er gewoon anders aan toe. De eerste keer schrik je bijvoorbeeld als een koe je de pas afsnijdt, maar na het zoveelste beest kijk je niet meer op. En mannen die goed overeenkomen lopen er hand in hand, of beter gezegd pink in pink! En ook de bedelaars wennen. Het klassenverschil is er echt groot en mensen schamen zich niet om vreemdelingen geld te vragen."

 

"De eerste dag van onze reis zijn we een toeristisch bureau binnengestapt en enkele minuten later had de medewerker ons een 12-daagse rondreis uitgestippeld, compleet met auto en chauffeur. Dat was niet echt wat we in gedachten hadden, want we zouden alles doen per trein, maar we hebben er absoluut geen spijt van! Die man gidste ons van New Delhi via de Taj Mahal in Agra, Jaipur, en Udaipur helemaal tot in Mumbai. Nadien trokken we op eigen houtje nog naar Goa, waar we nog eens twaalf dagen ter plekke zouden blijven. Daar heb ik trouwens haai gegeten! Best lekker. Voor de rest is het allemaal rijst dat de klok slaat en is de keuken dus eerder beperkt. Maar door met verschillende kruiden te werken, kunnen de Indiërs toch gevarieerde schotels op tafel zetten. Natuurlijk hebben we daar ook eens geproefd van het nachtleven. De laatste avond was er een supercool feestje op het strand en dat begon al vanaf 5 uur in de namiddag. ’t Schijnt dat we eens moeten terugkomen buiten het zomerseizoen, want dan is de warmte minder beklijvend en durven meer Indiërs zelf ook een stapje zetten."