Verrassende citytrip naar LUXEMBURG

 

 

Luxemburg valt ruwweg uiteen in een hoog- en een laagstad. De hoogstad is het centrum, met de regeringsgebouwen, de kathedraal, het groothertogelijk paleis en het vroegere fort. Beneden in het dal van de Alzette-rivier vind je de laagstad, met de supersympathieke studentenwijk Grund, en aan de andere kant van de spoorviaduct de luimige faubourg Clausen, die wel wat weg heeft van een Ardens rivierdorpje. Nog wat verder kan je via het Pfaffenthal de moderne Europese wijk bereiken, die op de Kirchberg ligt.

 

 

Maak je geen zorgen, want ook al raak je de weg kwijt, je komt altijd wel uit waar je moet zijn, daar is de stad compact genoeg voor. Een goed punt om je te oriënteren is het Bock-fort aan de oostkant van het centrum. Hier werd in de tiende eeuw door graaf Siegfried het fort Lucilinburhuc gebouwd, de oorsprong van de stad. De burcht werd in de loop der eeuwen steeds verder uitgebouwd, wat Luxemburg de bijnaam 'Gibraltar van het Noorden' opleverde. De versterkingen werden pas vanaf 1867 ontmanteld, na het Congres van Londen, waar Luxemburg als onafhankelijke en neutrale staat werd erkend. Vandaag vind je hier een archeologische crypte en het grootste labyrint van kazematten ter wereld: maar liefst 17 kilometer in de rotsen uitgehouwen militaire gangen, opslagplaatsen en uitkijkpunten. Je kan ze bezoeken, maar niet in de winter (zie www.lcto.lu). Aan de Bock begint ook de bewegwijzerde Wenzel-wandeling, die je in een uur of twee langs de overblijfselen van de oude stad brengt. Zeker doen, want het ene spectaculaire uitzicht volgt het andere op.

 

 

Heb je dorst gekregen van al dat geklim en gedaal? Bij goed weer is de Place d'Armes, pal in het verkeersvrije centrum, één groot (en prijzig) terras. Zodra de zon ondergaat, zak je af naar de kronkelende straatjes van Grund, voor dikke ambiance in studentenbars met een etnisch tintje. Langs de rivier in Clausen vind je een paar uitstekende pubs. Eten kan overal. Als je er wat poen voor over hebt, kan je in Luxemburg hypertrendy tafelen. Reserveer in de hippe loungetent Apoteca (www.apoteca.lu) in de rue de la Boucherie en laat je verrassen door bijzonder origineel gepresenteerde food alchemy, trek naar het stemmige Ilôt Gastronomique achter het paleis voor haute cuisine, of kies voor een bescheiden Italiaan, Spanjaard of Portugees in de nauwe steegjes van Grund. Geen geld meer? Een luxworst met mosterdsaus (de lokale frikadelvariant) stilt ook de honger. Een horecagids vind je op www.explorator.lu.

 

 

Op straat hoor je drie talen door elkaar spreken: Frans, Duits en Letzebuergisch, een grappig soort koeterwaals dat klinkt als Duits, veel Franse woorden telt en op papier wel een of ander Vlaams dialect lijkt ("Mir wölle bleiwe wat mir sin"). Je begrijpt er geen bal van, en van de Luxemburgse volksaard eigenlijk al evenmin. Een bezoekje aan het bijzonder mooi gepresenteerde Musée d'Histoire de la Ville de Luxembourg (www.mhvl.lu) kan dan verhelderend werken, want hier poogt men je uit te leggen wat Luxemburgers Luxemburgers maakt. Alleen al een ritje naar de vijfde verdieping in de uit de kluiten gewassen panoramische lift, waar 65 personen in kunnen, is de prijs van het toegangsticket waard. Maar als je dit al spectaculaire museumarchitectuur vond, wacht dan tot je het ronduit verbluffende Mudam (www.mudam.lu) ziet, het gloednieuwe museum voor moderne kunst in de Europese wijk, een groots huwelijk van glas, staal en marmer van de Chinees-Amerikaanse architect Ieoh Ming Pei, die ook al de piramide van het Louvre ontwierp. De collectie is grotendeels variabel, maar gegarandeerd zeer de moeite. En aangezien je er nu toch bent, besef dan dat op dit plateau (Kirchberg) het moderne Europa is geboren, want hier werd in 1952 de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal opgericht onder impuls van Robert Schuman, wiens ouderlijk huis overigens wat lager op de heuvel stond.