Gentse studente Elke Baert schitterde op de London Fashion Week
Enkele weken geleden betoverde de 22-jarige Elke Baert catwalk én kenners tijdens de London Fashion Week. Bovendien werd ze genomineerd als meest beloftevolle modestudente van Groot-Brittannië. Eerder volgde de Gentse ook al modeopleidingen in Gent en Antwerpen, maar pas nu bloeit Elke volledig open. Hoe komt dat? Een naadloze samenvatting van een openhartig gesprek.
"Ik hoop ooit een eigen label te hebben."
GUIDO: Je studeerde eerst mode in België, maar slaagde niet. In Londen scoor je wel goed. Hoe komt dat?
Elke: In Gent behaalde ik goede resultaten en ook in Antwerpen lieten ze me regelmatig weten dat ik goed bezig was. Ik was er vol enthousiasme aan begonnen, werkte een jaar bikkelhard, maar slaagde toch niet en raakte enorm ontgoocheld. Maar mijn passie voor mode werd er niet minder op en daarom ging ik op zoek naar een instituut waar ik me meer thuisvoelde en mijn creativiteit alsnog kon ontplooien. Zo ben ik na een zomercursus terecht gekomen in het Istituto Marangoni in Londen. Ik denk dat ik als 18-jarig meisje nog niet echt klaar was voor Antwerpen.
GUIDO: Was het niet moeilijk om helemaal alleen naar Londen te trekken?
Elke: De stad is zo inspirerend dat je de kans niet krijgt om heimwee te hebben. Bovendien zitten in Marangoni studenten uit alle hoeken van de wereld, die allemaal in hetzelfde schuitje zitten met hetzelfde doel voor ogen. Het is trouwens zalig om in die mooie parken te gaan schetsen. Ze geven ademruimte tussen alle drukte. Ik mis vooral de verse broden, maar dat los ik op door er af en toe zelf een te bakken. Mijn familie en vrienden mis ik natuurlijk ook, gelukkig is er Skype!
GUIDO: Kom je na je studies terug naar België?
Elke: In Londen krijg ik de kans om bekende Britse kleermakers en eigenzinnige modeontwerpers te ontmoeten, maar ik zou graag een master behalen in Parijs. Ik hoop er te kunnen proeven van de creatieve invloeden die Frankrijk op de modekaart hebben gezet. Het Institut Français de la Mode werkt wel met selectierondes, want er zijn slechts 30 beschikbare plaatsen voor ongeveer 600 kandidaten. Concurrentie dus, maar alle studenten hebben respect voor elkaar. We weten wel dat we elkaar ooit op het modeterrein kunnen tegenkomen, maar in afwachting ontplooien we elk onze talenten en geven we elkaar af en toe een schouderklopje. Iets wat in Antwerpen niet zo was.
GUIDO: Hoe groot is jouw kleerkast?
Elke: Ik heb een zwak voor schoenen en jassen, maar voor de rest valt mijn kleerkast wel mee, denk ik. Ik heb ook een aantal eigen ontwerpen in mijn kast liggen, maar ik heb jammer genoeg geen tijd om ze allemaal op mijn maat te knippen.
GUIDO: Wat zijn je voornaamste inspiratiebronnen?
Elke: Ik ben enorm geboeid door architecturale vormen en ook het kleurenpallet van planten en dieren verrast me keer op keer. Verder laat ik me inspireren door het leven zelf. Niet alleen het bruisende leven in Londen, maar ook het reizen naar verre oorden kan inspirerend werken. Er is zoveel te bewonderen in iedere cultuur.
GUIDO: Welke kledingmerken en ontwerpers spreken je het meest aan?
Elke: Ik bewonder ontwerpers of modehuizen als Chanel, Armani, Burberry en Paul Smith, want het is niet makkelijk om een icoon te worden binnen de modewereld. Ook de snelheid waarmee de jonge designer Matthew Williamson zijn stempel heeft gedrukt, is echt bewonderenswaardig. Verder heb ik veel respect voor Dries van Noten, Tim Van Steenbergen en Bruno Pieters. De stijl van Ann De Meulemeester spreekt me dan weer niet zo aan. Zwart is niet echt mijn ding, ik ga meestal voor uitgesproken kleuren.
GUIDO: Welke eigenschappen heb je nodig om het te kunnen maken als modeontwerper?
Elke: Passie en volharding, want de bikkelharde concurrentie maakt het er niet makkelijk op. Ik hoop ooit een eigen label te hebben, maar het is noodzakelijk om eerst aan te slag te gaan in een modehuis. Ervaring is de beste leermeester. Ik wil graag zo authentiek mogelijk zijn en mijn ontwerpen kunnen bewonderen op straat. Als ik de “wearer of fashion” kan doen stralen, zal ik mee stralen! (lacht)
(CB)