BIGSHOTS: Jan Beirlant - Campusrector van de KULAK

 

"Ik ben niet verkozen, zoals de andere rectoren," zegt Beirlant. "De rector van Leuven kiest in zijn team iemand die verantwoordelijk is voor de campus Kortrijk. Ik ben dus aangesteld door rector Waer, maar uiteraard werd vooraf gepolst bij de verschillende geledingen in Kortrijk of mijn benoeming goed zou vallen."

Beirlant: Inderdaad. De financiering van de Vlaamse overheid houdt ook maar rekening met vijf universiteiten. De studenten van de KULAK worden daarin beschouwd als Leuvense studenten. Er is geen apart aandeel financiële middelen voor Kortrijk. Maar dat wil niet zeggen dat wij een perfecte kopie afleveren van wat er in Leuven wordt gedoceerd. In de meeste richtingen hebben we in de loop der jaren eigen oplossingen bedacht, zowel uit financiële noodzaak als om het interessant te houden. Op die manier heeft de KULAK een eigen profiel ontwikkeld.

Beirlant: Vooral in de kleinschaligheid. Men zegt vaak dat West-Vlaanderen een KMO-wereld is. Welnu, daar passen wij perfect in. Alle faculteiten zitten op één campus. Onze begeleiding is uitstekend, maar tegelijk zijn er genoeg uitdagingen voor studenten die het beter doen dan gemiddeld. Ik noem de KULAK soms het enige university college naar Angelsaksisch model in Vlaanderen. Ik weet wel dat de hogescholen zich tegenwoordig ook graag zo willen profileren, maar in de internationale context klopt dat helemaal niet.

 

Beirlant: (lacht) Ik was toen nog een kind, dus ik was er niet bij hé. Misschien speelde die gedachte wel in het achterhoofd van sommige van de oprichters, maar je mag niet vergeten dat in die tijd West-Vlaanderen nog massaal richting Leuven trok. Dat is ondertussen niet meer het geval, daar moeten we eerlijk in zijn. Kortrijk redt nog een beetje de meubelen, met onze duizend studenten. Maar ik lig niet wakker van die historiek. Wat telt is dat er in Kortrijk zowel op onderwijs- als op onderzoeksvlak vandaag iets functioneert met een eigen gezicht en sfeer, en daar mogen we trots op zijn. Daar mag ik nu op voortbouwen.

Beirlant: Ik ben een West-Vlaming. Een Bruggeling weliswaar. (lacht)Toen ik indertijd werd aangesteld in Leuven, heb ik mijn eerste cursus hier in Kortrijk gegeven. Occasioneel verving ik later nog wel eens een Kortrijkse collega die ziek was, dus ik kende de campus wel. Voordat ik campusrector werd, was ik in Leuven decaan van de faculteit wetenschappen. Wel, die faculteit zit hier ook, dus ik kwam regelmatig op bezoek naar Kortrijk om overleg te plegen.

Beirlant: Wij zijn allemaal aangesteld door de KU Leuven, en per richting hebben we een aantal professoren die in Kortrijk resideren. Vaak pendelen die ook wel een dag naar Leuven om daar een vak op masterniveau te doceren, maar hun hoofdopdracht ligt in Kortrijk. Zo werkt de meerderheid van onze proffen. Maar daarnaast zijn er ook proffen uit Leuven die vakken komen geven in Kortrijk. Die pendelen dus. 't Is een mengeling.

Beirlant: Dat is inderdaad een probleem, zeker ook omdat het jaarsysteem is afgeschaft. We spreken nu over diplomaruimte en over fases in plaats van over jaren. We hebben heel wat studenten die tussen twee fases hangen: ze moeten nog wat vakken van fase 1 afwerken, maar zijn wel al aan fase 2 begonnen. Goed, geen probleem, maar wat als je datzelfde verschijnsel hebt tussen fase 2 en 3? Wat doe je dan? Een paar vakken in Kortrijk volgen en de rest in Leuven? Dat is praktisch moeilijker te realiseren. En wij bieden fase 3 voorlopig niet aan, behalve in geneeskunde en onderwijskunde. Tegen de zomer gaan we beslissen of we niet beter volledige bachelors zouden aanbieden. Ik ben daar voorstander van, maar dat zal nog heel wat overleg en financiële middelen vergen. We willen daarbij andere accenten leggen, een aantal unieke vakken geven en andere specialisaties aanreiken, of de studenten een buitenlandse ervaring laten opdoen.

Beirlant: Dat is een vraag die ik dikwijls krijg van aspirant-studenten, en ik antwoord daar altijd op: nee, na die twee jaar bij ons ben je vrij om te doen wat je wil. Wil je naar Gent of Brussel? Even goede vrienden, maar dan zal je daar wel je eigen dossier moeten indienen en kijken hoe de aansluiting verloopt. Naar Leuven gaat de overstap naadloos, want die is al op voorhand onderhandeld. Dit gezegd zijnde, ook dit zou veranderen als we volledige bachelors aanbieden. Dan zou een eventuele overstap naar een andere universiteit veel meer flexibel worden. Maar je mag niet vergeten dat de vriendschappen na enkele jaren op de KULAK vaak zo intens zijn geworden dat de studenten toch samen vertrekken. Naar Leuven dus.

 

Beirlant: Paradoxaal genoeg investeren wij minder expliciet in individuele begeleiding dan in Leuven, maar door de kleinschalige en overzichtelijke structuur zijn onze proffen en assistenten wel makkelijker aanspreekbaar dan op een grote unief. Ik heb ook de indruk dat onze studenten elkaar onderling vaker helpen. Ze zijn op die manier voldoende gewapend als ze na twee jaar naar Leuven vertrekken, want ook daar scoren onze studenten uitstekend. We zien bijvoorbeeld dat in Leuven proportioneel gezien vaker wordt gedoctoreerd door studenten met een KULAK-verleden. Ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat wij een iets gemotiveerder publiek aantrekken. Om het voorzichtig uit te drukken: als je vooral naar de universiteit wil om eens goed uit te gaan en van het studentikoze leven te genieten, dan zijn er geschikter plaatsen denkbaar dan de KULAK.

Beirlant: Zeker wel, en dat overstijgt zelfs het faculteitsgevoel. We hebben hier bijvoorbeeld maar één doop, voor studenten uit alle richtingen. Eén presidium, samengesteld uit studenten van verschillende richtingen. Gemengde vriendschappen zijn hier veel talrijker dan elders. (lacht)

Beirlant: Ik ben aangesteld door Mark Waer, en die kan maar één termijn als rector doen. Wie daarna rector van de KU Leuven wordt, en hoe die zijn ploeg zal samenstellen, dat weet natuurlijk nog niemand. Dus hou ik er rekening mee dat ik binnen vier jaar terug in Leuven actief zal zijn.