Yevgueni

 

 

Klaas: Dranouter blijft altijd kicken. Daar stonden we al drie keer, met elke plaat, en dat gaat nog steeds in stijgende lijn. De tweede keer stonden we al op het hoofdpodium, nu kunnen we alleen nog later op de avond worden gepland. Dranouter is altijd volle bak, het publiek is ons daar heel gunstig gezind. Marktrock vorig jaar was ook een topper. We speelden vlak voor Bart Peeters en profiteerden daar wel wat van mee, maar dan nog was er echt véél volk. Ze hebben de Oude Markt moeten afsluiten. Iedereen deed ook goed mee, onze fans waren massaal aanwezig. Daar hebben we echt ons festivalmoment gehad. We hadden toen nog maar één meezinger: ‘Als ze lacht’, we zijn erin geslaagd dat hele marktplein voluit te doen zingen terwijl wij naar hen luisterden. Voor mij was dat echt een stap, kijken of ze ook wilden zingen, of we ze genoeg mee hadden. We hadden dat de eerste keer gedurfd op Dranouter en dat was voor mij écht een keerpunt in mijn bestaan als frontman. Dan besef je dat muziek maken één ding is, maar volksmenner spelen op een groot podium is een stiel op zich. Dat was een heel mooi intiem moment, met 1500 man publiek dat ons toen echt nog zag als de groep die zij kenden, die van hen was. Vanaf toen zijn we enorm gegroeid. Artiesten als Frank Vander linden en Flip Kowlier zijn daar ook sterk in, op een heel gewone manier.

Klaas: Dranouter en Marktrock en Werchter, dat waren de festivals waar ik als jonge gast zelf ook al naartoe ging. Fijn dat die er voor ons ook als spelende muzikanten uitspringen. En naar de Gentse Feesten ga ik elk jaar. We hebben er al twee keer gespeeld, een echte totaalervaring. Je gaat erheen en je ziet wel wat er gebeurt, welke concertjes je allemaal langsloopt, een unieke sfeer. Op zulke concerten is het zaak om ook de passanten te klissen, ook hen te doen stilstaan en luisteren, daar kan je zeker je voordeel mee doen. In Dranouter is het anders, daar staan de fans al tien minuten op voorhand liedjes te scanderen. Dan weet je meteen: "Het is onze dag, hier kunnen we niets verkeerds doen."

Klaas: Voor de grote affiches moet je je kaarten vaak al in februari beginnen te kopen of er zijn geen meer, en op dat moment hebben wij met Yevgueni nog geen duidelijk zicht op de zomer. In Werchter ben ik al een paar jaar niet meer geraakt, naar Dranouter ga ik altijd. Marktrock ook, ik heb zelf zo lang in Leuven gewoond. Er is ook een fijn, klein festival in Geluwe waar vrienden van me mee zijn begonnen. 'Nachten van De Jukte', van het gelijknamige jeugdhuis.

Klaas: ik ben daar nogal laat mee begonnen. Dat moet Torhout/Werchter ’93 geweest zijn, met Metallica, The Levellers, Sonic Youth, Lenny Kravitz, Neil Young... Een gigantische affiche. Normaal ga je zo eens vooraan naar het podium en dan weer wat verder op de wei, maar dat jaar stond iedereen de hele dag vooraan. Ik zat toen toch al in het vijfde middelbaar en we waren met een deel van mijn klas en vrienden gegaan. Nu is het allemaal wel ingewikkelder geworden, met iets te veel podia. Nu, zij zullen wel weten wat je commercieel moet doen om een goed festival te hebben, het zal er gewoon aan liggen dat ik een beetje lui ben en niet graag kies tussen twee goede concerten. Daarvoor deed ik kleine festivals dichter in de buurt. Zo ooit nog de geschifte affiche Ugly Papas, The Wolfbanes en dan The Radios. Een heel vreemde, maar wel geslaagde combinatie. (lacht) Cactus is ook een festival dat het nu ook heel goed doet: relaxte sfeer, heel familie- en kindvriendelijk, goeie bands...

Klaas: Toen bij The Levellers waren er keiveel van hun devote travellers-fans mee op Werchter, en die waren om tien uur ’s morgens al poepeloerezat, waaronder een reus van een kerel. De security lag er met tien op om hem te kalmeren en nog kregen ze hem niet stil. Dat blijft je bij. Suzanne Vega natuurlijk, altijd straf wat zij doet op een podium. Blij dat ik onlangs Buffalo Tom live heb kunnen zien op Cactus, heel mooi ook. Pink Floyd op Werchter was fenomenaal, zij reisden toen al rond met hun eigen podium en dat was heel indrukwekkend. Een mega-ervaring.

Klaas: Op een grote heuvel, zoals het Vijverfestival in Dilbeek. Het strand is ook leuk. Dranouter aan zee doet dat al, dus dat zit al goed. Renaud zou ik heel graag eens zien voor het te laat is, voor zijn stem om zeep is. Mano Negra zou ik er ook zeker zetten. Elvis Costello is fantastisch live, zelfs alleen hij en zijn gitaar, een topact. Een vreemde affiche, maar ik zou zeker gaan. Zet Johnny Cash er ook nog bij, dan is het mooi af.

Foto: Thijs Lowagie