De heerlijk intieme droompop van AMATORSKI
Amatorski betoverde dit voorjaar met ‘Come home’ en hun ep vol dromerige, intieme pop met een melancholisch mooi kantje. Ze werden opgevist in de Rock Rally, bevestigden met glans in de voorrondes in Mechelen, waar ze iedereen in verdwazing achterlieten. Voor Amatorski is het allemaal héél snel gegaan. Zangeres Inne Eysermans en contrabassist Hilke Ros staan even stil bij zichzelf.
"We willen geen twee keer dezelfde plaat maken."
Guido: Is Amatorski ontstaan in het conservatorium?
Inne: Eigenlijk wel. Sebastiaan en Kristof zaten toen in mijn klas, in het tweede jaar. Ik heb toen een paar keer afgesproken met Sebastiaan om samen mijn demo’s te beluisteren en muziek bij elkaar te steken. Hij kende Kristof en Hilke, en zo hebben we elkaar leren kennen en is Amatorski er gekomen. Kristof is een supergoeie drummer en ik was heel blij dat hij meteen mee was.
Hilke: Ik zat ook samen in comboklas met Kristof en Sebastiaan. We zijn vooral gestart met de muziek die Inne al had gemaakt, thuis op haar computer. Veel van die songs zijn hun eigen leven gaan leiden, zowel live als binnen de band. De basis komt van Inne.
GUIDO: Wanneer zijn jullie beginnen optreden?
Inne: Een paar maanden later op Kinky Star Radio, in Gent.
Hilke: Ons eerste optreden was de Rock Rally van de Fonnefeesten, en kort daarna in Kinky Star zelf.
Inne: Geen jaar later stonden we al op het podium van de AB.
Hilke: Sinds de Rock Rally is het eigenlijk alleen maar sneller gegaan. We hebben echt wel steun van de mensen van de AB.
GUIDO: Terwijl jullie muziek toch een buitenbeentje is.
Hilke: Dat is net de kracht van Amatorski. We zijn wat andere bands niet zijn. Het heeft iets bijzonders. Blijkbaar zijn er toch heel wat mensen die de sfeer van onze muziek kunnen waarderen. Live die intieme sfeer maken, is telkens weer een uitdaging. Onze muziek werkt beter in een klein, gezellig zaaltje.
GUIDO: Jullie mogen wel vaak op grote podia spelen. Iedereen heeft er blijkbaar vertrouwen in dat het goed komt met jullie.
Hilke: Waarom niet hé? (lacht) Maar we zijn wel selectief in welke concerten we willen doen. Niet om uit de hoogte te doen, maar gewoon omdat we voelen dat het niet goed kan komen in die of die bepaalde setting. Het is afwegen. Maar deze herfst wordt ons seizoen. Past ook mooi bij onze muziek. (lacht) We gaan een clubtour doen, en dat zijn heel wat concerten.
GUIDO: Wat gebeurt er met de prachtige demo’s die op jullie site staan?
Hilke: We hebben gekozen om met iets kleins naar buiten te komen. Daar gaan we zeker nog opnames van maken en uitbrengen.
Inne: We spelen ook al heel wat van die demo’s in onze livesets, soms in een andere versie.
GUIDO: In die demo’s ga je een stuk breder qua genre.
Inne: De ep heeft zijn eigen verhaal en de songs daarop liggen in het verlengde van elkaar, sluiten nauw bij elkaar aan qua sfeer en gevoel. We hebben gekozen om als één geheel te werken. Die demoversies zullen wel hun plaatsje vinden. Het volgende kan eigenlijk iets helemaal anders zijn. Het moet ook anders klinken, veranderen. Ik wil echt niet in een groep zitten die telkens weer dezelfde plaat maakt. Ik haat groepen die succes hebben en dan steeds maar doorslagjes van zichzelf blijven maken.
GUIDO: Hoe kom je erop om Missy Elliotts ‘IV my people’ te coveren?
Inne: Dat was eigenlijk een schoolopdracht voor klankrealisatie. We moesten een eigen versie maken, in een eigen stijl, van iets dat we absoluut niet mooi vonden. ‘Where will I be’ van Emmylou Harris coveren we ook. Alweer een schoolopdracht!
GUIDO: Het is vlug gegaan voor jullie.
Inne: Er is veel meer van gekomen dan we hadden verwacht. We hebben onze demo afgegeven bij Studio Brussel en die kreeg meteen heel veel airplay. En op mijn verjaardag hebben ze bij Stubru beslist dat onze single hotshot werd. (lacht)
Hilke: Dat geluk dwing je vooral af met je muziek.
Inne: We hadden gehoopt op Radio 1 en dachten dat Studio Brussel niet eens zou lukken, maar uiteindelijk hebben zij ons eerst opgepikt. Mijn moeder luistert naar Radio 2 en daar spelen ze het nog twee of drie keer op een dag. (lacht)
GUIDO: Jullie ep kwam ook uit op 300 stuks vinyl. Dat zie je niet vaak meer.
Inne: Ik werkte af en toe in muziekwinkel Vinylla in Gent, dus eigenlijk was de stap niet zo groot. Bob van Vynilla kwam met het idee om onze plaat uit te brengen en ze ook op een gelimiteerde oplage van 300 vinyls te maken. Zelf ben ik nu pas vinylfreak aan het worden.
Hilke: We hebben allemaal een platenspeler gekocht om ons ep'tje te kunnen beluisteren. (lacht)
(LAD)
foto: Madelien Waegemans